|6|

815 65 23
                                    

-22.54-

               Genç adam arabasından inip sırt çantasını da alarak hastaneye girdi . Hızlıca hastanenin resepsiyonuna gitti .

"İyi akşamlar efendim . Nasıl yardımcı olabilirim ?"

"Ben arkadaşımın yanına hasta yakını olarak gelmiştim ."

"Tabii , arkadaşınızın ve ya hastanın adını ve hastanın oda numarasını alabilir miyim ?"

"Y/n L/n , 132 numara kat 4 ."

"Levi Ackerman , değil mi ? Kimliğinizi de alabilir miyim lütfen ?"

"Buyurun ." Görevli kadın kimliği aldı , önündeki bilgisayara bir şeyler girdi ardından kimliği geri uzattı .

"Geçmiş olsun . Gidebilirsiniz ." Levi kimliği aldığı gibi hızlıca asansöre yöneldi . Asansör yukarı çıkarken saate baktı . Eğer şansı varsa Y/n hala uyanık olabilirdi , böylece arkadaşını biraz olsun teselli edebilirdi . En azından denerdi .

                    Asansör durduğunda Levi çıktı ve katta bakındı bir süre . Biraz ötede sandalyede uyuklayan kızı gördü ve o tarafa yöneldi . Yanına gittiğinde kızın otururken uyuyakaldığını anladı  . Anlaşılan dün geceden beri uyumamış yorgun düşmüştü . Morarmış göz altlarından anlamıştı bunu . Genç adam çantasından ne olur ne olmaz diye aldığı battaniyesini çıkardı ve yavaşça kızın omuzlarına örttü . Kendi oturduğu sandalyeye sırtını yasladı ve evdeki arkadaşlarına vardığına dair haber veren bir mesaj attı .

                Yapacak bir şeyi olmadığı için çantasından kitabını çıkardı ve okumaya başladı . Ama gözleri istemsizce ikide bir Y/n'e kayıyordu . 'Öyle uyursa boynu tutulur , yeterince derdi var zaten .' diye düşündü . Kızın omuzlarından tutup yavaşça onun da sırtını yaslamasını sağladı . Ardından Y/n'in kafasını kendi omzuna yatırdı . Tam kitabına dönüyordu ki yanında bir hareketlilik hissetti .

_                                      

🔱

_                                    


                   Gözlerimi ovuşturdum . Yine uyuyakalmıştım . Bir sorun çıkarsa diye uyanık kalmam lazımdı ama bedenim tamamen aksi davranıyordu .

"Ben mi uyandırdım ?" Sorduğu soruyla Levi'ın varlığını fark ettim . Kafamı olumsuz anlamda salladım .

"Yok , ben uyandım . Uyanık kalmam gerek ya ondan ." Zaten çatık olan kaşlarını daha çok çattı .

"Uyanık kalmana gerek yok . Bir durum olursa uyandırıp söylerler zaten . Ayrıca ben geldim , onlar kaldırmazsa ben kaldırırım . Yat şimdi şuraya ." Cevap vermeme bile izin vermeden kafamı ne ara koyduğunu bile anlamadığım dizindeki yastığa koydu . Doğrusu yorgundum , biraz uykuya hayır diyemezdim . Ayakkabımı çıkardım ve ayaklarımı diğer boş olan iki sandalyeye uzattım . Levi omzumdaki battaniyeyi alıp düzgünce üstüme örttü . Kafamı yavaşça ona çevirdim .

"Levi ."

"Hm ?" Bir eli kitabında diğer eli saçlarımdaydı , nazikçe okşuyordu .  Seslenmeme cevap verirken en fazla bir saniye suratıma baktı . Ki bu onun için çoktu bile . Kafamı eski yerine çevirip yeri izledim boş boş .

"Sağ ol . Geldiğin için ." Saçlarımdaki eliyle acıtmadan alnıma vurdu ardından geri saçlarıma daldırdı .

"Sana bunun için teşekkür etmemeni söylediğimi hatırlıyorum sanırım ."

"Olsun ." Eliyle gözlerimi örttü .

"Tch , konuşmayı kes . Uyu hadi ." Saçlarımdaki elinin etkisiyle hızlıca uykuya daldım .

_                                                                

🔱

_                                                                


✨LEBLEVİ✨ Levi x Reader(Y/n) ~textingحيث تعيش القصص. اكتشف الآن