HIDDEN | MINSUNG

19;

Minho zaskoczony mruknął, kiedy poczuł usta Jisunga przyciśnięte do tych jego. Starszy czuł jak pożądanie przepływa przez całe ich ciała, od splecionych razem nóg, po drobne dłonie wędrujące po jego torsie i karku i miękkie usta przez które miał wrażenie że oszaleje.

Dobry Boże, nie mógł się już dłużej powstrzymywać, chłopcu nie można było się oprzeć.

Pchnął Jisunga do tyłu, tak żeby leżał tuż pod nim. Zjechał pocałunkami na szyje, pozostawiając po drodze ślad miękkich, pierzastych pocałunków.

Kiedy przerwał, uśmiechając się lekko, spojrzał na Jisunga. Jego oczy były przymknięte, skóra błyszcząca a włosy rozczochrane. Wyglądał... idealnie.

— Minho... — Jisung jęknął. Jeszcze nigdy jego imię nie brzmiało tak dobrze, gdy uciekło z ust kogoś innego.

— Kurwa. Powinnismy przestać... — powiedział Minho, siadając.

— Dlaczego? Zrobiłem coś nie tak?

— Taa... um... — Minho spojrzał w dół, a Jisung podążył wzrokiem w to samo miejsce.

— Oh

— O TYM MÓWIŁEM!! TO TWOJA WINA!! — Złapał za poduszkę i pospiesznie zakrył niefortunne wybrzuszenie w spodniach.

— Więc... Może powinnienem ci pomóc? — Powiedział Jisung, przenosząc ręce powrotem na kark Minho.

— Jisung, jest... — Szybko sprawdził godzinę. — ...pierwsza w nocy. Nikt nie podejmuje dobrych decyzji o pierwszej w nocy. — Minho podniósł się, by wyjść, szybko kierując się w stronę drzwi. Zanim zdążył się do nich dostać, Jisung złapał go za rękę i zatrzymał.

— Um... — Twarz Jisunga ponownie zarumieniła się w jasny odcień różu. — Może chciałbyś zostać na noc?

_____________________________

długo mnie tu nie było ale wykorzystam to miejsce do reklamy nowego tłumaczenia na moim profilu

miłego wieczoru/dnia cokolwiek
dbajcie o siebie