DİLRUBA

BÖLÜM 7

"Ayperi!" diyen sesi duyduğumda derin bir nefes alıp olduğum yerde durdum ama arkamı dönmedim.

Yavaş yavaş bana yaklaşırken gözyaşlarımı silerek kafamı yukarıya kaldırdım.

Kürşat yanıma geldiğinde önümde durarak bir süre yüzümü inceledi.

"İyi misin?" dedi hâlâ beni incelerken.

"İyiyim tabi ki,sen az önceki şeyleri yanlış anladın." dedim sahte bir tebessümle.

"Herhalde." dedi o da mırıldanarak.
Daha sonra tekrar konuşmaya başladı.

"Biraz hava almak ister misin?
Sahilde oturalım." diyince bu fikir çok cazip gelmişti.

"Olabilir hava çok güzel."

Daha sonra hiçbir şey söylemeden birlikte sahile doğru ilerledik.Bulduğumuz banklara oturup denizin kokusunu içime çektim ve gülümsedim.Bütün sinirim yok olmuştu sanki birden.

Kürşat,"Sen otur hemen geleceğim." diyerek hemen gözden kaybolmuştu.
Bende gözlerimi kapatıp olanları unutmaya çalıştım ama imkansızdı.

Bir süre sonra telefonum çalmıştı.

"Ayperi'm daha öncede aradım neden cevap vermedin?" diyen ablamın sesini duyunca endişelendiğini anladım.

"Şey ben dışarıdayım da ablacım,kusura bakma duymadım." dedim inandırmaya çalışarak.

"Sesin niye kötü geliyor senin,bir şey mi oldu yoksa?" hissediyor gibiydi sanki.

Derin bir nefes alıp kafamı sağa sola salladım.
"Hayır canımm,her şey yolunda merak etme,ben seni eve geçince ararım olur mu?" diyince üstelemeden kapattı.

O sırada Kürşat gelmişti ve elinde iki bardak vardı.

"Bunlar ne?" dedim gülerek.

"Bu soğukta salep iyi gider dedim."  diyerek elindeki bardağın birini bana uzattı.

"Teşekkür ederim çok güzel düşünmüşsün." diyerek bir yudum aldım.Tadı çok güzeldi.

Bakışlarımı ona çevirip konuşmaya başladım.

"Bu arada benim yüzümden yemeğin yarım kaldı kusura bakma lütfen." dedim mahçup bir şekilde.

Kaşlarını çatıp konuşmaya başladı.
"Zaten oldukça tatsız bir mevzu için gitmiştim kalkmam gerekti seninle bir ilgisi yok,lütfen bunu düşünüp üzülme." diyince kafamı sallayıp önüme döndüm.

O sırada telefon çalmaya başladı.

"Ablam arıyor Onur durmadı herhalde açsam sorun olur mu senin için?" dedi bana bakarak.

Kafamı sağa sola sallayınca telefonu açtı ve tahmin ettiği gibi Onur kızarık gözleriyle ekrana bakıyordu.

"Dayı hani uyanınca gelicektin?
Ben 2 kere uyandım ama hâlâ gelmedin." dedi dudaklarını büzerek.

Bu haline gülümseyerek Kürşat'ın tepkisini görmek için ona baktım.

"Aslanım biz seninle ne konuştuk?
Dayının halletmesi gereken işler var bu yüzden uzun sürebilir demiştik." diyince Onur oflayarak telefonu annesine verdi.

Kürşat ise bu yaptığına küçük bir kahkaha atarak tepki verdi.

"Sabahtan beri dayı dayı diye başımın etini yedi." diyen Lale ablaydı.

"Konuştuk ama biz bunları onunla.
Madem o bana küsüyor o zaman bende onun için aldığım oyuncağı geri bırakayım." dedi Kürşat Onur'un duyması için.