OYUN KURUCU

15.BÖLÜM-TARTIŞMALAR

"Orada biri var sanki " Lay, Kris onu giydirirken sessizce konuşmuştu.Kris onu kendine çekip etrafına bakındı ama kimseyi göremedi.

"Sanırım yanlış gördün Lay hadi daha fazla üşümeden gidelim " Kris Lay'in elinden tuttu ve birlikte onlara çokta uzak olmayan eve doğru yürümeye başladılar.

Onlar herkesten habersiz dışarıda görevlerini yaparlarken ,evdekilerde farklı yerlere dağılmıştı.Bazıları odalarında uyuyor, bazıları film izliyor bazılarıda sohbet ediyordu.

Eve girdiklerinde ikiside fazla oylanmadan banyoya girdi ve temizlenmeye başladı.

Yan odalarında ise Chanyeol bazı geceler yaptığı gibi yine Baekhyun'u izliyordu.Onun masumluğuna o kadar çok dalmıştı ki küçüğün huzursuzca kıpırdanmaya başlamasını bile fark edemedi..

Baekhyun'un gözlerinden yaş gelmeye başlayınca Chanyeol elini çocuğun yüzüne uzatarak dökülen yaşları silmeye çalıştı.Onu şimdi uyandıramazdı.Baekhyun birden uyanırsa daha çok korkabilirdi.Onu yavaşça kendine çekip sarılmaya başladı.Hayır tabikide bunu kendi idtediği için yapmıyordu.Bu Baekhyun içindi.

Baekhyun ağlamayı bırakıp birden gözlerini açınca , Chanyeol ne yapacağını bilemedi ve kendi gözlerini kapatarak uyuyormuş gibi yapmaya başladı.

Baekhyun elini uzatıp Chanyeol'ünsaçlarını okşadı ve fısıltıyla konuşmaya başladı.

"Bir bebek ne kadar ağlarsa ağlasın annesi onu kucağına alınca susarmış.Çünkü kucağa alındığında duyduğu kalp atışları onu güvende hissettirirmiş.Acaba bende sana uzak olduğumda kalp atışlarını duyamadığım içinmi huzursuz oluyorum ?Ama kucağındayken de duyamıyorum ki kalp atışlarını. Biraz garip .Acaba.."

"Acaba annen olmadığım için olabilir mi Baekhyun?"

Baekhyun Chanyeol'ün aniden konuşmaya başlamasıyla şaşırmıştı çünkü onun uyuduğunu düşünüyordu.Chanyeol gözleri kapalı bir şekilde konuşmaya devam etti .

"Belki böyle duyabilirsin?" diyerek kucağındaki çocuğu kendine daha çok bastırdı ve kafasını kalbinin hizzasına getirdi.

"Şimdi sabaha kadar dinleyebilirsin, iyi geceler Baekhyun"

Baekhyun tek bir kelime dahi edememişti.Etmek istemedi zaten şuan bulunduğu sıcacık kollara kendini bırakarak tatlı bir uykuya daldı.

Sabah en erken kalkan ikili Xiumin ve Chen olmuştu.Hava hava aydınlanmamıştı bile ama onları uyku tutmamıştı.

Xuimin'in önerisiyle dışarı çıkıp gezmeye karar verdiler.

Tabi çok fazla uzaklaşamazlardı çünkü Suho'nun başına gelen olaydan sonra onun gibi bir duruma düşmek istemiyorlardı.

Bir ağacın dibine yaslanıp konuşmaya başladılar.

"Hyung"

"Efendim Chen"

"Eğer şuan burada olmuyor olsaydın ne yapardın.Yani demek istediğim şuan ne yapıyor olurdun?"

"ımm sanırım kahve yapıyor olurdum.Evet kesinlikle kahve"

"vay canına inanılmazsın"

"Neden ki? Sen ne yapıyor olurdun?"

"Tabiki uyuyorumdur yani bu saatte hiç birşey yapılmazki "

"Son zamanlarda sabaha kadar oturur kahve yapardım çünkü bazı şeyleri unutmanın en iyi yolu bir şeylerle uğraşmaktı."

Chen eliyle Xiumin'in kafasını dokundu"Ama asla unutamazsın çünkü burandan silinse bile " sonra elini Xiumin'in göğsüne indirdi