Love That Will Last

Chapter 7

(Irene's pov)

Today is our 24th wedding anniversary. Ngayon ko din sasabihin na im pregnant. Nagising ako ng wala na si Greggy sa tabi ko kaya bumaba na ako. Sina mama ay nag hahanda na para sa dinner at kami naman ni manang eh mag hahanda para sa surprise.

"Let's go samahan ko na kayo sa pupuntahan nyo" bonget said

"Ikaw mag drive?" I asked

"Oo naman" he said

Umalis na kami at kasama namin si Xandra. Naiwan sina mama at Liza sa bahay.

"San tayo?" I asked

"Bangui gusto mo? Pagudpud? Vigan?" Bonget asked

"Sa bahay na lang, sa ancestral" i said

"Sa poaoay di tayo dadaan?" Bonget asked

"Ay sige daan tayo" i said

Dumeretso kami sa Paoay church at nag simba. I prayed for our safety and Everything.

Nag recall saaken lahat 24years ago. Kung paano kami kinasal ni Greggy at lahat. Naalala ko din kung pano kami nag kakilala.

"Ano Irene?" Manang asked

"Naalala mo nung kinasal kayo? Halos umiyak ng dugo si manang non" Bonget said

"Hindi kaya" Manang said

"Alagaan mo ang ading ko ha, mahal na mahal ko yan pag yan niloko mo babasagin ko talaga yang muka mo" Bonget said at ginagaya nya si manang

"Ikaw nga eh,, bunso namin Irene, ikakasal kana bat nauna ka dapat ako muna" Manang said pang aasar nya kay Bonget

"Guys smile i am taking some pics" xandra said

Bigla akong nahilo kaya napakapit ako kay manang.

"Okay ka lang?" Manang asked

"Nahihilo tara na sa ancestral, bago tayo pumunta sa bayan para bumili ng lobo" i said

"Oh oo nga pala may nakuhanan na ako, nag pagawa ako nung balloon na lilipad tas may lalabas na Hi dad" Manang said

"Hi dad?" Bonget asked, hindi pa nga pala alam ni Bonget

Hinawakan ko ang kamay ni Bonget at nilagay ko sa tyan ko.

"Baby say hello to your Tito Bonget" i said

"What? Are you? Legit?" Bonget asked

I smiled and nodded my head. Bonget hugged me so tight.

"Sana babae" he whispered

"Sana nga" i said

"Masusurprise talaga si Greggy" Bonget said

"Sa true" manang said

"Tara na" Bonget said at sumakay na kami sa Van.

Dumeretso na kami sa Ancestral,  umakyat ako sa taas at pumasok sa luma kong kwarto. Lumabas ako sa may Veranda at naalala ko na dito ako dumaan noong pinag bawalan akong lumabas.

Tinali ko talaga yung kumot at kinontyaba ko pa si Manang. Pinag pretend ko si Manang na kasama nya ako kahit hindi naman.

Panahong sira ulo pa ako.

"Irene?" Manang called

"Oh manang?" I asked

"Anong ginagawa mo?" She asked

"Wala naalala ko lang naman kung pano ako tumakas noon, nung bawal akong lumabas" i said

"Sira ulo, sana hindi manahin nyang anak mo" manang said

"Sana nga" i said

Umupo kami ni Manang sa may kama. Ayoko sansng humiga pero pinilit nya ako.

"Humiga kana ading ko, babantayan kita pag nakatulog ka" she said

"Ayoko nga matulog" i said

"Shhh kantahan kita" she said

"Wag na lang no thanks" i said

Humiga ako sa legs ni manang at saktong pumasok din si Bonget.

"Ay ang sweet" he said

"Aba dapat" manang said

Tumabi naman samin si Bonget at nagsimula na kaming mag chismisan. Nakatulog na nga ako at pag kagising ko eh tulog din silang dalawa. Bumangon ako at hinanap si Xandra. Nakita ko syang nag tetake ng mga pictures kaya nilapitan ko sya para sa kanya naman makipag kwentuhan.

Nag tanungan lamg kami about sa buhay buhay nnung lumabas sina Manang sa kwarto. Di na din kami nag tagal at niyaya ko na sila kasi gutom na ako.

Pumunta na kami sa bayan at kumain. Dumaan na din kami sa Santa Monica church at kagaya ng dasak ko nung nakaraan ay yun din ang naging dasal ko ngayon.

Binili na din namin yung mga gagamitin para sa surprise mamaya.