YENİ BİR HAYAT

191 11 1
                                    

Amcamın beni 'geldik kızım uyan hadi' diye uyarmasıyla uyanıyorum. Arabadan indiğimde kocaman bir villanın karşısında buluyorum kendimi. Tanrım burası göz alıcı. Bukadar zenginmiydi yengemler vaov.

Kapıdan girerken hizmetliler tarafından karşılanıyorum. " Harika'ya odasını gösterin" diyor yengem hizmetlilere. Çantaları alıp "buyrun Harika hanım" diyor siyah beyaz giyinmiş genç ve uzun hizmetli kadın.

Üst kata çıktığımızda uzun bir koridor ve odalar vardı. Uzun koridorda bir süre yürüdükten sonra bir kapının önünde durduk. Hizmetli kadın " burası odanız Harika hanım" dedi.

"Ah. Lütfen Harika diyebilirsin."dedim.

Gülümsedi "kıyafetlerinizi yerleştirmeye geleyim" diyerek odanın kapısını açtı.

Kolundan tutarak "gerek yok zahmet olmasın ben yaparım" dedim ve gülümsedim.

"Siz bilirsiniz"diyerek gitti.

Odaya girdiğimde sanki önceden, özellikle hazırlanmış gibiydi. Benim içinmiydi. Oysa ben kendimi sığıntı gibi hissediyordum.

Odayı incelemeye başladığımda siyah ve morun hakim olduğunu gördüm. Siyah bir kitaplık ve aynalı dolap.  Siyah üzerine mor zikzaklı çizgileri olan nevresim. Ve bir masa. Yatağın yanında ufak cekmeceli masa üzerinde gece lambası. Yuvarlak bir halı. Ve tam karşımda boydan boya balkona açılan pencere.  Odada bir kapı daha vardı. Kapıyı açtığımda yok artık dedim. Kedi banyom ve tuvaletim vardı. Hayallerimdeki odadan bile daha güzeldi. Kocamandı ve ben artık burada yaşayacaktım.

Kıyafetlerimi ve kitaplarımı yerleştirip. Yatağın yanındaki masaya fotoğrafı koydum. Üzerime biraz eskimiş bol krem kazağımı giyip altıma gri bir eşofman geçirdim. Saçlarım topuzdu. Artık aşağı inmeliydim. Mükemmelüstü  odamdan istemeyerek çıkarak uzun koridorda yürümeye başladım.

Duvarlara baktığımda yengem ve amcamın eski fotoğrafları vardı. Bir odanın önünden geçerken kapının açık olduğunu farkettim. Gözlerim istemsizce içeri daldı. Üveysi gördüm. Sanırım onun odasıydı. Onu yan profilden görüyordum ama o beni görmemişti. Önce esnedi, gerindi ve üzerindeki t-shırtı çıkararak yatağa atladı. Kasları ve baklavalarına bakakaldım. Dalmışım

"Hey ufaklık sen ne yapıyorsun orda, yoksa benimi gözetliyorsun" diyen Üveysin sesiyle irkildim. Bir an panik oldum. "Ş-şey ben kapı a-açıktı ve bakıyordum yani şeyden dolayı"  Kahkaha attı. Eliyle içeri gel işareti yaptı ama " birdaha bana ufaklık deme" diyerek yoluma devam ettim.

Aşağı indiğimde amcam ve yengem otruyordu. Amcamın yana oturdum gülüyordu. Kolunu omzuma attı, saçlarımdan öperek "nasılsın kızım beğendinmi? bizim köyümüz kadar güzel olmasada güzel bir ev değilmi " dedi.

Başımla onayladım. Amcam çok mutlu görünüyordu ve bu bana yeterdi. Yengeme baktığımda gülümsedi ve " Harika canım okul işin tamam buradaki en iyi kolejlerden birinde devam edeceksin. Yarın başlayabilirsin. Çalışmalarına da bir an önce başlamalısın bir sınavın daha var öyle değilmi. Bu arada odanı beğendinmi?  Eksik birşey varsa söyle hizmetli kızlardan birine halletsinler. Rahat olmanı istiyorum. Burası artık senin de evin."

Çok iyiydi. Fazla iyi. Zehra yengeme bin çekiyordu bu kadın. Amcamı daha iyi anlıyorum. Böyle iyi niyetli bir kadını kim istemezdi ki. "Teşekkürler herşey çok güzel bir eksik yok" dedim.

"Yakında düğünümüz var. Amcanla benim elbise almaya çıkabilirsin. Hem üstüne başına daha iyi kıyafetler almalısın" dediğinde biraz bozuldum. Ama haklıydı. Böyle bir eve bu kıyafetler uymazdı. Amcam şimdiden takımı çekmişti. Neyse alışacaktık. Kafamı salladım tamam dercesine.

Odayı inceledim. Altın gibi koltuklar. Koca bir televizyon. Odanın diğer tarafında yemek masası o da büyük tabi. Birde kapı var. Sanırım orası mutfak. Diğer tüm odalarda yukarıda.

Yol beni baya yordu. Gidip uyusam iyi olacak saate akşamın dokuzu. İzin isteyip odama çıktım. Kendimi çift kişilik yatağımı attım. Ve gözümü kapattım. Parmağımın acımasıyla gece lambasını açtım. Tabi ya yüzük vardı. Ve parmağımı şişirmişti. Güney aklıma geldi. Acaba ne yapıyordu. Acaba gerçekten beni bekleyecekmiydi. Tam onu sevdiğimi anlamışken bu olanlar. Hiç adil değildi. Üç yıl burnumun dibindeyken anlayamamıştım değerini. Üzülüyordum ama artık geçti. Zaman herşeyi gösterecekti zaman.

####

Multimedia : Enise ( bölümleri geçti ama koyayım ileride tekrar dahil olacak düşüncesiyle )

Hikayeyi beğendiyseniz vote veya yorum yapabilirmisiniz. Çok mutlu olurum :)

HARİKAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin