Sexlessons ft. my uncle

Deel 111

Zonlicht schijnt in mijn gezicht.

Vermoeid open ik mijn open en meteen wordt ik verblind door de zon.

Ik vraag me voor een seconde af waar ik ben, maar dan herinner ik me weer dat ik Jentes bed lig op haar kamer. Waar zou Jente hebben geslapen deze nacht?

Op dat moment vliegt de slaapkamer deur open.

Jente staat in de deuropening. "Hey Chris. Hopelijk heb je een beetje kunnen slapen. Ik ga samen met Hayley en Emilia een terrasje pakken. Bart blijft waarschijnlijk de hele dag hier thuis en wil je thuis brengen."

"Zou hij me ook naar Lucas willen brengen?" vraag ik. Ik heb geen idee waarom, maar het lijkt me fijn om even met Lucas te kunnen praten over Lorenzo.

"Natuurlijk," antwoord Jente, "maar ik ga. Als er iets is moet je me bellen. Doei zussie." Met die woorden verlaat ze de kamer.

Ik besluit mezelf aan te kleden. Gelukkig heb ik nog allerlei kleren in mijn koffer die bedoeld waren voor New York. Ik trek even iets simpels aan: een zwarte hoodie met zwarte jeans eronder.

Daarna loop ik de slaapkamer uit.

Ik tref Bart aan in de woonkamer. Hij zit aan de eettafel waar twee borden op staan.

Op beide borden ligt allerlei lekkers.

Wanneer Bart mij opmerkt wijst hij naar een stoel. "Neem plaats en eet."

Ik grinnik. "Ik word gedwongen om te eten."

Bart grijnst. "Inderdaad."

Ik neem plaats tegenover Bart en kijk wat er allemaal op mijn bord ligt: een chocolade croissant, een kaasbroodje en twee american pancakes.

"Heb je dit allemaal zelf gemaakt?" vraag ik bewonderend.

"Zeker," antwoord Bart triomfantelijk. "Ik houd erg van bakken en koken. Vaak ben ik ook degene die kookt hier."

"Leuk," mompel ik, terwijl ik een hap neem van mijn chocolade croissantje.

Bart lacht. "Jij ook eet smakelijk."

Ik glimlach. "Sorry, maar ik had honger."

"Zet me hier maar af," zeg ik tegen Bart.

Hij heeft me zojuist met de auto naar het voetbalveld gebracht. Lucas en ik hebben afgesproken via app om een voetbalwedstrijd te kijken en ondertussen bij te praten. Ik vind het fijn dat iedereen wil praten. Ik begin Lorenzo steeds meer te vergeten wat denk ik goed is.

Natuurlijk doet het nog pijn, maar minder dan eerst. Sinds ik wakker ben voel ik me gewoon wat vrolijker of zo.

"Tot ziens, Chrissy," zegt Bart. "Moet ik je nog komen ophalen?"

Ik schud mijn hoofd. "Nee hoor. Je hebt al veel voor me gedaan. Dankjewel voor alles, Bart."

"Geen probleem. Hopelijk zie ik je nog ooit."

"Komt goed," glimlach ik naar hem.

Bart zet de motor weer aan en rijdt weg.

Ik draai me om en loop richting het veld.

Meteen zie ik Lucas op de tribune zitten. Zodra hij me ziet zwaait hij.

Ik loop naar hem toe en ga naast hem zitten.

"Hey Chrissy, hoe gaat het?" vraagt hij.

Ik haal mijn schouders op. "Ik denk prima."

"Hoezo denk je dat en weet je het niet zeker?"

Ik rol met mijn ogen en lach. "Altijd zo nieuwsgierig, Lucas. Maar goed, ik vertel het je allemaal graag aangezien het me fijn lijkt om even te praten. Ik had je volgens mij vertelt dat ik met Lorenzo en wat vrienden naar New York ging. Het was best leuk totdat ik er achter kwam dat Lorenzo vreemd ging met ene Aivy. Heel klote. Ik heb meteen Jente gebeld en ben teruggevlogen naar Nederland. Daarna heb ik een nachtje bij Jente geslapen en nu ben ik hier."

Lucas is even stil. "Wow... jeetje... wat heftig..."

Ik zucht. "Ik ben niet perse meer verdrietig of zo. Nog wel een beetje natuurlijk, maar minder. Alleen ik vind het alsnog klote wat er allemaal is gebeurt. Ik heb bijvoorbeeld ook ruzie met Babs. En ik heb Jazz ook helemaal niet meer gesproken na alles."

"Wie is Jazz?" vraagt Lucas.

"Een meid die ook mee was op vakantie. Ze was echt lief. Samen kwamen we er achter dat Lorenzo vreemd ging en toen was ze erg boos op hem."

"Je hebt haar dus niet meer gesproken?"

Ik schud mijn hoofd.

"Heb je nog appjes van haar binnen gekregen?"
Ik knik. "Ja. Alleen ik heb ze nog niet geopend. Ik had daar effe geen zin in."

Lucas knikt begrijpelijk. "Toch zou ik het doen. Dan kan je Jazz ook meteen even laten weten dat je veilig thuis bent."

"Dat is waar," zeg ik, terwijl ik mijn telefoon pak.

Jazz heeft me gisteren van allerlei appjes gestuurd zie ik meteen.

Jazz: Hey schat, waar ben je? Ik maak me zorgen! Ik vind het echt klote wat Lorenzo heeft gedaan en we zijn allemaal boos op hem, geloof me, dus kan je alsjeblieft laten weten waar je bent.

Jazz: Lorenzo wilde de politie gaan bellen, maar ik zei dat hij dat niet moest doen. Ik snap het als je even alleen wilt zijn, maar kan je alsjeblieft even zeggen of je veilig bent?

Jazz: Je bent toch niet ontvoerd?:(

Jazz: Chrissy alsjeblieft reageer.

Meteen app ik haar terug.

Ik: Hey Jazz. Sorry dat ik nu pas reageer. Ik was teruggevlogen naar NL en ben toen meteen gaan slapen, maar ik ben veilig! En het is idd klote wat er allemaal is gebeurt met Lorenzo. Voorlopig hoef ik hem ook niet meer te zien, maar wanneer jij weer terug bent in NL zou ik graag contact willen houden. X

Op dat moment zie ik ook pas dat ik een appje van Babs heb:

Babsiee<3: Hey Chrissy. Jazz heeft me vertelt wat er is gebeurd. Het spijt me dat ik zo rot heb gedaan in de bus. Dat verdiende je niet. En wat Lorenzo je heeft aangedaan verdiende je al helemaal niet. I am so sorry!:( Maar ben je veilig en oké? Bel me alsjeblieft!

Ik: Hey babsie. Zeg geen sorry. Ik ben degene die sorry moet zeggen. Ik geloofde je niet doen je zo negatief over Lorenzo praatte, maar je had gewoon gelijk. Maar zullen we het gewoon vergeten? Ik ben veilig terug in NL en kan nu even niet bellen aangezien ik met Lucas bij een voetbalwedstrijd ben. Ik hoop dat je nog een fijne vakantie heb! Xxxx

Ook heb ik allerlei appjes van Lorenzo, maar die negeer ik.