Sexlessons ft. my uncle

Deel 53

Wanneer ik mijn ogen open lig ik ineens weer in mijn kamer.

Huh? Was dit allemaal een nachtmerrie? Ik was waarschijnlijk in slaap gevallen toen ik terug dacht aan Lorenzo en onze seks.

Ik ben helemaal niet ontvoerd! Dave was mij helemaal niet aan het verkrachten!

Wel zweet ik. En ril ik. Het was echt een nare droom.

Ik merk dat ik naar de wc moet, maar durf niet naar beneden te lopen uit angst dat Dave daar staat.

Ook wil ik niet naar mijn ouders, want ik wil ze niet vertellen over Dave. Er is maar één persoon die me kan helpen...

Lorenzo!

Zou jij nog wakker zijn? Inmiddels is het 4 uur 's nachts.

Ik pak mijn telefoon van mijn nachtkastje en app Lorenzo.

Ik: Heee! Ik heb geen idee of je nog wakker bent, maar ik had een nachtmerrie over Dave en ben nu echt super bang...

Tot mijn verbazing reageert Lorenzo meteen.

Lorenzo❤️: Heyy. Niet bang zijn, baby. Ik kom eraan. Ik overnacht op het moment toch in een hotel vlak bij, want ik was te lui om naar huis te rijden!😂 Ben er over 5 minuutjes. Xxxxx

Ik: Nawh dankje! Ily x

Lorenzo❤️: Ily2

Ik leg mijn telefoon weg en staar naar het plafond.

5 minuten later hoor ik de deur open gaan. Even schrik ik en denk ik dat het Dave is, maar het moet Lorenzo zijn.

Hij weet immers ook dat de sleutel onder de mat ligt.

Ik hoor hem de trap op sluipen en even later gaat mijn kamer deur open. Ik schrik wel even, maar gelukkig is het Lorenzo.

Hij sluit mijn kamer deur en doet hem op slot, zodat mijn ouders niet kunnen binnenkomen.

"Hey Chris. Niet schrikken! Ik ben het maar! Dave is hier heeeeel ver vandaan en kan hier nooit komen." Lorenzo legt zijn hand op mijn hoofd en aait door mijn haar.

Ik begin te snikken. "Sorry hiervoor."

"Dat geeft niet. Ik snap dat je een lichte trauma eraan over hebt gehouden en ik vind het geweldig je weer te zien." Lorenzo geeft een kusje op mijn voorhoofd. "Mag ik naast je komen liggen?"

Ik knik en schuif iets opzij, zodat Lorenzo naast me kan liggen. "Blijf je slapen?" vraag ik, terwijl ik mijn deken over mij en Lorenzo heen sla.

"Als dat mag?"

"Ik zou het heel fijn vinden. En mijn ouders moeten al om 5 uur werken en laten mij altijd nog slapen, dus die komen er niet achter dat je hier bent."

"Mooi zo." Lorenzo kruipt tegen me aan. "Ik hou van je."

Ik glimlach. "Ik hou ook van jou."

"Ik wou dat we samen konden zijn in het openbaar," zucht Lorenzo.

Ineens gaat er een lichtje bij me branden. "Misschien kan dat ook!"