Where to next??? By Vivianna Dark

Κεφάλαιο 21 Ερωτήσεις και απαντήσεις

Το καλοκαίρι έχει μπει για τα καλά και σιγά σιγά ετοιμάζουμε το πρόγραμμα των αδειών στο γραφείο...

Η δίαιτα μου έχει αρχίσει επιτέλους να επιφέρει καρπούς και δεν βλέπω την ώρα να μάθω ποια θα είναι η τυχερή εβδομάδα που θα καθήσω το ποπουδίνι μου σε μια ξαπλώστρα με το μπικίνι μου και δεν θα κάνω τίποτα άλλο παρά να διαβάζω το βιβλίο μου και να πίνω μοχιτο!

Μπαίνω στο κτίριο με μπρίο και χαμόγελο, κάθομαι στο φούρνο που αποκαλώ γραφείο μου και ανοίγω τον υπολογιστή...ή μάλλον προσπαθώ να τον ανοίξω...γιατί παρόλο που πατάω το κουμπί, αυτός μένει έτσι νεκρός σα να λέει

"και πολύ δούλεψα για φέτος, θα τα πούμε ξανά το Σεπτέμβρη"

Παίρνω τηλέφωνο στο γραφείο των IT και περιμένω την καινούργια ατάκα πεσίματος ως απάντηση από τον Βλάση, τον τεχνικό υπολογιστών.
Δεν είναι κακό παιδί μεταξύ μας, και αυτό το ψιλοφλέρτ που έχουμε πάει πίσω στην πρώτη κιόλας εβδομάδα που ήρθα στη δουλειά.

Ήξερε ότι είμαι σε σχέση και είχαμε πολύ λίγες επαφές, ένα καλημέρα και ένα καλή όρεξη όταν πετυχαίναμε ο ένας τον άλλον στο μπρέικ-ρουμ, αλλά στο πρώτο Χριστουγεννιάτικο πάρτι της εταιρείας, ένας από τους δικηγόρους δεν έλεγε να ξεκολλήσει από πάνω μου και έτσι ήρθε ο Βλάσης και το έπαιξε θιγμένος αρραβωνιαστικός για να τον ξεκολλήσει! Από τότε και μετά έγινε ο καλύτερος φίλος μου στη δουλειά.

"Θα σου φτιάξω τον υπολογιστή, αν μου φτιάξεις μακαρονάδα με κιμά στο σπίτι σου...ξέρεις εσύ!"

"Βλάση σοβαρά τώρα...δεν ανοίγει το αναθεματισμένο... Θα το σπάσω και θα το πληρώνω κιόλας το σαράβαλο! Ανέβα να το δεις..."

"Η αλήθεια είναι ότι είμαι αυτός που φωνάζουν πάντα όταν υπάρχουν προβλήματα...... Έτσι είναι η ζωή μου!!! Είμαι όπως και να το δεις απαραίτητος.... Εσύ πότε θα το δεις?"

"Τι να σου πω βρε Βλάση μου... Εσύ είσαι αυτός που φωνάζουν όταν υπάρχουν προβλήματα και εγώ είμαι αυτή που της φωνάζουν το γνωστό.... *σταμάτα να δημιουργείς προβλήματα θα πρέπει να φωνάξουμε πάλι τον Βλάση!*.... Όπως και να το δεις για εσένα δουλεύω!"

Λίγα λεπτά αργότερα τον βλέπω να βγαίνει από το ασανσέρ με το χαμόγελο από το ένα αυτί στο άλλο! Έρχεται στο γραφείο μου και κάθεται στην καρέκλα μου με άνεση!

"Δεν ξέρω τι σου συμβαίνει αλλά κάτι έχει αλλάξει επάνω σου... Λέγε! Τι έκανες?"

Του χαμογελάω καθώς του δίνω το κατσαβίδι που χρειάζεται για να ανοίξει το καπάκι του υπολογιστή.