My Ex Doctor /NamSeok/

5

Medyadaki şarkı en sevdiklerimden ve tüm hafta aklımdan hiç çıkmadı ders çalışırken bile kendi kendime söylemeye başlıyordum fcdkcdk Bu bölümü yazarkende dinledim dedim okuyanlarda dinliyi versin. keyifli okumalar aşklar♥

-----------

O geceyi önemsiz birkaç bulanık anı dışında gayet net hatırlıyorlardı. Daha 26larında olan iki genç doktor için ne yapacakları karmaşıktı şuan için. Altı yaşında bir oğulları vardı ve ona artık beraber bakacak olmaları yeni bir durumdu. Sonuçta biri daha yeni gerçekleri öğreniyordu diğeriyse bebeğinin aslında ölmediğini...

Hoseok heyecanlıydı oğlunu göreceği için Namjoon ise endişeliydi kardeşi gibi sevdiği Jungkook'un öğrendiğinde vereceği tepki için. Bu tepkinin Hojun'a yansımasını istemiyordu, oğlunun babasıyla iyi anlaşmasını istiyordu. 

Sabah işe gitmek için birlikte hazırlanırlarken son derece uyumlu bir çift gibilerdi, yani ayrılıklarından önce oldukları gibi. Birbirlerinin hazırlanmasına yardım ederek sanki her sabahki uyumlu rutinleriymiş gibi hazırlanmış, kahvaltı etmiş ve işe gelmişlerdi. Hep geleceğe dair hayallerindendi böyle sabahlar, birlikte düşlerlerdi. Tek fark çokça hayal ettikleri koşullarda olmayışıydı. Evli, mutlu ve huzurlu değillerdi ama bir çocukları vardı.

Hastaneden içeri birlikte girerlerken çalışma arkadaşlarının dikkatlerini çekmemiş olmaktan mutlulardı. Koridorda yan yana sessizce ofislerine ilerliyorlardı. Ta ki tatlı bir çocuğun "Omma~" diye seslendiğini duyana kadar. Namu artık kendisine öyle seslenmesine alıştığı oğluna Hoseok ile eş zamanlı olarak döndü ve gülümsedi. 

" Minik sincabım~~" N 

Hojun ommasının çokça anlattığı ve fotoğraflarını gördüğü Hoseok babasını görünce sevinçle ona "babaa!" nidalarıyla koştu ve sarıldı. Hoseok oğlunu kucağına alıp bağrına bastı, şefkat dolu bir sesle "oğlum.." derken.  Bu sahneye şahit olan Jungkook başından aşağıya kaynar sular dökülmüş hissiyatıyla bakışlarını Namjoon'a çevirdi. Joon dudaklarını oynatarak sonra anlatacağını söyledi sessiz kalması için yalvaran gözleriyle bakarken. Jungkook sesssiz kalmaya karar verdi en azından Hojun'un önünde...

"Omma babam dönmüş! Aynı anlattığın gibi güçlü ve huzuy veyici~~" HJ 

Yanağını babasının omzunu sürtüp huzurla başını yasladı. Namjoon kalbinin iki sahibini mutlulukla izledi. Hoseok bakışlarını ona çevirdiğinde gülümsedi. O olaydan sonra bile oğullarına onu kötülemeden anlatması hatta oğluna onu anlatması sevdiğinin güzel kalpliliğinin göstergesiydi. Namu kendini tutamayıp kıkırdayarak konuştu. 

"İki sincabım bir arada... Çok tatlısınız~~" N 

"Bu tatlılığın tek sorumlusu minik Jung Hojun. Ne tatlısın sen böyle~ Kocaman çocuk olmuşsun." H 

Hojun gülümseyerek başını doğrulttu ve babasının yanağına öpücük kondurdu. Bu davranışı Namjoon ve Hoseok'un içini ısıttı Jungkook ise sinir oldu. 

" Evet,kocaman oldum ben~ Aytık abi olacak kaday büyüdüm, abi olmak istiyoyum!" HJ 

Namjoon ve Hoseok bir süre birbirlerine bakakaldılar. Ebeveynliğin zor yanı çalışmadığın yerden  veya hazırlıksız anında sorular ve isteklere maruz kalmaktır. İlk şoku atlattıktan sonra Namjoon iç çekti ve oğluna döndü. Bu konuda ne kadar istekli olduğunu biliyordu ve onu ikna etmek cidden zordu. 

"Hojun... Bu konuda daha önce konuştuk ve ben anlaştığımızı sanıyordum." N 

" Evet konuştuk sen bana 'biybiyini seven iki insanın biy ayada olmasıyla aşklayının meyvesi olayak bebekleyi oluy' dedin. Yaniii~ Babam geldiğine göye ve siz aşık olduğunuza göye biy kaydeşim olabiliy! " HJ