Love That Will Last

Chapter 32

~

Maaga akong nagising, naligo na muna ako bago ako bumaba. Nakita ko na nag peprepare sina Mommy ng almusal.

"Good morning buntis" Liza said

"Good morning" i said

"Here's you plane tickets" Manang said

"Kayo ba Bonget? Hindi pa ba kayo sasabay?" I asked

"Si Liza kasabay nyo na mamaya, pero ako hindi muna susunod na lang ako maybe on Wednesday" he said

"Ngayon ka lang nag suot ng fitted na dress, ang laki na pala talaga ng tyan mo" Bonget said

"Sinabi mo pa, alam mo ba, malikot na sya" i said

"May pangalan na ba kayo para dyan?" Bonget asked

"Hmm oo Ferdinand Gracielo Luis" i said

"Hindi mo din naman papahirapan ano?" Manang chuckled

"Ferdinand from his lolo Apo Lakay, Gracielo from Greggy, and Luis from Don Luis" i said

"Oo alam naman namin di mo na kailangan iexplain" They said

Umupo lang ako sa may dining table habang nskikipag kwentuhan sa kanila. Bumaba na din naman si Greggy at nakaligo na sya.

"Oh bat nakapang opisina kana kaagad?" I asked

"Good morning, deretso na ako sa Office pag uwe natin nag karon kasi ng konting aberya" he said

"Hala teka maliligo na kami" Manang and Liza said

Naligo naman na sila habang si Bonget eh nag luluto ng almusal. Binaba na ni Alfonso ang mga bagahe namin sa taas at isinakay na ng mga guards ito sa kotse.

"You sure gusto mo ng umuwe?" he asked

"Oo alangan namang maiwan ako dito kay Bonget edi baka hinagis na ako nyan" i said

"Mahal iniisip ko lang kasi na pag uwe mo sa bahay, ikaw na lang ulit don kasi si Aimee may trabaho din naman yan, si Alfie meron din tas si Manang ang nag take charge sa company nyo" He said

"And?" I asked

"Iniisip ko lang na baka mainip ka, kasi di ka naman na pweeng mag gala ng wala kang kasama, hindi naman pwedeng ikaw lang at ang mga guards ang kasama mo" he said

"Mahal, hindi ko naman na kailangan mag lalabas kaya nga nauso yang Grab food kineme na yan eh" i said

"Sweetheart, iniisip ko lang naman na baka naiinip ka sa bahay natin, kasi pag nasa kwarto ka di ka na bumababa, pag nasa baba ka naman di ka na umaakyat" he said

"Natural Gregorio, hindi na talaga ako mag aakyat baba, baka bago pa ako maka akyat uli eh nakaanak na ako" i chuckled

"Okay lang ako sa bahay, tsaka si Mommy naman eh kasama natin eh, malamang pag nasa trabaho si Manang at si Michael ihahatid nila si Mommy sa bahay" i said

"Papahirapan nyo pa talaga si Alfie at si Aimee, isang senior citizen at isang buntis na hindi gumagalaw" He teased

*/Hinampas sa braso

"Ano ba, biro lang ikaw naman" he said

"Gusto mo mag dagdag ng wheelchair sa bahay?" He teased

Inambahan ko namsn sya ng hampas at agad syang lumayo saken...

Nakaluto na si Bonget at nakaayos na din sina Mommy. Kumain na kami at nag kwentuhan ng konting oras.

"Oh Irene ingatan mo ang sarili mo ha" Bonget said

"Oo na" i said

Hinawakan naman nya ang baby bump ko. "Wag mong papahirapan ang Mommy mo" he said

Napangiti naman ako sa kanya at biglang gumalaw ang baby sa tyan ko.

"Oo daw sabi ni baby, biglsng gumalaw eh" i said

"Ayan, dapat susundin mo lagi si Daddy Bongbong" he said

"Oh basta pag lumuwag na schedule mo sumunod ka kagad sa Manila ha" i said

Nag paalam na kami ng maayos kay Bonget. Umalis na kami kagad dahil baka malate kami sa flight.

After 2hours ng byahe ay safe kaming nakalanding dito sa Manila.

Almost one month din kaming nag stay sa Ilocos. Nakakamiss ang Manila, pero hindi ang pollution.

"Mahal mauuna na ako sa Opisina, pinasundo ko na kayo sa Van" Greggy said

"Sige ingat ka" i said

"Alfie ang Mommy mo ha" he said

"Yes dad" Alfie said

I just kissed and hugged Greggy bago sya tuluyang sumakay sa sasakyan.

Hayst. Back to reality na talaga. Wala nang atrasan to umuwe na kami eh...