F-16

Versiyonlar

YF-16 : LWF programı için tasarlanan ilk prototip. İlk uçuşunu 20 Ocak 1974'de gerçekleştirdi. İki adet üretildi.

F-16A FSD : FSD (Full Scale Development) için geliştirilen tek kişilik test modeli.

F-16B FSD : Tek kişilik F-16A'nın FSD için çift kişiliğe dönüştürülüş hali. Tandem kokpitin varlığı motora 1500 Ib kaybettirmiştir. Buna karşın mücadele yetenekleri aynen muhafaza edilmiştir. F-16A ve F-16B FSD 8 adet üretilmiştir. Test amaçlıdırlar.

F-16A/B Blok 1 : İlk fabrikasyon üretimin başladığı versiyondur. YF-16 ve F-16 FSD'lerin hemen ardından 1978-1981 yılları arasında 21 F-16A ve 22 F-16B Blok-1 üretilmiştir. Blok-1 F-16'ların büyük kısmı 1982'de Pacer Loft programıyla Blok-10 standartlarına çıkartılmıştır.

F-16A/B Blok 5 : Tasfiye edilen üretim versiyonudur. 1978-1979 yıllarında yapılan toplam 197 Blok-5 F-16A/B 1982'de Pacer Loft programı ile Blok-10 standartlarına yükseltildi. Blok-5'lerdeki gri radomlar sonraki F-16'larda standart oldu.

F-16A/B MLU : NATO ülkeleri F-16'ları için hazırlanmış gelişim programıdır (Mid-Life Upgrade). Blok 15 seviyesindeki ABD, Hollanda, Belçika, Danimarka ve Norveç uçakları modernize edilmiş, kokpit donanımları Blok 50 seviyesine yükseltilmiş, APG-66(V2A) radarı eklenmiş, FLIR kapasitesine erişilmiş ve AIM-120 AMRAAM kabiliyeti eklenmiştir.

F-16A/B Blok 20 : 1990'lı yılların ortalarnda, F-16 A/B üretimi çoktan sona ermesine rağmen Tayvan için özel olarak üretilmiş versiyondur. F-16 MLU'nun fabrikasyon hali denilebilir. Aviyonikleri ve kokpit donanımı Blok-15 MLU 'ya oldukça benzemektedir ve uçaklar Blok 50 seviyesine yakındır. Westinghouse AN/APG-66 (V) radarı ve F-100-PW-220 turbofan motor vardır.

RF-16A : Keşif görevleri yapan RF-4C Phantom filosunu değiştirmek isteyen ABD Hava Kuvvetleri tarafından 1988'de General Dynamics'e sipariş edilen bir kaç F-16'dır. Bu uçaklar ATARS (Advanced Tactical Air Reconnaissance System) taktik keşif poduna sahiptir, elektro-optik videoteyp sistemi dijital datalink ile yer merkezine anlık keşif raporları gönderebilirler. ABD ve Hollanda Hava Kuvvetlerinde uçuşa devam etmektedir.

F-16/79 : Bir adet F-16B'ye F4 Phantom II motoru olan J79 takılmış ihracat versiyonu olarak düşünülmüştür. 29 Ekim 1980'de ilk uçuşunu gerçekleştirmiştir. J 79-GE-17X motorunun uçağın performansını düşürmesi nedeniyle sonradan vazgeçilmiştir.

F-16 CCV : İlk YF-16 'ın yeniden geliştirilerek çift kanard (buruna monteli küçük kanatçık) eklenmesiyle oluşan versiyon. Açılımı "Control Configured Vehicle" şeklindedir.

F-16XL : Delta kanatlarıyla F-16'nın özel bir versiyonudur. Menzili, hızı ve silah yükü geliştirilmiştir. Yeni üçgen-delta kanatlara sahiptir. Böylece toplam silah kapasitesi artmıştır. NASA tarafından kabul görmesine karşın F-15E'ye karşı üretim programını kaybedince seri üretime geçilmemiştir.

F-16C/D Blok 25 : AMRAAM taşıma yeteneği kazandırılmış, gece ve her türlü hava koşulunda görev ve havadan karaya saldırı kapasitesi arttıtılmıştır. Radar geliştirilmiş, Westinghouse ( şuan Northrop Grumman) AN/APG-68 radarı takılmıştır. Uçağın menzili genişletilmiş, daha iyi sonuç ve daha fazla operasyon modu kabiliyeti kazandırılmıştır.

F-16C/D Blok 30/32 : İki yeni motor eklenmiştir. Blok 30'lar General Electric F-110-GE-100 jet motoru taşırken, Blok 32'ler Pratt & Whitney F100-PW-220 motoru taşırlar. Blok 30/32'ler de AGM-45 Shrike, AGM-88 HARM ve AGM-65 Maverick atma kabiliyetine ulaşılmıştır.

F-16N : F-16C Blok 30'un US Navy-Amerikan donanması için tasarlanmış şeklidir. Uçak gemilerinden kalkacak şekilde dizayn edilmiştir. Sistemler basitleştirilmiş, APG-66 radarın etkisi arttırılmış, iniş takımları yenilenmiştir. Vulcan makinalı top kaldırılmıştır. ABD Donanma pilotlarının eğitimleri için Top Gun Donanma Eğitim Akademisinde düşman uçak rolünde kullanılmıştır. 22 adet üretilmiş olup bu uçaklar 1994'te servis dışı bırakılmıştır.

TF-16N : F-16N'nin çift kişilik versiyonudur. 4 adet üretilmiştir. Top Gun Donanma Eğitim Akademisinde eğitim uçağı olarak kullanılmışlardır.

