DAĞ ÇİÇEĞİ✓

18.Bölüm🌼

İyi okumalar 💙

🌼

"Abim kız kaçırmış."

Gülsem mi ağlasam mı bilemezken Sıraç ofladı..

"Ben mi abiyim o mu abi çoğu zaman ayırt edemiyorum. Kız kaçırmak ne Allah aşkına.."

"Sen baya ciddisin?"

Arabayı çalıştırırken "Evet" dedi sinirle. "Seni eve bırakayım. Yanına giderim"

Başımı salladım. "Tamam"

Kısa sürede evin önüne geldiğimizde bana döndü. "Bir şey olursa ara tamam mı?"

Kemerimi çıkarıp ona doğru uzandım. Yanağını öptüm. "Bana da haber ver mutlaka olur mu?"

Başını salladı. Bir eli direksiyonun üzerinde dururken diğeriyle ensemden tutup kendine çekti. Alnımı öptü.

Arabadan inip eve ilerledim. Sıraç da çok beklemeden giderken eve girdim. Çantamı vestiyere bırakıp salona girdim.

Televizyonu açıp koltuğa oturdum. Arkama yaslanıp rahat bir konuma geldim.

Güzel bir film bulup izlemeye başlarken aklım Rüzgar abi de kalmıştı. Beklemezdim ondan. Çünkü sevdiği ya da görüştüğü biri olduğunu bile bilmiyordum.

Kendi kendime güldüm. Beklemiyordum falan ama şaşırmamıştım da çok. Yani potansiyel vardı onda.

Ağrıyan ayaklarımı sehpaya uzattım..

🌼

Çalan zille filmi durdurup ayaklandım. Sıraç yarım saat kadar önce aramış önemli bir şey olmadığını söyleyip kapatmıştı.

Bende hâlâ öylece oturuyordum. Üzerimi bile değiştirmemiştim.

Kapıya ilerleyip açtım. Karşımda gördüğüm Hazarla kaşlarım havalansa da gülümsedim.

Hafif kenara çekildim. "Gel hoşgeldin"

"Hoşbuldum"

Ayakkabılarını çıkarıp içeri girerken bende peşinden ilerledim. Tekli koltuğa oturunca bende karşısındaki ikiliye oturdum.

"İzinli misin?"

Başımı salladım. "Evet evdeyim bugün."

Gülümsedi. "Bende bir şansımı deneyeyim diye geldim. Evdeymişsin.

"Bir sorun yok değil mi?"

Başını hızla iki yana salladı. "Yok yok merak etme. Sadece biraz seninle vakit geçirmek istedim.."

Kıskanç bir ses tonuyla devam etti. "En büyük benim ama Dağhan ve Yekta benden daha yakın sana."

Hafif güldüm. "Öyle denk geldi yani yoksa.."

Ilımlı bir şekilde gülümsedi. "Biliyorum güzelim. En çok beni seviyorsun."

Son dediğini duymazdan gelen kalbim güzelim lafına takılı kaldı. Sıraç'tan binlerce kez duymama rağmen başkaydı..

Kalbim pıt pıt ederken boğazını temizledi. "Sıraç işte mi?"

Kendime gelip başımı iki yana salladım. "Yok..Abisiyle bir işleri var oraya gitti. O da evdeydi bugün. Hastaneye gittik de kontrole."

"Aa.. öyle mi? İyisiniz değil mi ikinizde."