Hart with Lav and Valentine

Chapter 7

MOANA

Yuto's POV

Nagising ako dahil sa pag-alarm ng cell phone ko. Agad ko itong pinatay at ibinalik sa katabi kong side table.

It's just 6:30 in the morning and the sun isn't up yet. However, I decided to get up and went to the bathroom. Naghilamos muna ako bago lumabas ng kwarto.

I heaved a sigh when I stared at the living room. I like this place actually. It gives me a good vibe with it's modern style which is really different from my apartment in Tokyo. Nevertheless, I despise the people living here.

First, Lav, I don't wanna be with him again. Tch. Masyado syang makulit saka weirdo minsan. He has he's own world that nobody want's to enter. Well, better stay away from him. However, I don't hate him. He's sweet and nice after all. Sya pa nga ata ang pinakamabait sa amin. Plus he's really cute. He's cute in his own way. But then again, that boy is a weirdo.

Next is that girl called Lia. I don't know her and I don't want to. To sum it up, her presence itself is so damn annoying. I would appreciate if she'll play dead here but goddamn! she's even more exasperating! Sana lang talaga hindi sya magtagal dito. Hindi naman ako bata isip na gagawa ng mga kalokohan mapalayas lang sya. I want her, herself to voluntarily step out of this house.

Lastly Valen, I just want him to mind his own business and leave me alone, period. Mas maaappreciate ko pa kung hindi na nya ako papakialaman nor pagbibintangan ng nga paratang nya. The hell with him.

Tinahak ko ang iilang lintang ng hagdan bago dumaan sa sala. Maglalakad lakad nalang muna ako sa labas. Sobrang maaga pa naman.

Sakto namang pagbukas ko ng main door ay bumungad sa akin si Mr. Wu na syang bubuksan na din sana ang pintuan.

"Good morning po." bati ko sa kanya

Agad nyang inilagay sa kanyang bulsa ang cell phone na mula sa kanyang tenga. May kinausap ata. "Oh anak, maaga pa ata ang gising mo. Hindi ka ba nakatulog ng maayos?"

I gave him a smile. "Hindi naman ho, nasanay lang ho kasi ako na maagang nagigising sa apartment ko."

"Ah sya nga pala Hart anak, buti nalang at nakita kita. Pakibigay naman ng mga gamit ni Ms. Arellano sa kanya. Bigla kasing tumawag ang lolo nyo, kaya kailangan ko munang puntahan." sabi nya sabay bigay ng mga bag nyang hawak na ngayon ko palang napansin. "Arigatou ne" saka nya ako binigyan ng wink at nagmadali ng umalis.

Kumunot ang noo ko. Pansin ko lang, habang tumatagal pagsasama nila ni Jiji (lolo) parang nagkakapareho na mga moves nila.

Tumingin ako sa mga bag kong hawak. Isang malaking bag, isang backpack at isang paper bag. Mga luma at kupas.

Ano pa nga bang magagawa ko.

I went back and headed straight in front of Lia's room. Kumatok ako ng ilang beses pero wala akong narinig na mga yapak papunta sa pinto. Ilang sandali pa akong naghintay at muling kumatok, but still no response from her. There's no sense if I keep on knocking so I decided to open the door and entered her room.

Agad kong inilagay sa gilid ang kanyang mga bag. Lalabas na sana ako ng mapansin kong wala sya sa kama. Well, maybe she's in the toilet or somewhere else and I don't care. Pero nung palabas na ako, hindi ko sadyang mapatingin sa isang hallway na papunta sa kung saan man. Out of curiosity ay hinay hinay akong naglakad papasok dito. The door's open so no choice for me but to get inside.

I see. It's the dressing room. But wait..

My brows furrowed.

Lumapit ako sa long wooden chair na napapaligiran ng mga nakahanger na damit. Why is she sleeping here? when she got a king size bed and mostly, a comfy pillow? isa pa, bakit mga libro ang ginawa nyang unan? On top of that, she's sleeping so well. Humihilik pa nga eh.