Kod Adı: Bela •chanbaek•

22

"Aslında tam bir çocuksun." dedikten sonra biramı içtim.

"Ben de içki istiyorum bu sefer." Dudaklarını uzatıp söylediğinde bardağımı ağzına yaklaştırdım.  "Benden içebilirsin. Ama çok az."

Bardağımdan biraz içip bıraktı. Gülerek onu izlerken o çoktan yemeye başlamıştı. İkimiz de iştahla yedikten sonra masayı toplayıp tekrar salona geçmiş ve geniş koltuğa yayılmıştık.

"Bana inanıp benimle vakit geçirdiğiniz için teşekkür ederim komutanım."

"Teşekkür etmene gerek yok demiştim." Baekhyun'u tutup kendime doğru çektim. Sırtı göğsüme dayanacak şekilde konumlandırdım ve saçlarıyla oynamaya başladım. "Özlediniz mi bari beni?"

"Cezalarınızı bile özledik."

"Sehun iyi mi?"

"İyi."

"Jongin?"

"Karışık."

"İkisi?"

"Ayrıldılar."

"Benim yüzümden mi?"

"Benim yüzümden."

Arkasından ona sarılıp çenemi başının üstüne koydum. "Neden senin yüzünden olacakmış? Hiçbir suçun yok."

"Öyle işte." Kestirip attıktan sonra bacaklarım arasında bana döndü ve kollarını boynuma doğru uzattı. Kucak isteyen bir bebek gibi göründüğü için gülmeden duramamıştım.

Ellerimi belinde birleştirdim, o da boynuma sarılıp kafasını omzuma yaslamıştı. "Yarın tekrar sen komutanım olsan keşke."

Saçlarını okşadım. "Az kaldı."

"Hayır, daha çok var."

"Güçlü olmalısın. Binbaşı Park Chanyeol'ün askeri olduğunu unutma."

"Olamıyorum... Ondan korkuyorum." Cevap vermeden elimi sırtında gezdirmeye devam ettim. Sessizliğimi sürdürdüm dakikalarca, o da konuşmuyordu. Zaten kısa süre sonra da kucağımda bana sarılı bir şekilde uyuyakalmıştı.

Ona bakıp gülümsedim. Sanki bu ufak hareketimi hissetmiş gibi rahatsızca kıpırdandı, burnunu boynuma sürtüp uykulu bir sesle mırıldandı.

"Tam bir baş belasısın. Benim gibi bir adama korkmadan sarılabilen ve karşılığını alan tek insansın sanırım." Kısık sesle konuştuktan sonra tekrar güldüm. "Ama senin bu cesaretli halini takdir etmem gerekir. Çünkü beni karanlık ve yalnız dünyamdan çıkarmayı gerçekten başardın."
Parmaklarımı yumuşak saçlarında biraz daha gezdirdim. "Kollarım arasındasın ve buna karşı biraz bile itirazım yok."

+++

Baekhyun'u yatağıma bırakmış ve bir süre izlemiştim. Rahat uyuduğunu fark edince yanından kalkıp her gün olduğu gibi spor yapmaya başladım.

Askeriyede olmayabilirdim ama üç ay boyunca hiçbir şey yapmasam çok kötü hamlardım. Bu yüzden evde her gün yapabildiğim kadar spor yapıyordum.

Tişörtümü çıkarıp günlük spora şınavla başlamış, mekik ve barfiksle devam etmiştim. Çok terlediğimi fark edince biraz ara vermiş ve balkona çıkıp bir sigara yakmıştım. Sigara dumanının dudaklarım arasından yavaşça çıkmasına izin verdim, birden keyifsizlenmiştim.

Ne zaman sigara içsem aklıma sürekli gece gece askeriyenin bahçesine çıkıp Kyungsoo veya Minseok'la birlikte sigara içmemiz geliyordu. Gündüz vakti hepimiz birbirimize karşı saygılı askerlerdik ama gece bahçede çok kişi olmadığında, çok yakın arkadaştık ve birçok komik anımız da vardı.