"မြ....ခ်စ္တယ္...ခ်စ္တယ္...မသြားေတာ့ဘူးေနာ္....ဟုတ္ၿပီလား...."
"အဲ့ဒါမွ ေမာင္ႏွလုံးသားေလး..."
"ဟြန့္...လူဆိုးေလး ဆိုးတယ္ေနာ္..."
"ေမာင္ကမဆိုးပါဘူး....ခ်စ္တာေလကြာ...မြ...မြ...မြ...မြ...ႁပြတ္စ္..."
အနမ္းေတြက်ဲခ်ေနတာ သူအလုပ္မ်ားတဲ့ တစ္ပတ္စာလုံး....
"ေတာ္ေတာ့ စာရင္းလုပ္လိုက္ဦးမယ္..."
"ေမာင့္ရင္ခြင္ထဲမွာလုပ္....ေမာင္လြမ္းေနတာ အရမ္းပဲ...."
"အင္း...."
သူအလုပ္မအားတာ တစ္ပတ္လုံးဆိုေတာ့ ကိုယ္နဲ႕အိပ္ခ်ိန္ေတာင္ မေတြ႕ရဘူး....ကိုယ္ကအိပ္ေနတဲ့အခ်ိန္ျပန္ေရာက္လာၿပီး မနက္က်အေစာႀကီးထြက္သြားတက္လို႔ မေတြ႕ရတာတစ္ပတ္ဆိုေတာ့ သူမဟုတ္ပါဘူး ကိုယ္လည္းလြမ္းေနတာ တစ္စကၠန့္ေတာင္မခြဲခ်င္တာ...
တခါတေလဆို သူနဲ႕မ်ားခြဲရရင္ ႐ူးသြားမလားလို႔ေတြးမိတယ္...ေမာင္ကမိဘေတြမရွိေတာ့တဲ့ေနာက္မွာ ကိုယ္အတြယ္တာရဆုံး တစ္ဦးတည္းေသာလူသားပဲ.....
ေလသာေဆာင္ရဲ႕ဆိုဖာထက္ကေမာင့္ရင္ခြင္ထဲေနရင္း ဝယ္ရမယ့္စာရင္းေတြ စဥ္းစားၿပီးလုပ္ေနခဲ့တယ္...ေမာင္ၿငိမ္ၿငိမ္ေနမယ္ထင္ရင္ အႀကီးအက်ယ္မွားသြားလိမ့္မယ္...
ေနာက္ကေနသိုင္းဖတ္ထားရင္ ဂုတ္ကိုတဖြဖြနမ္းေနေသးတယ္ နမ္း႐ုံနဲ႕အားမရဘူး သူအတိတိကကိုက္ေသးတာ ယုန္ေပါက္ေလး မုန္လာဥစားေနသလိုပဲ ေမာင္ကသူ႕သြားႀကီးႀကီးနဲ႕ ကိုက္ေနတာအသဲယားဖို႔သိပ္ေကာင္းတာ...
စာရင္းလုပ္ၿပီးသြားတဲ့အခ်ိန္နဲ႕ hobiေရာက္လာတာအခ်ိန္ကိုက္ပဲ....ေတာ္ေသးတယ္ hobiေရာက္လာလို႔ ဂုတ္မွာလည္းနီရဲေနမွာ အေသခ်ာပဲ...
"boss....jin hyungဆီလာတဲ့ အလွေလးေရာက္ေနၿပီ...."
"ဘယ္လို အလွေလးက ဘယ္သူလဲ...."
"Hobiကိုေျပာတာေနမွာေပါ့....tae မင္းhobiကိုႀကိဳက္ေနတာလား..."
"ဟုတ္တယ္ Hyungရဲ႕သူ႕ကရွဥ့္ေပါက္ေလးနဲ႕တူတယ္...အသဲယားစရာေလး...."
"ေအာက္ဆင္းမယ္ ေမာင္...သြားမယ္လာ..."
[A\Nေအာက္ေရာက္တာနဲ႕ ကင္ထယ္ေမ်ာက္တို႔ ဂယက္စၿပီပဲ....]
