Chapter 15

5 1 0
                                    

Chapter 15
Magnus Santiago

Nanatili akong nakatayo dahil sa binanggit niya at tila ba'y parang nakadikit ang mga paa ko sa sahig at hindi ko man lang magawang gumalaw. I can't read his face, he looks like Kelly, but at the same time he is different. The aura—the energy he gives is not the same.

I'm dumbfounded.

This Kia. This girl. Who the fuck is she? Andaming ganap sa buhay niya. Daig pa ang nag-rejoice sa sobrang haba ng hair!

"You did not go see me for 2 nights and all I was informed is that you went to your ex's condo?" rinig ang yabag niya na papalapit pa lalo sa'kin ngunit tumigil siya nang makaharap na siya nang malapit sa'kin.

I thought Leo is her boyfriend! He even kissed me and did not mention any words about their break-up.

"Ex?" a questioning tone from me.

He just lowly laughed, but this time, he is not terrifying. It's like he is just amused of me being so confused. He just put his hands in the pocket of his black pants. Lumapit pa siya ng bahagya at umakbay sa'kin. He then patted my head.

Mainit pa ang pizza na inihapag niya sa mesa na katapat ng sofa kung saan kami nakaupo. Ramdam ko rin ang malamig na simoy ng hangin mula sa nakabukas na bintana.

This room is huge, painted with gray and black colors. There are also silver accents but minimal only. Amoy rin ang pabangong gamit niya dahil sobrang magkalapit lang namin ngayon.

"So, tell me, why did you go to his condo?" this time, he sounds kind. I want to hug him, I want to pretend he's Kelly—the man I miss so much. The voice, his handsome facial features, they are the same, but they are different person.

"I-I forgot something. I had to get it." napapadalas na ang pagsisinungaling ko at mukhang kailangan ko agad mangumpisal kauwi ko sa Earth.

"What is it?" he asked.

Nilunok ko muna ang pirasong pizza na kanina ko pa nginunguya. I have to always be careful on the words I give, I am only lying and it is the only way to fool them. I have to report this to NASA once I got the chance to come back.

If I can.

If the heaven allows me...to come back.

"I had to get this," kinuha ko ang puti na cellphone na 'binigay ni Leo sa'kin kagabi at inilapag ito sa mesa na gawa sa tinted na salamin. Buti na lang pala at dinala ko 'to dahil wala akong maibibigay na alibi kung sakali. "It's my old phone."

Saglit lang niya itong sinulyapan at tumayo mula sa pagkakaupo. Tumalikod siya sa'kin at dumeretso sa sobrang laking bintana na may view ng mga ulap at kalangitan. For a second, he was quiet. Seems like he has to say something.

Lumingon siya sa'kin at nagsalita, "Come here,"

Sinundan ko lang kung saan siya nakatayo at marahan na naglakad dahil ayokong magasgasan ang mga itim na tiles na kumikinang at nakakatakot magasgasan.

Kitang-kita mula rito ang view ng parking lot at ang iilan ay mayroon pang mga lalaking nakasuot ng tuxedo ang nagbubukas at nagdadala ng kanilang mga gamit.

"Then why did you use his car?" this is when I realized this one mistake I've made.

The sky blue car of Leo is parked and it's hundred percent visible even from here.

Humarap siya sa'kin at isinandal ang kanan niyang braso sa salamin. Lalo ko pang naamoy ang kanyang pabango ng lumapit siya ng dalawang hakbang sa'kin. His eyes makes me a fool. I want to believe he is Kelly, but he is fucking not and I know it.

Sorry, I'm not her.Where stories live. Discover now