ENCOUNTER THE MAFIA HEIR

5

Chapter 5

"What's wrong with you huh?" I swallowed hard and fighting his dangerous gaze.

"Nothing wrong with me, sir?" sagot ko sabay iling.

"Ano pong sinasabi nyo?" I asked and act like an innocent angel.

"Kung hindi mo ako kayang pakisamahan umalis ka na, bumalik ka na lang ulit sa trabaho mo itigil mo na ang pagiging secretary ko mapapagod ka."

Umiling ako. "Hindi naman nakakapagod sir! Kung patuloy mo akong itutulak palayo mas hindi ako aalis."

Hindi ko na siya pinansin pagkatapos ng pag-uusap naming iyon. Noong sumapit ang alas-kwarto kaagad akong naghanda para umalis.

"Please excuse me... May gagawin pa ako. Tinapos ko na trabaho. Goodbye, Sir!" magalang kung paalam.

Natigilan ako at napatalon noong tumayo siya at humakbang palapit sa'kin. Mabagal ang hakbang niya pero mabilis ang tibok ng puso ko na tila'y tumatakbo ako.

"A-anong ginagawa mo sir?" nauutal kong tanong. Umatras ako noong ilang dipa na lang ang layo naming sa isa't-isa. Naiilang ako sa lapit naming sa isa't isa.

Tinulak ko ang kawatan niya palayo sa'kin. Tumalikod ako at nag lakad palayo habang hawak ang dibdib ko. Kung nasaan ang banda ng nagwawala kong mga puso. Subrang bilis ng kabog nito hindi pa rin nakakalimutan ang ngyari kanina. Hindi talaga madaling kalimutan ang mga bagay na tungkol sa kanya.

Marami siyang utos araw-araw minsan napapaisip na ako kung gusto lang ba niya akong pagtripan o talagang trabaho ko ang ginagawa ko. Sawang sawang sawa na ako sa mga linyahan niya. Bumalik siya ng upo sa swivel chair niya.

He tilted his head, huminga siya ng malalim. "Are you tired? Then quit your job hindi ko nama kailangan ng secretary because I can manage to arrange my schedule and I can do your work. Hindi ko alam kung bakit kailangan ko pa ng isang katulad mo."

Huminga ako ng malalim dahil sa sinabi niya. "I already told you a lot of time sir na hindi ako magre-resign sa trabaho. At kapag sinasabi mo na mag resign na ako mas gusto ko tuloy na mag stay. You can always fire me!"

Nagdilim ang seryoso niyang mga mata at pinukol ako ng masamang tingin. "You know that I can't do that, you're under my father's order! At kapag tinangal kita mas magagalit siya. Kinukuha ko ang tiwala niya..."

Mahina akong tumawa. "Akala ko ba sir magagawa mo ang lahat ng gusto mo, sa angas mo na 'yan hindi mo kaya na depensahan ang sarili mo sa ama mo. Kahit naman magalit siya sayo anak ka pa rin niya, kailangan niya ng tagapagmana ng kompanya at ikaw iyon. Alangan naming ibigay niya sa iba."

Ngumisi siya. "You don't know about my father, ano bang meron sayo na hindi ko makita!"

Suminghap ako at napapikit. "Walang meron sa'kin!"

Hindi niya inalis ang matalim niyang tingin sa'kin. "Mapapagod ka rin sa ginagawa mo," mapait siyang napangisi bago umiwas ng tingin.

Bakit ba gusto mo na mapagod ako, kahit mapagod ma ako ayaw kong ipakita na pagod ako. Ayaw kong ipakita na mahina ako. Kahit ayaaw ko sa kanya hindi ako aalis kasi akhit anong sabhihin niya alam kung kailangan niya ako. Sisiguradohin ko na ayaw niya na akong umalis sa buhay niya dahil kailangan niya ako.

Lumipas ang mgaa araw mas nasasanay akong pinipilit niya akong mag resign sa trabaho. Ngunit sat wing may kailangan siya lumalapit siya sa'kin.

"Miss Estrosas!"

Patago akong napangiti. Noong bumaling ako sa kanya nakakunot ang noo niya. Napakagat ako ng ibabang labi ko. "Bakit po sir?"

"Encode these papers and get three photocopies of this documents," Aniya.