Bordo Bereli cesur bir askerin ve başarılı bir doktorun hikâyesi...
''Halide sana deli gibi aşık!''
En yakın arkadaşım, sevdiğim adama sırrımızı söylerken, duvarın dibinde gizlice onları izliyordum. Tüm bedenim heyecan ve korkuyla titriyordu, Ali D...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ali Deniz'den
''Ali lan saçmalama! Albaya söylersen siker seni!''
''Ulan albayın kızını sevmek ne başka kız mı kalmadı?!''
''Tamam abicim bak ilişkiniz varsa da bunu sen söyleme komutana.''
''Başkasından duyar Halide'ye bir zarar gelir ben buna izin veremem neyini anlamıyorsunuz lan!''
''Kızı söylesin bırak, sen askerisin onun! Olan sana olur!''
''Kadir haklı Ali, bak tehlikeli sularda yüzüyorsun oğlum. Albay ayağının altından denizi çeker lan!''
''Bana ne olacağı umurumda değil, Halide'ye bir şey olmasın yeter.''
''Lan sen albayının karşısına geçip kızınızı seviyorum mu diyeceksin beynini siktiğim!''
''Evet Alphan, gel sik!''
Halide ile sarılmamızın ardından göreve gitmek için yerimi aldım. Yıllardır hiçbir görevden çekinmeyen, geride kimseyi bıraktığımı düşünmeyen ben şimdi Halide için endişeleniyorum. Biliyordum ki bu sarılmamız asılsız dedikodulara ve çirkin sözlere neden olacaktı. Halide üzülsün istemiyordum. Ona sarılmak, onun kokusunu solumak nefes aldığımı hissetmeme neden olmuştu. 'Seni daha çok sevmeye ihtiyacım var.' Hayatımda yıllardır bana söylenen en güzel sözdü bu. Silahlardan, çatışmalardan, uğruna herkesi karşıma aldığım mesleğimden sonra ilk defa kalbimin bu denli attığını hissediyordum. Genç bir delikanlıyken bile yaşayamadığım hislerimi bir çift yeşil göz yaşatıyordu bana.
Halide'ye belki de en başından anlatmam gerekiyordu her şeyi. Yıllar önce onu ziyarete gittiğimde karşısına çıkmalıydım belki de, yapmam için bir neden varken, yapmaman için binlerce neden vardı. Buraya geldiğinde onu kıskandığımda, bakmaya kıyamadığımda, gözlerinde kaybolduğumda anlatmam gerekirdi, ama hayatında birisi olduğunu düşünüyordum. Özgür vardı ve ben hayatında birisi olan bir kızı rahatsız etmemeliydim, bu bana yakışmazdı.
Halide'de hayatında birisi varken, başka bir adama sevgiyle bakacak kız değildi. O gece beraber yeni yıla girdiğimizde bir şeyler daha net olmuştu aslında kafamda. Halide'ye arabasını teslim ettikten sonra eve değil tugaya gittim tekrar, bilgi işleme girdim. Halide'yi ziyaret ettiğim zamanlarda Özgür diye bir arkadaşı yoktu, en azından görüştüklerinin arasında Özgür diye bir sakallı yoktu. Araştırdım, belki de Halide'ye açıkça sormam gerekirdi, ama alacağım cevaptan korkuyordum. Kendi yöntemlerimle öğrendim. Özgür Arsoy kadın. Diğer bilgileri okumadan kapattım bilgisayarı. Kadınmış gerisi de pek mühim değil aslında. Eğer sevgilisi olmadığına emin olsam ondan, uzak durmaya çalışırdım, bu benim için çok zor olsa da uzak dururdum. Ama yoktu, o kız tüm eksiklerime, tüm hatalarıma ve zerre hak etmememe rağmen beni seviyordu, bu sevgiye layık olmak için çalışacaktım. Hayatıma doğan güneşin üzerimden çekilmesine müsaade etmeyecektim.
