"CEO.....SevenSရဲ႕CEOေရာက္ေနပါတယ္..."
"ဝင္လာခိုင္းလိုက္ေလ...."
တီ~~~~~ခနဲ႕ျမည္ေအာင္က်သြားတဲ့ တဖက္ကျပင္းရွရွလူသားရဲ႕ ေဒါသကိုေတာ့ အလွေလးမသိလိုက္....
"ဖုန္းဘာလို႔ခ်သြားတာလဲမသိဘူး...ေနာက္မွျပန္ေခၚလိုက္ေတာ့မယ္..."
သူအလုပ္ရွိလို႔ေနမွာပါ.......
"namjoon shii...လာေလ ထိုင္ပါ..."
"အဆင္ေျပေျပျပန္ေရာက္လား လာၾကည့္တာပါ...ဟိုေကာင္ကိုမယုံလို႔..."
"အဆင္ေျပပါတယ္...ဒါနဲ႕ႏွစ္ေယာက္သားကသိၾကတာလား...."
"ဒီလိုပါပဲ...."တဲ့ေလ....သူတို႔ၾကားတစ္ခုခုရွိတာကို မသိေစခ်င္ပုံမို႔ ကြၽန္ေတာ္ကပဲစကားလမ္းေၾကာင္းလႊဲလိုက္တယ္....
"ေျမကြက္ကိစၥကေရာ ၿပီးသြားၿပီလား..."
"ၿပီးသြားၿပီ အားလုံးလည္းေငြေခ်ၿပီးၿပီ ကြၽန္ေတာ္တို႔တိုင္ပင္ၿပီး projectကိုစလို႔ရတယ္..."
"ေကာင္းၿပီေလ....ကြၽန္ေတာ္တို႔meetingလုပ္ၾကတာေပါ့....အဆင္ေျပတဲ့ရက္ေ႐ြးၿပီး စၾကတာေပါ့...."
"ဟုတ္ကဲ့..."
"ေကာ္ဖီသုံးေဆာင္ပါဦးဗ်ာ့..."
အတြင္းေရးမႉးကလည္း သိပ္ေဖာ္ေ႐ြတာပဲ CEO kimလက္ေထာက္လို႔မေျပာရဘူး ၾကည့္ေကာင္းတဲ့လူပါပဲ....
"ေက်းဇူးပါပဲ..."
"Hobi ဒီညေနဘာမွမရွိေတာ့ရင္ jiminေလးကို သြားႀကိဳေပးပါလား ေက်ာင္းသြားတယ္ ကားယူမသြားလို႔...ရမလား.."
"ရပါတယ္ သြားေပးပါ့မယ္ CEO...ခြင့္ျပဳပါဦးခင္ဗ်ာ့..."
Hobiထြက္သြားေတာ့မွာပဲ....
"သုံးေဆာင္ပါဦး..."
"ဟုတ္..."
Projectကိစၥကို ေဆြးေႏြးေနခဲ့ၾကတယ္...ဘူဆန္မွာမို႔....အသြားအလာ...အလုပ္သမားေတြအတြက္ အရာအားလုံးေဆြးေႏြးေနတဲ့အခ်ိန္....တံခါးဝကလာတဲ့သူ...
ဒုန္း....
တံခါးဖြင့္လိုက္တာနဲ႕ ေက်ာေပးထားတဲ့ ဟိုအေကာင့္မ်က္ႏွာကို ေျပးကန္ခ်င္မိတယ္....
ဖုန္းေျပာေနရင္း ဒီေကာင္လာတယ္ဆိုတဲ့ အသံေၾကာင့္ ငယ္ထိပ္ေႁမြေပါက္ခံရသလိုပဲ ဆိုးဝါးလြန္းတယ္....ေဒါသအစုံဟာထိန္းမရၿပီမို႔ ဖုန္းကိုခ်ပစ္ၿပီး ျပင္ဆင္မေနေတာ့ဘဲ အိမ္ေနရင္းပုံစံ....ဖရိုဖရဲဆံပင္ေတြေတာင္ မသနိုင္ခဲ့....အိမ္ေနရင္းေတာင္ ေခ်ာတာမို႔ျပင္ဆင္မေနေတာ့ဘူး အေရးႀကီးတာက ဒီေကာင္ကိုစိတ္မခ်ဘဴး....
