SİLLAGE +18

12. bölüm

Herkese Merhaba!

Özlediniz mi beni, ben çok özledim.

Öyleyse başlayalım.

İyi okumalar  .

Zaman kavramını yitirmişti, zaman gerçekten kavramını yitirmişti.
Akli dengemi kaybetmiş olmalıydım, yoksa karşımda ki bu manzaranın başka açıklaması olamazdı.

Halüsinasyon! Evet halüsinasyon görüyordum, tabi ya beynimin bana oynadığı bir oyundu bu,evet evet öyleydi,ama beynim bana ihtiyarın içinde olduğu bir oyunu neden oynuyordu ki? Aha gitti kız.

Kolumdan tutulup bulunduğum yerden uzaklaştırılmam saniyeler içinde olmuştu.

Başım sert bir bedene çarpmıştı başımı kaldırıp çarptığım bedenin sahibi demire baktım,endişeli gözlerle bana bakıyordu.

"Ne yapıyorsun sen?" Dedim sinirle başımı ovarken,

"Yanımdan ayrılma dememiş miydim? Ne diye kafanın dikine gidiyorsun?" Dedi telaşlı soluklarıyla.

Ne yani yanından ayrıldığım için miydi bu telâşı.

Şuan demire cevap yetiştirmek yapacağım en son şeydi, hızla kolumu elinden çekip ihtiyarın olduğu tarafa doğru yürümüştüm ki, kolumun yeniden sert bir şekilde tutulmasıyla hemen demire döndüm.

"Ya bir bırak.kaçtığım yok, hiç görmemem gereken birini gördüm bakmam lazım bırak!" Dedim

Sabrımın sonundaydım artık.

"Kimi gördün?" Dedi, dediğim onca şeyi eş geçerek.

Allah aşkına bu telaşlı hali de neyin nesiydi?

"Kaçmıyorum, kimseden yardım falanda istemeyeceğim ama doğruluğundan emin olmam gerekiyor, gidip bakıp geleceğim ve kıçının dininden ayrılmayacağım,bırak."

Yeniden kolumu demirden kurtararak hızla ihtiyarın oturduğu masaya doğru yürüdüm.
Boş masayı gördüğüm gibi durdum, gözlerim deli gibi ortadan kaybolan ihtiyarı arıyordu, yoktu kaçırmıştım işte.

"Bakar mısınız? Az önce şu masada bakımlı şık bir ıhtiyar adamla başka bir adam karşılıklı oturuyordu nereye gittiler gördünüz mü? Dedim servis için giden garsonu durdurarak.

Garson önce telaşlı halime ardından  işaret parmağımla gösterdiğim masaya baktı.

"Kimse yoktu orada hanımefendi,o masa rezervli ve müşteri daha gelmedi." Dedi bana deliymişim gibi bakıyordu.

Gerçekti oradaydı oturuyordu.

Garson çocuk gösterdiğim masaya bakıp yeniden bana döndü.
"Ne demek kimse yoktu? Dalga mı geçiyorsun sen benimle daha beş dakika bile olmadı orada iki tane adam oturuyordu. Yalan söyleme bana neredeler dedim sana?."

Delirecektim artık gerçekten delirecektim. Kamera şakası olsun, evet hadi nerede kameralar bakıp el sallayayım neredeler?

"Alin,neler oluyor? Ne bu telaşın."Dedi demir ne zaman yanıma gelmişti farketmemiştim bile,arkama döndüm. Ozanla emir demirin arkasında durmuş endişeli gözlerle bana bakıyorlardı.

"Senin yüzünden! Durdurmasaydın çekiştirip durmasaydın dibimde dur diye diretmeseydin kaçırmayacaktım elimden, oradaydı oturuyordu gördüm." Dedim hepsine kısa bir bakış atıp. Ama hayır gözlerinde ki bu ifade başkaydı.