2.BÖLÜM

97 9 32
                                    

Hadi ama bu kadar çabuk herşeyin olucağını düşünmemiştim. Babamın konuşmasının üzerinden bir hafta geçmişti ve ben bir hafta boyunca maratona hazırlanır gibi hiç tanımadığım bir adam için hazırlanıyordum.

Annemin söylediğine göre babam ve adını yeni öğrendiğim ömer faruk'un
Babası anlaşmışlardı bizede sadece bir araya gelip eğer uygun görürsek evliliğe ilk adımı atmak kalıyordu.
Abim bu konuya hiç sıcak balmasada. Babama olan saygısından susuyordu oda biliyordu babam bizim için her zaman en iyisini yapmak için herşeyi yapardı ve hep olumlu sonuç alırdık.

Ben üzerimdeki gayet sade elbiseye bakarken yakın arkadaşım olan mira konuşmaya başladı.

Dilruba bu çok güzel, sade ama bir o kadar da zarif çok beğendim canım inşallah herşey gönlünce olur canım arkadaşım
deyip ağlamaya başladı.
Çok duygusal bir arkadaşım var ama ben onu herşeye rağmen çok seviyorum, olmayan kız kardeşim gibi biz onunla can bağı dostluğu taşıyoruz.
Onu sakinleştirmek adına konuşmaya başladım.

Aman mira sade olmasına özen gösterdim çünkü bu sadece isteme merasimi daha hiç bir şey yok şimdiden ağlarsan çok işimiz var seninle.

"Tamam ya ağlamıyorum dönsene elbisede bir sorun falan olmasın birde onunla uğraşmayalım" dedi ve beni baştan aşağıda tekrardan süzdü resmen benden daha heyecanlıydı.

Dilruba'nın elbisesi

"Hadi elbise tamam gelirler şimdi  hıh kapı çaldı kesin onlar bekletmeyelim düş peşime mira deyip odamdan çıktık

¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.

"Hadi elbise tamam gelirler şimdi  hıh kapı çaldı kesin onlar bekletmeyelim düş peşime mira deyip odamdan çıktık.

Kapıyı açtığımda önümde babam yaşında bir adam ve sanırım eşi olan bir bayan içeri girdiler arkadan bir kız ve yanına kocası olduğunu düşündüğüm bir adam vardı kucağında da çok tatlı bir kız vardı.

Onlarla selamlaştıktan sonra içeri girdiler bende merakla ömer faruk 'u bekliyordum neden bu kadar heyecanlandığımı bilmiyordum ama heyecanlanmıştım işte,
sonunda beklediğim yada düzelteyim merak ettiğim kişiyi bana doğru gelirken gördüm.

Kalbim hızlandı bir an ne olduğunu daha anlamadan önüme uzatılan çiçeği ve çikolataları görünce kendime gelip elinden aldım.

Ve ilk o konuştu.

"Kusuruma bakmayın ayrı arabayla gelmek zorunda kaldım çünkü benim ufak yeğenim arabada çikolata diye tutturdu ve sana aldığım çikolataları sussun diye ona verip yenisini almak için arabadan indim,

Tabi aksilikler bitermi çikolatayı aldım gidiyorum yolda ağzını açıp bana doğru havlayan bir köpek görünce kör talihim uzaktan bana bakıp dil çıkarıyor olmalı ki
köpek beni kovalamaya başladı kendimi kurtarayım derken bir de baktım yarış atı gibi koşuyorum artık nasıl koştuysam bir arkama baktım köpeğin esamesi bile kalmamış"

O konuşurken şaşkınlıkla ona bakıyordum tam o sırada mira'nın sesini duydum.

"Dilruba biraz daha orda kalırsanız yusuf abi gelicek tutamıyoruz adamı gelseniz artık diyorum"

İNADINI SEVDİĞİM (TAMAMLANDI)Donde viven las historias. Descúbrelo ahora