ANGRY BABYSITTER [BTS-JM]

*19

Διάβαζα για το διαγώνισμα που θα έγραφα αύριο ή μάλλον προσπαθούσα, μας έβαλε πολλές σελίδες και η συγκεκριμένη καθηγήτρια δεν πρόκειται να μας λυπηθεί καθόλου, ικανή την έχω να μας τα βάλει όλα. Οι γονείς μου ήταν στο σαλόνι και έβλεπαν ειδήσεις ενώ ο Jimin ήταν στο δωμάτιο του. Με τον Jungkook μιλήσαμε πριν για τουλάχιστον μισή ώρα, την προηγούμενη φορά μου είπε πως είχε υποθερμία αλλά τώρα είναι εντάξει ωστόσο συνέχισε να είναι κάπως, είχε μία περίεργη μυρωδιά όχι απαίσια αλλά ούτε και πολύ ωραία, βήχει αρκετά και έχει σημάδια από τσιμπήματα σαν βελόνες, αυτό άρχισε να με τρομάζει, θα πάω μόλις τελειώσω τα μαθήματα μου να τον δω.

TIME SKIP

Αφού τελείωσα είπα στους γονείς μου ότι θα έβγαινα με τον Hyujin και πήγα στον Jungkook, αν τους έλεγα ότι όντως πήγαινα στον Jungkook δεν θα με αφήναναν. Μετά από λίγο έφτασα και χτύπησα την πόρτα, περίμενα να μου ανοίξει, μετά από λίγο άνοιξε την πόρτα, τα μάτια του ήταν λίγο κόκκινα και οι κόρες των ματιών του μικρότερες.

Ε : είσαι καλά ? Αρρώστησες?

Jk : όχι απλά δεν κοιμήθηκα καλά.

Ξέρω ότι μου λέει ψέματα, κάτι μου κρύβει και σίγουρα δεν οχι κάτι καλό.

Τον αγκάλιασα και μπήκα μέσα, έκλεισε την πόρτα ρίχνοντας έναν βήχα και ήρθε μαζί μου στο σαλόνι.

Ε : ακόμα έχεις βήχα?

Jk : όχι απλά πνίγηκα λίγο, μην ανησυχείς με το παραμικρό μια χαρά είμαι, είπε χαϊδεύοντας το κεφάλι μου.

Χαμογέλασα και τον αγκάλιασα, δεν με νοιάζει αν έχει αρρώστια και με κολλήσει με νοιάζει να είναι καλά και είμαι σίγουρη πως δεν είναι.

Jk : θα δούμε ταινία?

Ε : ναι αλλά πάμε στο δωμάτιο σου που είναι ποιό μεγάλη η τηλεόραση και έχουμε και κρεβάτι θα είμαστε ποιό άνετα, είπα και φίλησε το κούτελο.

Jk : ότι θέλει η μικρή μου.

Πήγαμε πάνω και βάλαμε την ταινία που διαλέξαμε.

Jk : ξεχάσαμε τα πατατάκια πάω να τα φέρω.

Ε : φέρε και αναψυκτικά.

Μου χαμογέλασα και έφυγε, αμέσως κοίταξα τα συρτάρια στο γραφείο του και μου μπήκε η ιδέα να τα ψάξω, τον εμπιστεύομαι αλλά δεν μπορώ να μην το κάνω κάτι μου κρύβει, έτρεξα στα συρτάρια και άρχισα να ψάχνω, τα άνοιξα και έβλεπα χαρτιά, κουτιά, και άλλα άσχετα πράγματα, σταμάτησα και σκέφτηκα, αποκλείεται να έκρυβε κάτι σε συρτάρια είναι έξυπνος θα ήταν το πρώτο μέρος που θα έψαχνε κάποιος, κοίταξα αλλού και το βλέμμα μου πήγε πάνω από την ντουλάπα, πήγα στην καρέκλα που ήταν δίπλα από της όπου άφηνε ο Jungkook για να αφήνει τα ρούχα του και ανέβηκα πάνω έκανα μύτες και κατάφερα να δω, υπήρχε ένα κουτί, πήγα να το ανοίξω αλλά άκουσα βήματα και έκατσα πάλι στο κρεβάτι.

Jk : ήρθα, είπε κρατώντας μία σακούλα με πατατάκια, μία μπίρα και μία coca cola.

Ε : θα φτάσει μια σακούλα με πατατάκια?

Jk : δίκιο έχεις πάω να φέρω κι άλλο ένα.

Ε : Βάλτα σε μπολ βολεύει.

Jk : σωστή.

Ε : θες βοήθεια?
Ρώτησα αλλά ήλπιζα να πει όχι.

Jk : δεν χρειάζεται μπορώ.

Ε : εντάξει.

Έφυγε και εγώ πήγα πάλι να δω τι ειχε μέσα το κουτί, το άνοιξα και είδα σακούλες οι οποίες είχαν...
αλεύρι? ζάχαρη? αλάτι?
Δεν ξέρω πάντως ήταν κάτι άσπρο, το μυαλό μου πήγε σε μία άλλη σκέψη αλλά προσπάθησα να την απορρίψω, έκλεισα γρήγορα το κουτί και το έβαλα στην θέση του, έκατσα στο κρεβάτι και προσπάθησα να διώξω αυτή την σκέψη.
Αποκλείεται...δεν υπάρχει περίπτωση. Μπήκε μέσα και μόλις τον είδα τηναχτικα.

Jk : ωπ σε τρωμαξα ?

Ε : ν-ναι λίγο.

Έκατσε δίπλα μου και με φίλησε, βάλαμε την ταινία να παίζει αλλά εμένα το μυαλό μου ήταν αλλού, δεν μπορεί ο Jungkook να το κάνει αυτό, πέρασε το χέρι του γύρο απ'τον ώμο μου και με έφερε κοντά του, αμέσως τον αγκάλιασα βάζοντας το κεφάλι μου στο στέρνο του, χαμογέλασε και με αγκάλιασε ακόμα ποιό πολύ, συνεχίσαμε να βλέπουμε την ταινία τρώγοντας τα πατατάκια, ξέχασα για λίγο αυτή την σκέψη και προσπάθησα να χαλαρώσω.

Λοιποοον

Ελπίζω να σας άρεσε ☺️