3. The sun disappears

8 1 0
                                    

Pov: Jeremy

Tw: mention of sexualising. Ik zeg wanneer de tw start en eindigt.

"Hey." "Hey, ik ben Jeremy." "Evelynn." "Leuk je te ontmoeten." Ze antwoord niet meer, dus ik pak maar de kraan en een bord. De kraan is een typische afwas kraan in een restaurant. Je kan hem een eindje uit de achterkant van de metalen wasbak halen. De straal heeft wat weg van een hogedrukspuit, maar is niet hard genoeg om de borden te breken. Het heeft wat weg van een douchekop, maar dan met een harde straal.

In stilte was ik even af, maar het is zo ongemakkelijk dat ik na een tijdje weer probeer een gesprek te voeren. Ik begin aan een grappig verhaal uit mijn verleden. "En toen kwam Ki-," "Kan je alsjeblieft je bek dicht houden?" Nogal geshockeerd richt ik mijn hele aandacht weer op het schoonmaken van de borden.

We werken een paar uur zonder een woord te zeggen, totdat Evelynn weer wat zegt. "Het spijt me, deze kleine" en ze wijst naar haar buik. "laat af en toe de hormonen nogal toenemen. Ik reageerde daardoor nogal heftig, sorry." "Geen probleem joh, ik snap het. Nou ja, in hoeverre ik het kan snappen." Ze draait zich een beetje bij, waardoor ik haar wat beter kan bekijken. Ze heeft lang, roze haar, dat over haar borst valt tot ongeveer de onderste rib van haar ribbenkast. Ze heeft blauwgrijze ogen. Omdat ze lacht verschijnen er kuiltjes in haar wangen. De kleine sproeten maken haar gezicht af. Ze heeft wel erge wallen, maar ik zie er zelf niet veel beter uit.

"Dus, wie is die Ka-, Kin-, Ki-," "Kira" help ik haar. "Ja, die! Wie is Kira?" "Kira is mijn zusje." Ik zie haar blik versomberen. "Ik had ook ooit een zus." Ik sta even met een mond vol tanden. "Het spijt me." "Het is prima, ik ben haar ondertussen al 9 jaar kwijt. De pijn verdwijnt niet, maar is wel een stuk zachter geworden over de tijd." "Hoe oud was je toen het gebeurde?" "Tien." Een werknemer loopt langs. Aan zijn kleding te zien staat hij hoger in rangorde dan wij. "Focus je op de borden, kletspraat kan later wel." Onze blikken kruisen elkaar even en gaan dan weer verder met de borden. Na enkele minuten doorbreek ik de stilte weer. "Verdient dit eigenlijk goed?" "Meh, ik kan er een klein appartement mee huren, maar ik werk echt extreem veel overuren en 7 dagen in de week. Serveren verdient meer." "In elk geval is Kira nu aan het serveren, dus dat is positief."

Start tw!
"Och nee, arm kind." Ik kijk haar verward aan. "Meneer Hutax heeft haar zeker een klein pakje gegeven en gezegd dat dat het enige was?" Ik knik, nog steeds onzeker waar ze op doelt. Ze maakt uit mijn blik op dat ik het niet snap. "In dit restaurant zitten zakenmannen toch?" Ik knik. "Die zakenmannen hebben een nogal saai leventje. Vrouw, kids, blablabla je kent het wel, het standaard gezin. Moeder zorgt voor de kinderen, pa verdient het geld. In elk geval, die mannen hebben af en toe heb lolletje nodig. En onder dat lolletje valt ook het seksualiseren van minderjarigen..." Mijn hoofd gaat naar allerlei mogelijke scenario's, maar 1 ding is zeker. Kira is in gevaar.
Einde tw!

Ik sta op het punt om een breakdown te hebben tot Evelynn weer tot mij spreekt. "Hey, kalmeer, doe mee met mijn ademhaling oké?" Ik knik. "4 seconden in" Ze neemt een ademteug, ik doe haar na. "7 seconden vasthouden" 1.. 2... 3... 4... 5... 6... 7... "en 7 seconden uit." Ik adem langzaamaan weer uit. Mijn ademhaling, waarvan ik niet doorhad dat die versneld was, wordt steeds regelmatiger. "Bedankt." "Geen probleem, er zit niks ander op dan wachten." Dus we wachten...

De minuten lijken uren te duren. Na wat een eeuwigheid lijkt, zit onze dienst er eindelijk op. Ik ren, zodra ik haar zie, naar Kira en ze barst in huilen uit. "Kom maar Kir." Ik trek haar in een knuffel en haar snikken wordt gedempt door mijn kleding. Er komt een man op ons aflopen. "Excuseer mij meneer, maar kunt u alstublieft uw pak schoon en droog houden?" Als blikken konden doden, lag hij nu op de grond, maar uiteindelijk stem ik in. "Kom, we halen ons geld en dan gaan we hier weg." We lopen richting het kantoor van meneer Hutax. Zijn assistent verwijst ons meteen door naar zijn kamer. We kloppen aan en lopen naar binnen. Hij herkent ons meteen. "Aah, jullie komen voor het geld." Hij haalt een bundeltje uit zijn la en schuift het naar mij toe. "Bedankt voor de dienst." "Bedankt voor het geld." We zijn op weg naar buiten als we tegen Evelynn op botsen. "Waar gaan jullie heen?" "Geen idee, ergens buiten overnachten." "Kom mee naar mijn appartement, daar kunnen jullie verblijven." Ik kijk haar met grote ogen aan. "Mag dat?" "Natuurlijk! Jullie moeten waarschijnlijk wel een matras delen. Ik hoop dat dat geen probleem is?" Mijn blik kruist Kira. "Nee, geen probleem." "Oke top, volg mij maar."

Woorden: 900

Ehm ja, dat was 2 dagen later dan gepland. Ik ga proberen weer wat meer te uploaden, maar mijn motivatie voor alles is niet bestaand en tegelijkertijd is mijn mentale gezondheid ook achteruit aan het rennen, dus het kan iets langer duren. Maar het komt sowieso sneller dan deze!

Hydrate <3

If we have each other ~Liry~Where stories live. Discover now