The Vampire King's Affection [ON-GOING]

CHAPTER 12

"Coming to the appointed war there is to come and there is to be lost. The undefeated will arise and its companion, everyone will be at risk. The chosen one must decide........ Must sacrifice."

Bumagsak ang katawan ko sa lupa matapos kung makita ang propesiya sa parating na digmaang magaganap ikinuyom ko ang mga kamay ko sigurado akung narinig nang dalawang nasa likod ko ang sinabi kung propesiya.

Tumayo ako at pinagpagan ang lupa na kumapit sa paanan ko at humarap sa kanila nang nakangiti kailangan kung magpanggap na wala lang yun. Pero alam ko namang matalino ang dalawang magkakapatid na ito kaya kahit anong pag papanggap ang gawin ko malalaman at malalaman nila ito.

"Did you just spoke about the prophecy?" kunot ang noong naka tingin sa akin si ella at napatingin naman ako kay mael.

Matagal akung hindi naka sagot pinakatitigan ko si mael at nababasa ko ang emosyon sa mukha niya. Pag-aalala. Hindi mahilig mag tanong si mael nang mga bagay-bagay na alam niyang hindi ka kumportable kaya na nanahimik nalang siya at maghihintay kung kailan ka handa nang sabibin iyon. Nahugot ko ang paghinga. At napatingin ulit kay ella na naghihintay nang sagut.

"Yes." natahimik ito bigla at parang ang lalim nang iniisip nito. Saka ulit tumingin sa akin.

"Who's going to sacrifice? Don't tell me that it's you." nagkibit balikat lang ako sa kaniya na ikina-irap niya. Kinuha ko yung mga ginamit ko sa pagsasanay kani-kanina lang.

"Klaire..." mahina ang boses nitong tawag sa akin pero hindi ako humarap sa kaniya.

"hmm?"

"It's not you who's going to sacrifice, right?" doon ako napa hinto sa ginagawa. Napalunok ako sa narinig na tanong niyang iyon. Kinakabahan rin naman ako hindi ko lang pinapakita.

"I mean we're just here to fight those monsters with you, if that word sacrifice means you, what are we gonna do without you?" nang lingunin ko siya ay may tumulong luha dito.

"Who says I'm going to die?" I heaved a sigh. "I'm not going anywhere. That's a promise." napatingin ako kay mael nang sabihin ko ang huli.

"Whatever happens to this era, I will make sure to fulfill my promises. Whatever happens." Now that i have so many to protect from those monsters I have to fulfill what i promise. Because they are my weaknesses. And also my strength.

Lumapit ako kay ella at niyakap ito. Nangangako akung sa pagkakataong ito ay hindi ko kayo bibiguin. Pumasok na muna ito sa loob at iniwan kaming dalawa ni mael.

"I don't like what i heard but prophecy is a prophecy." tumingin ito nang diritso sa mga mata ko at nakipag titigan naman ako dito.

"I know we can't change the prophecy but is there a way?" hindi ako umimik. Hindi ko rin naman masasabing wala kasi lahat nang problema may paraan para maayos ito pero hindi lang naman ito isang ordinaryong problema dahil digmaan ang pino-problema namin hindi gaya nang mga taong ang problema lang nila ay ang mga babayaran nila o ano pa diyan.

"but i trust you a lot. I know you will do as you promised." hindi ako nakapagsalita nang ilang segundo.

"I trust you a lot too. I know you will do your duty as the king of this kingdom." He smiled at me widely.

"And after the war, I want you to be my wife." I can feel the tightness of his hug.

"Hmm... Let's be husband and wife." ni yakap ko rin siya nang mahigpit nang mas humigpit pa ang pagkakayakap niya sa akin nang sabihin ko iyon.