1. BÖLÜM

165 13 54
                                    

Hadi kızlar görüşürüz ben sizi sonra ararım deyip okuldan çıktım bugün çocuklar beni gerçekten çok yordu ama yinede mesleğimi seviyorum öğretmen olmak hayalimdi ve başarmıştım çocukları çok sevdiğim için ana okul hocası oldum derslerim bitince benim gibi öğretmen olan arkadaşlarımla biraz sohbet edip eve doğru yola çıktım.

Geç kaldığımda babam beni hemen arardı tek kız çocuğu olduğum için abimden çok benim üstüme düşerdi abim duymasın aramızda.
baba tarafım kızların okumasını doğru bulmuyordu ve biraz sığ görüşlü insanlardı yine de yadırgayamam onlarda öyle görüp yaşamışlardı,
Buna rağmen babam beni okuttu her zaman kendi ayaklarımın üzerinde sağlam durmamı isterdi tabi abime de aynı desteği verdi abim biricik ayıcığım onu çok seviyorum oda çocukluğundan beri veteriner olmak istiyordu çünkü hayvanları çok seviyor onların dostluğuna daha çok önem veriyor du her zaman üzülürsen sevindirsen bunu hayvanlara anlat onlar seni hiç bir art niyet taşımadan dinler derdi,
Genç yaşlarında babam istanbula gelip çalışmaya başlamış ve çalıştığı şirkette memurluk yapıyormuş ve annemde patronunun kızıymış ama gönül ferman dinlemiyor babam annemin onu sevdiğini öğrenince hemen ailesini erzurumdan getirtip annemi istemişler ama dedem biraz inatçı biri olduğu için kız evi naz evidir demiş.
Ve annemi vermemiş babam durur mu hiç
iki kere daha gitmiş dedemde sonunda pes etmiş ve üçüncü seferde annemi babama vermiş üç ay içinde evlenmişler ve istanbulda yaşamaya başlamışlar tabi her bayram ve ve fırsat buldukça erzuruma  giderlermiş biz doğduğumuzda'da bu değişmedi o yüzden çok iyi kürtçe konuşuyorum ama ne hikmetse çoğunlukla sinirlendiğim zaman kürtçe konuşurum ve ne yazık ki arkadaşlarım beni anlamıyor ve onlara kötü birşey dediğimi zannediyorlar ama ben asla küfretmem.

Annem bu konularda çok  serttir konuşmaya daldım bir an beni daldığım konudan taksicinin abla geldik demesiyle kendime geldim ve parayı uzatıp arabada indim çok güzel bir evimiz var özellikle bahçesine bayılıyorum hafta sonlarını çoğunlukla orda geçiririm.

Kapıyı anahtarımla açıp evden içeri girdim her zaman ki gibi erzurumlu  olduğunu belli eden babam çay içiyordu bizide alıştırdı bir oturuşta bir demlik çayı bitirebilme gibi bir yeteneğim var çay kolik olup çıktım ama bundan çok memnunum.

babamın yanına oturunca hemen bana kollarını açtı bende beklemeden onun sıcak kolarının arasına girdim ve konuşmaya başladım
Babam ne oldu biraz düşünceli gibisin hayırdır inşaallah diye söze başladım
Tok sesiyle
"Dilrubam  ben bir karar verdim sana sormadan ama tabiki son sözü sen söyleyeceksin"
Ne oldu baba hayırdır inşaallah sana karşı boynum kıldan ince senin kararın benim kararımdır babam.

Bu öyle bir şey değil, dur annenle  yusuf abin gelsinler onlarla beraber öğrenirsin bir ara nerde kaldılar çarşıya çıkmışlardı.

Tamam arıyorum babacım deyip yerimden kalktım ve telefonumu elime alıp abimi aradım

"alo ne oldu ufaklık"

"Ha ha ha çok komik abicim her halde sen 28 yaşında olduğun için kendini çok büyük zannediyorsun demi"

"Ooo zımmane te pır dırejbuye( Ooo senin dilin baya uzamış)"

"Wer nebeje bremin ma pır dıtırsım (öyle deme abicim bak çok korktum)"

"Neyse be dilruba sende de ne dil varmış be hadi anlat bakalım derdini "

"Babam nerde kaldılar diyor bizimle bir şey konuşacakmış"

"Tamam kapıdayız gel yardım et kolum  koptu hem sana bir sürprizim var"

"Ayy abi pamuk şeker mi aldın yoksa hemen geliyorum bekle"

İNADINI SEVDİĞİM (TAMAMLANDI)Where stories live. Discover now