Game On // Vincent Marcos (3)

CHAPTER 55

"Gusto mo malaman kung anong nangyari sakin, diba?! Oh ayan!" ibinato ko sakanya yung scarf na naging panakip sa ulo ko. Naiiyak nalang ako sa galit dahil inakusahan niya akong iniwan siya dahil sumama ako kai Borgy. "Masaya ka na?!"

"What.. what happened to your hair?" he said without removing his gaze at my almost bald head. "W-ait... I can't...w-what?? W-why??... What's going on??" para siyang naguguluhan dahil sa nakita niya.

"I was diagnosed with brain tumor, Vinny! Ilang buwan kung tiniis lahat ng sakit! Tapos sasabihin mo na sumama lang ako kai Borgy?! How dare you." basag na ang boses ko dahil nagpipigil akong humagolhol ng iyak sa harapan niya.

"So-sorry.. I didn't kno—"

"Wala ka talagang alam dahil pinilit ko sila Borgy na wag sabihin sayo! The night I saw you kissing Millie was the night na sasabihin ko sana sayo ang tungkol sa sakit ko!" napasalampak nalang ako sa sahig habang napapaiyak na tumingin sakanya. He looks so guilty while looking at me.

"I-I'm so-rry..." aktong lalapit na sana siya para damayan ako nung pigilan ko siya.

"No! Don't come near me! Wag kang lalapit sakin." napapaiyak ako habang sinasabi ko iyon. A part of me want to hug him pero mas nanaig yung galit ko dahil pinagsabihan niya ako ng hindi maganda.

"I didn't know. I'm so sorry... Please..."

"No! No, don't come near me!" sigaw ko na. "Wag kang lalapit sakin! Ayaw kitang makita! Umalis ka na! Umalis ka na Vinny!" halos mag makaawa na ako sa kanya na umalis na siya sa harapan ko but di siya nag papatinag.

"What the hell?!" napatingin agad ako sa likod ni Vinny na siya namang pasok ni Borgy. Patakbo siyang lumapit sakin at inakay akong makatayo. "What are you doing here Vincent?!" may halong galit yung pag tanong niya.

"Ezra, please. We need to talk." hindi niya pinansin halos si Borgy st nakatoun lang sakin.

"No...please, go..." iyak pa din ako ng iyak habang itinataboy siya. Inakay na ako ni Borgy papuntang sofa pero si Vinny ay nakasunod lang saamin.

"Didn't you heard her?! She said get out?!" pagtataboy naman ni Borgy.

"Please, listen to me. Babe, let's talk." he begged. Nilapitan niya agad ako pero hinarangan naman siya ni Borgy. "WHAT THE FUCK BORGY?!" bulyaw niya at inambahan niya agad yun ng suntok kaya nasalampak agad si Borgy sa sahig habang dumudugo ang kanyang labi.

"VINNY! NO! STOP!" pigil ko. Galit na din si Borgy kaya nung makatayo siya ay sinuntok niya rin si Vinny. "BORGY! PLEASE TUMIGIL NA KAYO! PLEASE!" nag susuntokan na sila at di ko na mapipigil pa kaya pumunta agad akong kusina saka kumuha ng dalawang kutsilyo. Bumalik ako sa kanila habang nag susuntokan parin sila ang nangigigil sa isa't-isa. "Oh ayan! Mag sasaksakan kayo! Di kayo matigil sa pag sususuntokan." binigay ko sa kanila ang kutsilyo nung pumagitna ako sakanila. Pareho naman silang nataranta nung makita nila yung binigay ko kaya lumayo agad sila sa isa't-isa. "Bakit kayo tumigil?! Ayaw niyo makinig diba?! Oh ayan!" halos mawala na ang boses ko dahil sa pag-aparta sa kanila.

"Give me that knife!" binawi ni Borgy yung kutsilyo kay Vinny saka nilagay yun sa table niya. Pareho silang dalawa natakot sa ginawa ko. Dumodugo na pareho sng mukha nila dahil sa pagsusuntokan.

"Takot naman pala kayo mag patayan! Umupo kaying dalawa!" nag mistula akong ate sakanilang dalawa dahit inaawat ko silang mag-away. Kahit masama ang loob nila ay sumunod naman silang naupo sa dinning.  Kinuha ko muna yung scarf sa sahig saka ko ito inilagay ulit sa ulo ko. Pumunta agad akong ref para maghanap ng pweding malaming na ilagay sa mga pasa nila. Puro matigas na karne lang na nakabalot sa supot. Yun nalang ang kinuha ko saka bumalik sakanila na ngayong ang sama ng tingin sa isa't-isa.

"What are we gonna do with the meat?" angal ni Vinny.

"Ilagay niyo yan sa pasa ninyo. Para kayong mga bata!" utos ko saka nag maktol. "Ilagay niyo na yan sa mukha niyo or ako mismo susundot sa sugat niyo?" banta ko. Taena! Nag mukha akong ate sakanila. Pareho na mainit ang dugo nila kaya halos di na mapigil sa kaka-away. Partida, umiiyak pa ako kanina pero sila na halos mag-patayan. Napapamasahe nalang ako sa sintido ko dahil ang sakit nila sa ulo.

"What are you doing here, Vincent?" panimula ni Borgy na may halos galit pero pinipigilan ang sarili. Nag sisimula na nilang ilagay ang malamig na karne sa mukha nila.

"Why the hell do you care?" sagot naman ni Vinny.

"Fuck! Your in my fucking house! How am I supposed to not care!" bulyaw ni Borgy. Di ba sila makapag-usap ng mahinahon?! I slapped the table na nakaagaw agad ng attention nila at natigil sa kaka-sigawan.

"Di ba talaga kayo mag sasalita na di nag sisigawan? May bundok ba sa harap niyo dahil di kayo nagkakarinigan?" sarkastiko kong tanong.

"Why are you here, Vincent?" tanong ulit ni Borgy but this time mahinahon na.

"I told you I came here to see Ezra. You and Calvin owe me an explanation. Why did you keep this as a secret?!" sunod-sunod na rebuttal ni Vinny. "I was devastated for how many months, you and Calvin knew that. It turns out, you knew all along where she is. How could you, Bro!" Vinny said in pain.

"Wag mong sisihin si Borgy. It was me. Ako yung nag makaawa sakanila na wag sabihin sayo kung asan ako." depensa ko.

"But why?!—" galit na giit niya.

"Don't shout at her!" isa pa itong Borgy. Sila na dalawa nag sisigawan.

"Shesh! Tumigil na kayo kakasigaw ha. Pareho ko kayong naririnig. Huminahon kayo." nagkatinginan saglit silang dalawa at nag bawian agad ng tingin. Parehong ma-attitude.

"Why you didn't tell me about your brain tumor? Am I joke to you?" diretsong tanong ni Vinny.

"She tried but she passed out outside the club—" panimula ni Borgy.

"That was the time nakita kung hinahalikan mo si Millie. Why are you asking me that now, Vinny? As if may magagawa tayong lahat before about sa sakit ko.  Please, just let things go. Natapos na yun." walang gana kung sagot. Di parin nawala sa isip ko yung sinabi niyang di maganda sakin kanina. Accusing me of having an affair with Borgy? Seriously???