DAĞ ÇİÇEĞİ✓

25.Bölüm(Final part-1)🌼

İyi okumalar 💙

Bölüm sonunda konuşalım 😘

🌼

9 ay sonra

Gözlerimi yüzümdeki ellerle açtım. Birkaç kez kırpıştırıp kendime gelmeyi beklerken yanıma yatıp yan dönmüş olan Beha gözlerimi açtığımı fark edince neşeyle çığlık attı.

Arkasında kucağında Adenle oturan Sıraç bu hâline gülerken tebessüm edip yerimde doğruldum. Benim kalkmamla Beha da yerinde doğrulurken ellerini dizlerime yaslayıp kucağıma tırmandı.

Aden babasının sakallarını oynarken güldüm. Bu aralar sakala bıyığa takmıştı. İlgisini çekiyordu.

Sıraç bu ilgiden memnun otururken Beha'yı yan bir şekilde kucağıma oturttum. Anlamsız sesler çıkarıp bir şeyler anlatmaya çalışırken "Hmm.. öyle mi?" Diyerek daha çok mırıldanmasını sağlıyordum.

Şu dokuz ay içinde her şey daha iyiye gitmişti. İkizler doğduktan yaklaşık üç ay kadar sonra Zümra bulunmuş ve tutuklanmıştı.

İtiraf etmek gerekirse fazlasıyla rahatlamıştım. O zamana kadar diken üstünde yaşadığımı fark etmemişim bile.

Diğer durumlar ise aynıydı. Tek fark Dağhan ve Sıla direnmeyi bırakmış güzel bir ilişkiye başlamışlardı ve yarın akşam söz kesilecekti.

Ailemle ise günden güne daha iyi oluyorduk. Annem ve babam özellikle. Onların yanında evli ve iki çocuk annesi olmaktan çıkıyor küçük kız çocuğuna dönüşüyordum sanki. Ve bundan memnundum. Onlar da bende..

Annem ve babamla ise doğumdan sonraki hafta daha da yakınlaşmıştık. Eğer kızım olursa babamın zamanında benim için aldığı zıbını giydireceğimi söylemiş ve giydirmiştim de.

Babamın kucağına öyle verdiğimde bana bir bakışı vardı ki. Oturup hıçkıra hıçkıra ağlayasım gelmişti. Ben yapamamıştım ama o kızıma sarılıp dakikalarca ağlamıştı.

Bu arada şu benim kaçırılma mevzusunu da konuşmuştuk. Amcam sırf babamı sevmediğinden ve inadından yapmış.

O ölünce yetimhanedeki yangın olayını ise o ölünce eşi planlamış. Eh o da ölünce, başaramadı ama başarabilseydi çocuklarımın hayatını oğlu mahvedecekti.

Baya ailece çete gibilerdi.

"Kalk bakalım uykucu.. pikniğe gideceğiz bugün. Bizimkiler hazırlanmıştır çoktan."

Omuz silktim. "İki çocuğumuz var bizim anca."

Aden'in başına bir öpücük bıraktı. "İyi ki var.."

İç çekerek konuşmasıyla gülümsedim. Beha elini askılığı geceliğimin yakasına götürdü. "Mama.."

Sıraç tekrar bir iç çekti. "İnatçı oğlum senin bu anan. Bende istedim dün aynısını başım ağrıyor dedi."

Huysuz sesiyle kaşlarımı çattım. Uyarırcasına "Sıraç!" Dedim. "Çocukların yanında ayıp ya. Ayrıca başım ağrıyor demedim. Sebebini de çok iyi biliyorsun."

Regldim.

Omuz silkti. Başımı iki yana sallayıp göğsümü açtım. Beha emmeye başlarken bir elini de yanağıma çıkardı. Avcunu öptüm. Bakışları yüzümde geziniyordu.

Her ne kadar ikiside ufak ufak yemeklerden yese de anne sütü önemliydi.

"Adı üstünde çocuk anlamaz"

İtiraz ettim.

"Senden benden iyi anlar hemde.."

Komodinin üzerindeki telefonum çalarken Sıraç Aden'i kucağından indirip yatağa bıraktı. Aden kendi ayak parmaklarıyla oynarken gülüp elimle saçını geriye ittim.