CHAPTER 13

132 57 40
                                    





Nagising ako nang maramdaman kung may humahaplos sa buhok ko nang makita ko kung sino ito ay ngumiti agad ako. Akala ko ay umalis na naman ito.

"You look anxious earlier, why is that?"

"Knoxx." bumuntong hininga ito at tumingin sa kabuoan nang silid alam kung alam nito ang ibig kung iparating dito.

"Gusto kung sabihin sayo ang lahat ngunit hindi pa muna sa ngayun marami kang bagay na dapat unahin kaysa sa kaniya hindi siya ganun ka importante para unahin mo." malalim at makahulugan ang lumabas na salita mula sa kaniya, ano pa bang inaasahan ko palagi naman siyang ganiyan at nasanay narin ako.

"Please do tell me if everything is secured, grandma. I will make sure to win this war this time I can't lose anyone close and dear to me. Tama na ang kinuha nila sa akin ay ang ina at ama ko hindi na ako papayag na may kunin pa sila sa akin dahil hindi ko alam ang magagawa ko kapag nangyari yun, makakapatay ako grandma, makakapatay ako." kita ko kung paanong lumunok si grandma kaya agad kung pinalitan ang galit kung mukha nang nakangiti.

" You do know that you have a menacingly aura when you do that, right? "

" I'm sorry grandma." ngumiti ako sa kaniya at yumakap na miss ko tuloy si mama. They took my life away from me and now that i'm coming back to life they're trying to take it away again from me. I will make them pay. I will make them regret. I will make them suffer. I will make them feel my agony everything they did to me I will make them feel it all. This time I will end them in a heartbeat. After all I still believe in my motto in life. 'Leave no survivors.'

"May naisip ka nabang plano ang sagut na gusto kung marinig celeste meron naba?" bakas sa mukha nito na alam na nito kung ano ang gagawin ko pero mas gusto yata nitong marinig mula mismo sa bibig ko.

"I know now what to do. And that is to protect everyone close and dear to me grandma and to do that i have to protect myself too." ngumiti ito nang pagkalaki-laki sa kanya at bakas sa mukha nitong nasiyahan ito sa naging sagut niya.

"Masaya ako at alam mona ang kailangan mong gawin aking apo. Hindi ma ipagkakailang ikaw isang edmondo."

"I'm sorry grandma it took me a thousands of years to realize something that important." Her faced softened.

"Hindi mo kailangang humingi nang patawad dahil kahit ano payan andito lang ako at handang pakinggan kung ano man ang iyong dahilan kung bakit mo nagawa ang isang bagay na hindi dapat, dahil ako ito apo, ang lola mo." I couldn't hide my tears anymore because she already saw my face. This is actually the first time she saw me crying, so i understand her being shook looking at me. I immediately hugged her tightly and there wept in her arms.I will not waver this time.

Nagpaalam itong matutulog na muna ito sa kabilang kwarto kaya nung maka-alis na siya ay umupo na muna ako sa kama at inisip ko lahat nang pwedeng mangyari. Iniisip kopa lang na may mangyayaring hindi maganda sa kanila kumokolo na ang dugo ko sa galit.

This time I will be the Queen you all need, to protect you and loves you. I will not do the same mistake again. I will not waver this time. I will make sure of that. Because I have to, everyone's life is in my hands. I will do my duty right. And this is a promise that i will make sure to happen.


MAY NARINIG AKUNG katok kaya agad akung bumangon at inayos ang sarili kahit na gusto kopa talagang matulog. Pagkabukas palang niya nang pintuan ay agad nalang siyang inataki nang mahigpit na yakap mula sa nobyo.

"Na miss kita." natawa siya sa narinig mula sa binata.

"Magkasama tayo araw-araw hon, paanong na miss mo ako?" napapantiskuhang nakatingin siya sa binata nang ngumuso ito at isinubsob ang mukha sa leeg niya at mas hinigpitan pa ang pagkakayakap sa akin.

The Vampire King's Affection [ON-GOING] Where stories live. Discover now