F-16C/D Blok 40/42 : F-16 Blok 40/42'ler gece ve her türlü hava koşulu görev yeteneklerinin arttırılmasından dolayı Gece Şahini olarak da bilinirler. Gece Şahini Blok 40/42'lerle beraber Lantirn podları, GPS (Global Konum Sistemi), HARM II, APG-68V radarı, dijital uçuş kontrol panelleri F-16'larda ilk kez kullanılmaya başlandı. 1988'de başlayan üretimler 1995'e kadar sürdü. Lantirn Blok 40'lar F-16CG modeli olarak adlandırılırlar.

F-16C/D Blok 50/52 : F-16 Blok-50 General Electric F110-GE-129 motoru kullanırken Blok-52 Pratt Whitney F100-PW-229 motoru kullanmaktadır. İlk F-16C Blok-50 (90-0801) 22 Ekim 1991'de Lockheed Martin'in test pilotu Keith Giles'in pilotajında ilk uçuşunu gerçekleştirdi. 1 Nisan 1992'de de ilk F-16D Blok-50 Steve Barter - Bland Smith komutasında havalandı. İlk Blok-52 F-16C (90-0809) 22 Ekim 1992'de Steve Barter idaresinde ve ilk Blok-52 F-16D (90-0893) Joe Sweeney - Steve Barter kontrolünde 24 Kasım 1993'de havalandı. İlk Blok-50 F-16'lar Kasım 1993'de Hill Hava Üssü'ne (Utah) teslim edildi ve Spangdahlem Hava Üssü (Almanya) 23. Filo'da ilk Blok-50'ler hizmete girdi. F-16 Blok 50/52'ler Northrop Grumman APG-68(V5) radarı taşırlar. B daim-sinyal işlemcili radar Blok 40/42'lerdekinden 2 kat daha hızlı olup kendinden öncekilerden çok daha güvenilirdir. Sinyal işlemci radarın güvenilirliğini ve elektronik aygıtların performansını geliştirmiştir. Blok 50/52'ler Northrop AGM-137 TSSAM saldırı füzeleri taşıyabilmekteyken bu özellik 1994 Aralık'tan sonra imal edilenlerde iptal edilmiştir. AGM-84 Harpoon anti-gemi füzesi taşıma yeteneğpine sahip ilk versiyondur. Blok 50'ler fiziksel olarak Lantirn podlarını taşımaya müsaittir, bu donanım için de software tadilat gerekmektedir. Fakat Lantirn podları tercih edilmez, yerine Pantera/Sniper-XR podu kullanılır. ABD Hava Kuvvetlerinde Lantirn podu taşıyan hiçbir F-16 yoktur, en son Yunanistan Blok-52+ F-16 uçakları için Lantirn istemiştir. Blok 30'larda kullanılan HUD ekranları Blok 50/52'lerde de kullanılır. Blok 50'de önceki versiyonlardan farklı olarak AN/ALR-56M Radar Warning Receiver, GPS, Ring Laser INS, Gelişmiş Veri kaydetme ve İletim Sistemleri standart olarak bulunmaktadır. Blok 50 versiyonundaki bir F-16, APG-68(V)5 yerine APG-68(V)9 radarı ve CFT (Comformal Fuel Tank) monte edilerek Blok 52 seviyesine yükseltilebilir.

F-16CJ/DJ Blok 50/52 : Wild Weasel (Vahşi Gelincik) adıyla da bilinir. SEAD - Düşman hava savunmasının bastırılması görevlerinde kullanılır. AGM-45 Shrike ve AGM-88 HARM füzeleri ve taşıyabilmektedir. AN/ASQ-213 HTS HARM Hedef Sistemi'ne sahiptir. Uzmanlaşılmış versiyon olan Wild Weasel'ler ayrıca ALQ-119'a, EJP-Elecktronic Jamming Pod sahiptir.

F-16I : İsrail'in 2003'ten itibaren satın almaya başladığı Blok 52 +Plus seviyesindeki F-16 uçaklarıdır. İsrail'de kod adı Sufa (Fırtına)dır. Çift koltuklu olup F-16D türevindedir. Çok maksatlı bu av-bombardıman uçağının öncel görevi taktik bombardımandır. Çok rollü, Active-Array elektronik dalgalandırma prensipli, APG-68 (V)9 tarama radarı ve F-100-PW-229 IPE turbofan motoruna sahiptir. Uçağın harekat menzilini büyük oranda arttıran gövde üstü konformal yakıt tankı bulunmaktadır. Birim fiyatı yaklaşık 45 milyon dolardır.

F-16E/F : F-16XL'ların seri üretime geçmeleri halinde verilmesi düşünülen versiyon adı idi. Günümüzde Birleşik Arap Emirlikleri için üretilmekte olan Blok 60'lar için kullanılmaktadır.

F-16E/F Blok 60 : İlk F-16 prototipi YF-16'nın yaklaşık 30 yıl önce gerçekleştirdiği ilk uçuştan bu yana geliştirilen modellerine ve geçirmiş olduğu evrime göz attığımızda Blok 60 için tamamen değişik bir uçak tabiri yanlış olmaz. Orjinalinde basit radar ve aviyonik donanımlı bir hafif gündüz avcısı olarak tasarlanan son model uçağın performansına baktığımızda, azami kalkış ağırlığı ilk örneğine oranla yüzde 50 dolayımda artarak 22.700 kg seviyesine ve turbofan jet motorunun (F-110-GE-132) itiş gücünün yüzde 35 dolayında aratarak 32.500 lb seviyesine çıktığı görülür. Kendinden bir önceki seri olan C/D serisine oranla konstrüksiyon bazında yüzde 70 değişmiştir.