Bir varmış, bir yokmuşla başlar her aşk masalı ama her masalın sonu aynı bitmez, onlar eremez muradına.
Hüsrana uğrayan aşkların sonunda bir şarkı yankılanır derinlerde en derinlerde:" Bir masal daha bitti, artık çok yalnızız. Biraz daha yorgun b...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
♤bölüm şarkısı: Naz dej~AğırCinayet
Aşk, en büyük günahı ve en büyük sevabıdır yüreğimin. ılık esen rüzgar bedenime çarpıp uzaklara yol alıyor belki de yan köşkte oturan o adama gidiyordu. Göz bebeklerim o eve doğru dönerken kalbimde onunla birlikte dönmüştü. Tebessüm edip elimdeki kupaya döndüm, siyah kupamdan bir yudum kahve alıp o anki hazza bıraktım kendimi. Karşımdaki denizin iyotlu kokusu mu deseler yoksa, içtiğim kahve mi?
Ben ikisinden de vazgeçemeyenlerdendim, bir de aşktan.
Aşk bana onca acı çektirmişken bile Jack'ten vazgeçemeyen Rose kalbini yaşatıyordu bu his bana. Onların aşkı derin denizlere, bizim aşkımız ise kara toprağa gömülmüş idi tek farkımız buydu. Bir kaza vuku bulmuş, bir ölüm çanı bizim için kıpırdamıştı.
Telefonumda çalan şarkının sesi kısılıp, mesaj sesi kulaklarımı doldururken merak edip masada duran telefonumu elime alıp parmak izine dokundum, karanlık ekran yerini ekran görüntüsüne bırakırken üstü kaydırıp bildirim panelini açtığımda gelen mesajın Leonardo'dan olduğunu gördüm.
Kalbimde oluşan yoğun gerginlik bana zarar vermesin diye kupayı masaya bırakıp nefes almaya çalıştım. Durdum, sinirime hakim olmak isterken arama tuşuna basıp aradım onu.
Leonardo Aranıyor..
"Alo!"
"Bir mesajla mi söylüyorsun bunu? İnanmıyorum sana!"
"Sonuçta haber verdim. Ayrıca işim olmazsa elindeki araba, oturduğun ev de olmaz. Bırak bari işime karışma."
"Benim karıştığım yok. Her neyse. İşine bak" kalp kırılır, cam değildir ses çıkarsın! O an kalbimde öyle bir ses geldi ki, ses tellerimi dahi bastırdı ve konuşturmadı beni. Sessizce telefonu kapatıp dolan gözlerimi tebessüm eşlik ettirdim. Ağlamak dahi istemiyordum artık. Onun bana böyle davranmasına alışık değildim sadece. Bu da içimde derin bir hüsrana sokuyordu beni. Sakinleşmek adına masada duran içilmesi bekleyen antidepresan kutusuna döndüm, bu gece içip içmemek arasında giderken sinirlerime hakim olmam gerektiğini kocamla son konuşmamda anlamıştım; Kutunun içinde bir hap alıp yeniden kapadım kapağını, masadaki suya uzanıp suyla birlikte yuttuğum esnada:"Anne."
