HARİKA

BATUHAN İLE

Yastığımın altına koyduğum telefonun titremesiyle uyandım. Saat 3.15 ve mesaj gelmişti. Hadi ama bu saatte ne mesajı. Merakla açtım.

"Bugün olanlardan dolayı özür diliyorum. Lütfen yarın benimle görüş"
-Batuhan

Cevap verme gereği duymadım. Elbette onunla konuşacaktım.

*

Sabah kahvaltısında tabağıma gömülmüşken amcamın güzel haberiyle mutluluğumu daha da katladım.Nedense bugün içimde gereğinden fazla huzur var.
Annemin adresini bulduk ve akşam gideceğiz.

Arabanın arka koltuğuna bindiğimde arkamdan birinin daha geldiğini hissettim. Üveysti, ona sen hayırdır bakışları atarak neden geldiğini sorduğumı ima ettim.

Önce aptal bir surat ifadesi takındı sonra
"Arabam bozuldu" açıklamasını yaptı.

Bendeki de ne şans ama şimdi tüm yol boyunca Üveysi çekmek zorundayım. Aslında dün bana yaptıklarından sonra onunla asla konuşmamalıydım ama Elçin'le ayrılıklarından hala kendimi sorumlu tutuyorum.

Aklımı karıştıran bir soru da dün Üveysin orada ne aradığıydı. Batuhanla beni o şekilde görmüştü. Belki de şimdi sorma sırasıydı.

''Dün orada ne arıyordun da bizi buldun?'' demiştim sessizliği bozarak.

Önce kaşlarını çattı ve sert sert baktı. Sonra birşey söylemeden kafasını çevirdi. Ne yani benimle konuşmuyormuydu.

''Senin o sert surat ifadenden korkmuyorum'' dedim ezikleyici gülümsememle. Yine bana döndü fakat suratında kaybol bitch ifadesi vardı. Hadi ama bugün seninle uğraşabilcek kadar formumdayım Üveys Aytaç.

''Seni arıyordum. İyi olmadığını düşündüm, benimle de gelmemiştin sonra babam aradı ve annenin ve abinin adresini bulduğunu söyledi. Bende bunu söylemek için okuluna geldim fakat gittiğini söylediler aklıma ilk olarak orası geldi. Sizi görene kadar onunla olacağın aklımın ucundan bile geçmemişti Harika. Kaçman bile normal gelmişti ama seni o çocukla o şekilde hayal etmemiştim. Amacım sana zarar vermek bile değildi halbuki ama ne olduysa yine ben haksız çıktım. Olanları alttan alıp babama hiçbirşey söylemedim ama sonunda yine bana tavır aldın. Ben artık seni anlayamıyorum köydeki çocuğa söz verip burada nasıl bunları yapabiliyorsun?''

Hiç beklemediğim bir çıkışla karşımdaydı Üveys. Böyle düşündüğünü bilmiyordum. Benim hakkımda neden sürtük dediğini de şimdi anlıyordum. O gerçekten benim Batuhana yüz verdiğimi ve onunla flört ettiğimi sanıyordu. Şimdi abim gibi bile görmediğim çocuğa açıklama yapma gerği duyuyordum çünkü farkına varmıştım. İyiliğimi istediğinin. Ve artık gerçekten abimmiş gibi davranmalıydım.

''Ben Batuhanla oraya gitmem konusunda kendimi savunamam evet. Ben bunu yaptım ama kötü bir niyetim yoktu. Güney'e verdiğim söz seni rahatsız ediyor olabilir. Artık beni de rahatsız etmeye başladı böyle sürmeyeceğini biliyorum bir an önce bu işi bitirmek istiyorum ama ne zaman onunla konuşsam yıllarca benim için yaptıkları geliyor aklıma yapamıyorum. Benim iyiliğimi düşündüğünü geç te olsa anladım. Senin benim abim konumunda olduğunu geç te olsa anladım. Bundan sonra sana bunları dikkate alarak davranacağım. Şimdi seni abim olarak görüyorum ve söylüyorum. Ben Batuhandan hoşlanıyorum, sen ne kadar onu sevmesende ona kötü desende gerçekten onu tanımıyorsun. Kötü biri değil, ben biliyorum''

Bunları ne cesaretle söylemiştim bilmiyorum, surat ifadesini dikkatlice izliyordum çünkü sinirlenirse önlem almam gerekiyordu. Her an beni arabadan aşağı bile atabilirdi.

''Peki''

Peki mi? Yani ona Batuhandan hoşlandığımı söylemiştim ve o sadece peki mi demişti. Harika kızım bugün gerçekten iyi günündesin.