Sexlessons ft. my uncle

Deel 118

Jajaa

Nog een hoofdstuk.

Het is Valentijnsdag en daarom leek een "soort van" romantisch hoofdstukje erbij me nog wel een leuk idee. Niet dat er veel romantiek aan bod komt, maar het is weer een begin voor Chrissy en Lorenzo...

En ik heb toch niks te doen aangezien ik zit thuis met Corona://

-

Ik draai mijn hoofd en zie dat er een persoon naast me is komen zitten.

Een erg bekent persoon wat ik eigenlijk liever niet wilde zien deze dag.

Ook hij is niet veel veranderd. Hij is alleen iets eh... hotter geworden...

Even raak ik verblind door zijn ogen, maar snel weet ik mijn focus er weer bij te pakken.

"Hoe bedoel je 'wat doe jij nou hier'? Ik ben gewoon bij het verjaardagsfeest van mijn zus," snauw ik.

Lorenzo lijkt even te schrikken door mijn agressieve reactie, maar herpakt zichzelf snel. "Kom op Chrissy. Je snapt best wat ik bedoel. Je komt al drie jaar niet op familiefeesten opdagen."

Ik rol verveeld met mijn ogen. "Rara door wie zou dat komen."

Lorenzo zucht. "Je hebt het verleden nog niet achter je gelaten."

"Natuurlijk wel," zeg ik boos.

Lorenzo trekt zijn wenkbrauwen op. "Oja? Zeker weten?"

"Ja, zeker weten," lieg ik.

Lorenzo is even stil. Na een paar secondes zegt hij: "ik geloof je niet."

"Ow houd toch je asjeblieft je kop dicht."

Lorenzo schrikt weer van mijn reactie. "Wow... doe maar rustig. Fucking hell Chrissy... je bent veranderd..."

"JA DAT WEET IK NU WEL LORENZO! IEDEREEN ZEGT DAT AL!" Boos sta ik op en loop ik weg.

Waar is keuken? Ik wil alchohol.

Al snel zie ik een grote ruimte die grenst aan de woonkamer. Het lijkt op een keuken.

Blijkbaar is de keuken omgebouwd tot een soort bar. Er zit een man achter de "bar".

Ik loop erheen en duw mijn lege beker in zijn handen. "Doe de sterkte alchohol die je hebt hierin."

De man achter de bar kijkt me even bezorgd aan. "Is dat wel een slim idee, meisje?"

"Noem me geen meisje! En ja: dat is een slim idee. IK VRAAG OM STERKE ALCHOHOL DUS GEEF ME STERKE ALCHOHOL!"

De man schrikt en begint snel met het vullen van mijn beker.

Wanneer hij klaar is gris ik de beker uit zijn handen en drink ik hem in één keer leeg. Weer schenkt de man me een bezorgde blik. Ik beantwoord die blik met een boze blik en duw mijn lege beker weer in zijn handen als teken dat ik meer wil.

Angstig begint de man weer mijn beker te vullen en zo gaat het een kwartier door.

Ik voel mijn hoofd bonken en wankel terug naar bank. Gelukkig is Lorenzo weg.

Oh shit... wat heb ik gedaan? Ik ben dronken... hoe moet ik zo ooit nog mijn excuses aan Jente aanbieden... hoe moet ik zo ooit nog dat geld fixen?

Ineens voel ik me heel erg moe worden en tegelijkertijd ook verdrietig. Ik wil naar huis. Waarom ben ik überhaupt naar dit klote feest gekomen? Dacht ik nou echt dat ik geld van Jente kon krijgen? Dit was een fout. Een heel erg grote fout.

Ik ga naar huis! Het is half vijf en ik vind het wel mooi geweest.

Ik sta op en flikker bijna voorover, maar ik houd mezelf nog net op tijd in evenwicht.

Ik wankel de woonkamer uit en pak mijn jas uit de garderobe.

Ik wil de deur open doen, maar wordt tegenhouden omdat iemand mijn arm vasthoudt.

"Ga je nu al naar huis?" Vraagt Lorenzo.

Ik trek mijn arm los waardoor ik begin te wankelen.

Lorenzo kijkt me bezorgd aan. "Je bent hartstikke dronken. Je kan nu toch niet gaan rijden?"

"Ik ben met de trein," mompel ik.

"Dat is nog erger! Over een uur gaat het al schemeren. Je wil niet weten wat voor types er dan in zo'n trein zitten."

"Je wil niet weten wat voor type ik ben geworden," flap ik eruit. O fuck... dat had ik niet moeten zeggen misschien. Snel begin ik overdreven te lachen. Volgens mij lijk ik echt stomdronken.

Lorenzo gaat niet in op mijn reactie. "Nee Chrissy. Ik ben je oom. Ik ga je niet nu zo naar huis laten gaan. Ik breng je wel."

"Best," mopper ik boos. Ik ben te dronken om er over na te denken eigenlijk. En ergens wil ik wel bij Lorenzo in de auto zitten...

Ik volg Lorenzo naar buiten en we lopen naar zijn auto. Hij heeft nog precies dezelfde als drie jaar geleden.

Ik sjok naar zijn auto toe en val soms bijna om. Lorenzo biedt me zijn arm aan, maar ik snauw: "ik kan best zelf lopen."

Ik neem plaats in de bijrijders stoel. Lorenzo gaat achter het stuur zitten in hij start de auto.

Op dit moment besef ik me pas dat ik bij Lorenzo in de auto zit. Als er iets was wat ik vandaag wilde voorkomen was het contact met Lorenzo en kijk nu dan? Eigenlijk is het zo erg nog niet.

Ik merk dat Lorenzo een aantal keer naar me staart tijdens het rijden en uit eindelijk kan ik er niet meer tegen.

"Stop met staren en kus me."

"W-wat?" Stamelt Lorenzo.

"Je hoorde me wel."

"Dat kan ik niet doen, Chrissy. Je bent dronken. Daar heb je morgen spijt van."

Ik rol met mijn ogen. "Stel je niet zo aan. Een kus kan toch wel. Ik weet best dat jij het ook wel wilt." Ik laat mijn hand over zijn arm glijden.

"Nee. Dit ga ik niet doen." Lorenzo knijpt in het stuur. "Sorry."

Ik zucht en concentreer me op de weg. Waarom wil hij me niet kussen? Wat is daar nou erg aan? Pff...

Ik schrik me dood wanneer de auto ineens begint te piepen.

"Wat de fuck is dat?" Vraag ik.

"Benzine bijna leeg," mompelt Lorenzo. Toevallig rijden we langs een tankstation, dus Lorenzo stopt daar even.

Na vijf minuten is Lorenzo klaar met tanken en stapt hij weer de auto in. Net voordat hij de auto wilt starten pak ik zijn beide handen vast en trek ik hem naar me toe. Zonder na te denken druk ik mijn lippen op de zijne.