The Vampire King's Affection [ON-GOING]

CHAPTER 5

Today is the 7th day of my mother's death. I didn't talk to anyone nor listen to their worries, all I could do is to show them my expressionless face. Hindi ko alam kung ano ang mararamdaman ko basta nakatayo lang ako dito, buhay ako pero hindi ko maramdaman ang sarili.

It's like my soul left the world with my mother's soul. I'm alive and well but my soul left me. I'm either alive or dead.

Dalawang araw na ang nakakalipas simula nang mang galing dito ang mga pulis saying that they found a corpse and found out that the blood they found that was mixed to my mother's blood was from the corpse at ang bangkay na nakita nila ay kay kim mula nang araw na iyon ay wala na akung narinig galing sa kanila.

And I have a feeling that they stop the investigation without telling me. Naiintindihan kung hindi nila masabi sa akin dahil sa sitwasyon ko ngayun pero may karapatan parin naman akung malaman yun, pupunta nalang ako sa prisinto kapag natapos nato lahat.

Gusto kung malaman kung ano ang dahilan kung bakit pinatay si mama sa dinamidami nang tao dito sa mundo bakit si mama pa.

Bigla ay may pumasok na matanda pamilyar siya sa akin kaya kumuha ako nang silya para maka upo siya pero kinalabit ako nito at bigla akung niyakap iyong yakap na napaka komportable gusto ko tuloy maiyak ulit pero wala nang luhang lumalabas sa mga mata ko.

I felt longing, happy, and sadness from the grandma's hugged. Hindi ko alam kung bakit ni hindi ko nga kilala ang kayakap ko ngayun pero ganito na kaagad ang nararamdaman kung emosyon. May binulong bulong pa siya pero hindi ko naman marinig sa subrang hina.

"Klaire inom ka oh"

"Salamat delilah" ngumiti lang siya sa akin tsaka umopo sa tabi ko.

"Sina tita?"

"Umuwi na sila mom may trabaho pa kasi sila tomorrow" I nodded.

Hindi na siya nag salita pa kaya hindi narin ako umimik at nakatingin lang sa litrato nang mama ko kapag nakikita ko ang litratong to naiiyak ako ngiting ngiti kasi si mama dito.

Hindi ko na alam ang gagawin ko kapag mag-isa nalang ako dito sa bahay. Kahit saang sulok ay nakikita ko si mama.

"Delilah may nakita kabang matanda ganito ka tangkad" tumingin siya sa akin na parang naguguluhan.

"Wala namang matanda ang pumunta dito"

"Meron kayakap ko pa nga siya kanina eh" gulat at may halong takot siyang napatingin sa akin. Bakit may mali ba?

"H-huh.... Ahm.. Klaire mag katabi na tayo kanina pa at kumuha lang ako nang kape sa tabi mo imposible namang may kausap ka nang hindi ko namamalayan at marinig man lang." nangunot ang noo ko sa narinig sigurado naman akung may matanda talaga kanina dito niyakap pa nga niya ako eh.

" Okay kalang klaire? Gusto mo bang matulog na muna ilang araw kanang hindi maayos ang tulog mo klaire pahinga ka muna gigisingin nalang kita kapag dumating na sina alex" ngumiti lang ako sa kanya siguro nag iilusyon lang ako kanina.

Will I die too? Nakita ko ring duguan ako sa panaginip ko. Mangyayari rin ba iyon sa akin?

Nakatulog akung maraming iniisip may naririnig pa akung ingay sa labas mga ilang minuto pa ay tumahimik ang paligid wala akung ibang marinig kundi ang tibok nang puso ko.

Napunta ako sa lugar na hindi ako pamilyar nasan na naman ba ako?

May nakita akung babae at halos lumabas sa kinalalagyan ang mga mata ko. Sino bang hindi magugulat, magkamukha sila ni mama naka itim lahat at parang tuwang-tuwa pa siya sa nakikita, mga taong nahihirapang huminga tuminding lahat nang balahibo sa katawan ko nang tumingin siya sa gawi ko.