Bordo Bereli cesur bir askerin ve başarılı bir doktorun hikâyesi...
''Halide sana deli gibi aşık!''
En yakın arkadaşım, sevdiğim adama sırrımızı söylerken, duvarın dibinde gizlice onları izliyordum. Tüm bedenim heyecan ve korkuyla titriyordu, Ali D...
Aşağıdaki çocuğu Ali'ye benzettim, 'Kızgın ve yalnız.'
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Annesi ölmüş bir adama ne söylenirdi? Ben Ali'ye şimdi ne söyleyecektim?
Olduğum yerde çakılı kalmıştım sanki, ne söylenir ne yapılır bilmiyordum. Başımdan aşağıya kaynar sular dökülmüştü, yanıyor gibiydim. Bir doktor içgüdüsü ile elim Nergis hanımın nabzına gitti, bumbuzdu teni. Ali'nin ona sıkıca sarılması da ısıtamazdı artık onu.
Gözlerim Ali'nin üzerinde durdu. Sarılmıştı annesine, aynı dünkü gibi yanına yatıyordu. Hiç bırakmak istemez gibi sarılmıştı. Sesimin çıkmayacak olmasından korkarak açtım ağzımı.
''Ali...''
''Dün gece veda eder gibi konuştu benimle, hissetmiş gibi.''
Perişan sesi yayıldı odaya, gözlerimdeki sızıyla daha fazla tutmadım gözyaşlarımı. Ilık ılık aktı yaşlarım yanaklarıma.
''Son kez sarıldı bana, son kez öptü. Son kez oğlum dedi bana... Hem ilk, hem de son kez sevdi beni.''
Ali okşadı annesinin saçlarını usulca, ''Bir daha bana kızamaz, nefretini vuramaz yüzüne. Acıtamaz canımı...'' Kendine bir çıkar yol bulmaya çalışır gibiydi, ama bulamamıştı, ''Bir daha sarılamaz bana, öpemez de...Oğlum da diyemez artık... sevemez de beni.''
Sesindeki cam kırıkları yine canına batıyor, acıtıyordu onu. Titreyen bacaklarımla zar zor adım atıp yanına ulaştım.
''Çok üzgünüm Ali.''
''Oğlumuza patik örüyordu yarım bıraktırdım, giydirir misin dedi bana. Giydiremem artık, keşke bitirseydi. Keşke daha önce gitseydik hastaneye, keşke ertelemeseydim yanına gitmeyi. Keşke doyabilseydim anneme.''
''Bilemezdin Ali.''
''Her şeye geç kaldığımı hissediyorum, ona geç kaldım ben. O bana geç kaldı, yaşamamız gereken her şeye geç kaldık. Çok uzağız artık annemle, bir daha yakınlaşamayacak kadar uzağız üstelik.''
Elimi uzatıp elinin üzerine koydum, ''Başın sağ olsun.''
Ali ağlamıyordu. İçindeki acıyı gözyaşı dökerek dışarıya vurmaması beni daha da tedirgin ediyordu. Bumbuz bakıyordu gözleri, içindeki acıyla nasıl mücadele ediyordu bu adam?
''Uzakta da olsa gölgesini hissediyordum üzerimde. O gölge beni hiçbir sıcaktan korumasa da varlığı değerliydi. Şimdi yok, gölgesi kalkacak üzerimden.''
