"မောင်...."
"ဗ်ာ....."
"မောင်ဒီနေ့ဘာလို့နောက်ကျတာလဲ...."
"ပြွတ်စ်....ဒါလား....ဒီနေ့....ပြွတ်စ်.....မောင်တို့အလုပ်နည်းနည်းများနေလို့....ပြွတ်စ်....နောက်ကျနေတာ....ပြွတ်စ်...ပြီး..."
"ရပ်တော့နော် ဘယ်လိုဖြစ်နေတာလဲ.... "
လူကိုတစ်ခါနမ်းလိုက် တစ်ခါပြောလိုက်နဲ့ သူ့အကြိုက်ကိုပြုမူနေတော့တာပဲ မောင်ရယ်....
"မရပ်ချင်ဘူး မရပ်ချင်ဘူး မောင့်စတော်ဘယ်ရီလေးရဲ့..... "
"ဟီး....မောင်နော် စကားတက်တိုင်း...."
"မောင်အရင်က စကားမတက္ဘူး မောင့်ချစ်ဆုံးကိုချစ်လာပြီးမှ စကားတက္လာတာကြာ....ပြွတ်စ်....သိပြီလား...ပြွတ်စ်..."
နူတ်ခမ်းတွေဟာ ချိုမြလွန်းတာဘာကြောင့်လဲ အသေအလဲလိုချင်တယ်လို့ မအော်ခဲ့တာပဲရှိတာ ဒီလူသားကိုအရိပ်လေးနဲ့တင် ပြိုကျခဲ့ရတာ ကိုယ္သာအသိဆုံး.....
"မောင် တော်တော့ကွာ....ဘာမွမစားရေသးဘူး....ဗိုက်ဆာနေပြီ....."
"ဘာစားမလဲ မောင့်ကိုစားမလား...."
"မစားပါဘူး...."
"ဒါဆို မောင်ကချစ်ဆုံးကိုစားရမလား..."
"မောင်နော်....ဟိ...."
တခါတလေမောင်က အဲ့လိုပဲလူကိုကျီစားလွန်းတာ အရှက်သည်းတဲ့ကိုယ့်မှာ သူနဲ့ဆိုရှက်ရမှန်းကိုမသိတော့ဘူး ရင်ခုန်ရလွန်းလို့ရူးနေတာ.....
"ok မောင့်သဲကရှက်နေတာကို...."
မျက်နှာလေးသာ ရှက်သွေးဖြာနေတဲ့စတော်ဘယ်ရီလေး....ပြုံးနေတာများမိုနာလီဇာ ငိုရမယ့်ရှက်ပြုံးလေး သေကွာဒီကောင်ချစ်လွန်းလို့ သေတော့မယ်ကွာ....
"တော်တော့ ဗိုက်ဆာနေပြီ..."
"okကြာ မောင်ရေချိုးလိုက်ဦးမယ်..."
"အင်း မြန်မြန်ချိုး..."
"Okကြာ....ပြွတ်စ်...."
"လုပ်သွားပြန်ပြီ....မောင်ကတော့...."
ဒီလိုပါပဲ နေ့ရက်တွေကုန်လာတိုင်း မောင်နဲ့ကျွန်တော်ကတော့ ပြုံးပျော်ရင်းပဲ ချစ်စရာနေ့ရက်တွေကို ဖြတ်သန်းရင် အချိန်ကုန်ခဲ့ကြတာ အတော်တောင်ကြာခဲ့ပြီပေါ့.....
^19^
Magsimula sa umpisa
