ANGRY BABYSITTER [BTS-JM]

*24

Ε: μπορώ να το βγάλω τώρα ?

Jm: όχι ακόμα.

Ε: ελααα σε λίγο θα κοιμηθώ .

Jm: υπομονή σε λίγο φτάνουμε.

Εδώ και μισή ώρα περίπου είμαστε μέσα στο αμάξι πηγαίνοντας σε ένα άγνωστο μέρος για εμένα , ο Jimin μου έχει ετοιμάσει μία έκπληξη , είπε να τυλίξω τα μάτια μου για να μην βλέπω. Μου αρέσουν οι εκπλήξεις αλλά είμαι πολύ ανυπόμονη και αυτή την στιγμή ίσως να έχω λίγο too much ενέργεια και ανυπομονησία . Μετά από λίγη ώρα το αμάξι σταμάτησε και τότε άρχισα να είμαι ακόμα ποιό ενθουσιασμένη.

Ε: πες μου ότι φτάσαμε και δεν σταμάτησε σε φανάρι.

Jm: φτάσαμε.

Ε: επιτέλους, είπα χαρούμενη και πήγα να βγάλω το ύφασμα με το οποίο είχα δεμένα τα μάτια μου.

Jm: ε ε δεν σου είπα να το βγάλεις ακόμα, είπε και έπιασε το ύφασμα τοποθετώντας το προσεκτικά στη θέση του χωρίς να με αφήσει να δω κάτι.

Βγαίνει από το αμάξι και έρχεται από την μεριά μου για να μου ανοίξει την πόρτα.

Jm: θα χρειαστεί να περπατήσεις λίγο.

Κούνησα καταφατικά το κεφάλι μου καθώς το χέρι του τυλίχτηκε γύρω από την μέση μου φέρνοντας με κοντά του και το άλλο έπιασε το χέρι μου.

Άρχισε να με καθοδηγεί στο μέρος το οποίο ήθελα να με πάει, τον άκουσα να γελάει ενώ χάιδευε την μέση μου απαλά.

Ε: γιατί γελάς?

Jm: σφίγγεις το χέρι μου τόση ώρα και δαγκώνεις τα χείλη σου.

Ε: έχεις τόση ώρα δεμένα τα μάτια μου, πες που με έχεις φέρει, είπα χοροπηδώντας και τον άκουσα πάλι να γελάει.

Jm: ηρέμησε σε λίγο φτάνουμε, είπε και ένιωσα τα χείλη του πάνω στα δικά μου, σου υπόσχομαι ότι θα σου αρέσει, είπε ψιθυριστά στο αυτή μου.

Ε: σταματά με κάνεις να θέλω να το βγάλω αυτό το πράγμα από πάνω μου, είπα και γελάσαμε και οι δύο.

Όσο προχωρούσαμε άκουγα κελαηδημα πουλιών πράγμα που με χαλάρωνε κάπως και με έκανε να σκέφτομαι πως μπορεί να είναι το μέρος. Μικρά χαρτάκια τρυπούσαν το πόδι μου πράγμα που με έκανε ακόμα πιο περίεργη.

Jm: χαμήλωσε το κεφάλι σου, είπε και ακούμπησε το κεφάλι μου απαλά και έσκυψα.

Ε: φτάσαμε?

Jm: ναιπ.

Ε: επιτέλους! Να το βγάλωωω?

Δεν μου απάντησε αλλά τον ένιωσα να με πλησιάζει, ακούμπησε τον κόμπο πίσω από το κεφάλι μου και το έλυσε, το έβγαλε από πάνω μου και με άφησε να δω επιτέλους το τοπίο μπροστά μου.
Στην αρχή δεν μπόρεσα να διακρίνω την εικόνα μπροστά μου καθώς προσπαθούσα να συνηθίσω στο φως μπροστά μου. Αφού κατάφερα να επαναφέρω την ορατότητα μου κοίταξα μπροστά για να δω την υπέροχη εικόνα μπροστά μου.