CAPTIVATED BY TYRONE GREENE (TV Movie Adaptation & Published under Pop Fiction)

Special Greene Chapter

"Mahal ko, kahit anong lasa pa nang luto mo ay kakainin ko," bulong ko pa at namumulang napatitig lang siya sa akin.

"Baka kasi ipagpalit mo ako kapag hindi ako nakapagluto nang masarap at kakaiba," nakanguso pang sabi niya at napailing lang ako.

"Malabong mangyari iyon, Mahal ko. And besides, I enjoyed eating you," pilyong bulong ko pa at mahina lang niya akong tinampal sa dibdib.

"Kaharap natin ang mga anak natin, Mahal ko." Pinandilatan niya ako ng kanyang mga mata at manipis na kinurot sa braso.

"Maybe I'll have you for breakfast then, huh?" bulong ko pa at mahina naman siyang napahagikhik. I never thought that I could actually get this addicted to my wife.

"Daddy, gagawa ba ulit kayo ng baby?" walang muwang pang tanong ni Jenaia at pinagpalitan pa kami nang tingin. Punung-puno na talaga ng mumo ang kanyang mukha.

"Well, is it okay with you, baby?" tanong ko pa at bahagya naman siyang umiling.

"No, Daddy. I don't like another baby." Marahan pa siyang umiling-iling at agad naman ding dumulog si Tynie para tanggalin ang mumo sa mukha ng kapatid.

"And why is that, baby?"

"I don't think I will be able to take care a baby. I can't carry them and I'm not allowed to feed them."

Nagtawanan kami at sobrang smart talaga ni Jenaia sa lahat. She's so cute.

"So, are you saying that when you grew a little bigger, Mommy, can get pregnant again?"

"We can negotiate," nakangiting sagot pa niya at tuluyan nang nalinis ang mumo sa paligid ng kanyang mukha.

"Negotiate, huh?" Tumango ako at pinisil lang ni Jordan ang aking pisngi.

"Lubayan n'yo nga ang kaka-english. Nosebleed na si Mommy. Hindi ba kayo naaawa?"

Nagtawanan lang kaming lahat sa sinabi niyang iyon. Umirap-irap lang siya sa akin habang mahigpit ko siyang hapit sa baywang.

"Namimiss ko na pagmumura mo, Mahal ko. I want to hear it again. On our room," natatawa pang bulong ko at agad naman siyang napatango.

"Wala ka pa ring kupas, Mahal ko." Hinaplos niya ang aking pisngi at mataman akong tinitigan sa mukha. She's still the most beautiful woman I'd ever seen and she's the mother of my kids. I don't think there's more I could ask for.

"Walang kailangang mabago, Mahal ko. Araw-araw pang nadaragdagan ang pagmamahal ko sa'yo," malambing pang sabi ko. I want to score this morning. And, telling her such sweet and mushy stuff will definitely lead me to the right track. Straight to our bed.

"Alam mo, ikaw, aral na aral ka sa Daddy mo." Umirap siya at hindi ko naiwasang mapahalakhak nang manipis. Natuto nga siguro ako kay Dad. I adored him for loving my Mom that much. At their age, 'di pa rin matatawaran ang sweetness nila sa isa't-isa.

"Nah, I think I'm better," pagmamayabang ko pa.

"At bakit naman?" Bahagya pa siyang kumunot.

"Isn't obvious?" Nagtaas ako ng kilay at pinagmasdan ang aking mga anak na busy sa pagkain. "There are four of them... and the other one. We'll get ourselves busy for that." Hinipo ko ang kanyang puson at nakangiting inikot lang niya ang kanyang mga mata.

"Grabe ka talaga," pinanggigilan niya ang aking pisngi sabay halik.

"See? Sinisimulan mo na ako ngayon," sabi ko pa sabay kagat sa labi ko.

"Ang gwapo mo kasi, kainis!" gigil pang sabi niya sabay alis sa pagkakakandong sa akin. Pasimple niyang hinila ang kamay ko at hindi ko naiwasang mapangiti. Now, this is what I'm saying.

I am a certified Greene.

"Kumain lang kayo d'yan. Wag n'yo pabayaan si Jenaia," bilin pa ni Jordan sa aming mga anak at sa dalawang Yaya.

Oh, how I love mornings with her.

Mabilis kaming humantong sa kwarto at dali-daling umakyat sa kama. My mahal is so wild in bed. Definitely a turned on.

"W-wait... 'di pa tayo naliligo," alanganing sabi pa n'ya at gusto ko sana siyang pagalitan sa pagsira ng mood.

"Okay lang 'yan..." Umiling ako at muli ko siyang pinaliguan nang halik sa mukha at leeg. Pinagapang ko ang aking kamay sa loob ng kanyang damit at mariin lang niyang kinagat ang kanyang labi.

"W-wait, Mahal ko..." Muli ay pigil niya sa akin habang hawak ko ang kanyang dibdib.

"W-what?" Kumunot ako dahil sobrang bitin nang pakiramdam.

"Nasabi ko na ba sa'yo na mahal na mahal kita?" nakangiting tanong pa niya at hindi ko naiwasang mapangiti na rin.

"Hmm, I think nakalimutan mo sabihin sa akin 'yan nitong nakaraang araw." Bahagya pa akong napaisip at muling sinakop ang kanyang labi. "So, you have to make-up for that, huh?"

"W-wait..." Muli ay pigil niya sa akin. What again?

"Sasabihin ko lang po na bukas ang pinto. Baka maistorbo tayo ng mga anak natin." Bahagya pa siyang pumilig para tingnan ang bukas na bukas ngang pinto! Oh yeah, stupid! Jeez...

"May iba ka pa bang sasabihin? Sabihin mo na bago ko isara ang pinto." Tumayo ako at mataman siyang tinitigan habang nakahiga sa aming bed.

"Ang gwapo mo, Mahal ko at akin ka lang," seryoso pang sabi niya sabay kagat sa kanyang labi.

"I'm all yours, Mahal ko." Saglit akong yumuko para halikan ulit siya sa labi.

"Mahal na mahal kita, Ty... higit pa sa iniisip mo," sabi pa n'ya habang masuyo akong hinahalikan.

Napangiti lang ako sa kanyang sinabi at mabilis na humakbang ulit palapit sa pinto para isarado iyon. I was actually joking around when I told her na nakalimutan niyang sabihan ako nang mahal kita the other day. Sa tinagal-tagal naming magkasama, walang araw na hindi namin nasabi ang mga salitang iyon sa isa't-isa. We dearly love each other so much.

It will always be Team JorTy.

Now and forever.

This is really goodbye. Thank you for loving us and our story. Take care guys!

*door closed*