Sophia's POV
I GOT IN. I joined their Organisation. Marami-rami na akong nakikilala at nagiging kaibigan and I'm happy serving the Lord. I admit that it's not easy but it was worth it. Mas nakilala ko na din ang lola ni Levi pa minsan-minsan, ay hindi pala, lagi ako pinapupunta sa bahay nila dahil gusto daw ng kausap ni Lola. Sinasamahan ko naman si Levi, masarap kasi ang pagkain doon. Huwag na kaayong magtanong ni Levi, Okay lang kami. Magkaibigan pa din..................
Ngayon papunta ako sa bahay ni Lola dahil pinapapunta na naman ako. She likes to teach me things like tea, silverwares and needlework. Magaling kasi siya doon. Pinagbuksan na ako ng pintuan ng katulong.
"Uhm, nasaan po si lola?" - I asked.
"Nandoon po sa drawing room, ma'am."- sagot nya at yumuko ang ulo.
"salamat po."- sabi ko. Umalis naman to kaagad at naglakad na ako papunta doon.
Hindi pa ako nakakaabot sa pintuan, narinig ko ang sigaw ni Levi sa loob ng kwarto.
"Ayaw ko."- Levi.
"James, that's a command." - Seryosong sabi ni Lola. "I already signed my last will and testament. I arrange you to be married by~" - Lola pero bago pa masabi ni Lola kung sino. Galit na nagsalita si Levi.
"Ayaw ko....... Ayaw ko. Ayaw ko. Ayaw ko. I'm not agreeing to such command lola. No."- Levi at lumabas na sa kwarto. Huminga naman ako ng malalim at nagmadali akong tumakbo palabas.
"Sophia?" - Tawag ni Levi at sumunod saakin. Nahawakan nya ang balikat ko at yumakap sa likuran. "Your not leaving me."- napapaos na sabi nya. I turned around and smiled, I let my tears go dahil hindi ko na matiis.
"Of course not, I'm just your bestfriend right? I won't. I just need time. Time. Levi, please." - sabi ko. Tiningnan ko si Levi, namumula na din ang kanyang mga mata. He didn't say anything and just let me go. Umalis naman kaagad ako.
Naglakad-lakad na naman ako sa Ayala, wala lang gusto ko lang mawala sa isip ko ang mga nangyari kanina. Gusto ko lang mapag-isa.
"Sophia."
May tumawag na naman sa pangalan ko. Kakasabi ko nga lang na gusto kong mapag-isa eh. Lumingon ako at nakita si Ezekiel.
"Ezekiel, Great timing." - sabi ko. Buti nandito siya para hindi ako umiyak.
"Hi."- sabi nya na nakangiti. Ngumiti naman ako ng matipid.
"Hello, Saan ka pupunta?" - I asked.
"I bought my nanny a gift." - ngiting sabi nya at may paper bag na dala. I tilted my face.
"May nanny ka? Sa edad mong iyan?" - sabi ko. He laughed.
"Syempre, wala na ngayon but she was my nanny nung bata pa ako. She's now at the countryside with her grandkids, bibisita nga ako bukas eh."- sabi nya. Tumango-tango naman ako. "Ikaw, Saan ka pupunta?" - he asked.
"Syempre malayo sayo." - sabi ko and act like walking away. He made a sad face bumalik naman kaagad ako at sinabing "Joke lang, nagugutom ako. Naghahanap ako ng makakain."
"Kakain ka din? Sige, Treat kita."-sabi nya. Umiling naman ako.
"Nope, My treat today."-sabi ko.
"Ako nalang." - Ezekiel.
"Ako ang nag-aya." - ako at nag-Cross Arms.
"I'm the guy."- Ezekiel.
"So what? I'm using my money Mr. Marcos at wala ka nang magagawa. Follow me."- sabi ko at naglakad. Napabuntong hininga naman siya at sumunod. Pumasok ako sa Mcdo.
