BAKA/[killugon]«

kedi X köpek

Baya bir uzun zaman sonra hatta yıllar sonra merhaba xzxnxbzjsa ilk olarak ölmedim dostlar🕺💅🏼 buraya yazıcak yüzün var mı derseniz hayır yok valla🗿 skdnakndajnsa birkaç kere bölüm atıcam diyip atmadım ama cidden atacak ne vaktim ne de yazma isteğim vardı. Ama bu hikayeye hala atılan mesajları görünce bir oha oldum çünkü bu kadar okunacağını asssla düşünmüyordum tamamen eğlencesine yazdığım saçma bir şeydi çünkü. Uygulamayı silmiştim zaten bugün aklıma birden burası geldi. Yükleyince gaza geldim ve bölümü yazdım hemen. Hikayenin bazı şeylerini hatırlamıyorum💀Neyse bu sefer düzenli bölüm gelicek demicem sadece bir ara buraya bölümleri atmaya çalışıcam👍 Kısa bi bölüm oldu bu yüzden yavaş yavaş okuyun skdnaknda✍🏻

°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°

"Sıkı tut tamam mı? Sakın düşürme!"

"Gon sadece kaykay bu. Ölmeyeceksin."

Killua bıkkın bir şekilde nefesini verip, omzunu sımsıkı tutan Gon'a telkin vererek sakinleştirmeye çalıştı. Gon gibi birinin kaykaya binerken bu kadar endişeli olacağını asla düşünmemişti bile. Haftasonuydu ve ikisi parkta buluşmayı planlamış, Killua arkadaşına kaykay sürmeyi teklif etmişti. Gon ilk başta heyecanlansada bir tahtanın üzerinde durmanın bu kadar zor olmasına şaşırmıştı. Artı Killua'nın gözü önünde düşmekten de bıkmıştı biraz.

"Şimdi bırakıcam tamam mı? Yavaş yavaş sürmeye çalış." Killua güven verici bir ses tonuyla konuşurken elini çocuğun sırtına koyarak hafifçe öne doğru iteledi. Gon nefesini tuttu ve gözünü mavi yıldırım desenli kaykaydan ayırmadı.

"Gözün yolda olsun aptal."

"Çok zor ama. Bunun üzerinde nasıl duruyorsun?"

Dediği gibi yola bakmaya çalışırken Killua gururlanıp omzunu böbürlenircesine kaldırdı. "Benim kadar yetenekliysen hiçbir şey zor değil." Gon kaykaya odaklanmasaydı ona göz devireceğini biliyordu. Yine de beyaz saçlı gencin sevimli olduğu gerçeğini göz ardı edemedi. Bugün giydiği pembe tişörtün ona daha çok yakıştığını düşündü.

"Killua sanırım oldu bak! Başardım sürebiliyorum!" Gon nasıl yaptığını bilemesede sürdüğü gerçeği onu heyecanlandırırken arkasındaki arkadaşına sevinçle bağırdı.

"Evet çok iyi gidiyorsun!"

Killua, Gon'un gözle görülür biçimde ilerlemesine karşın şaşkınlığını bir kenara atıp o da heyecanla bağırdı. Bir yandan kendisiyle farklı bir duygu karmaşası içindeydi. Şu hayatta yapmayı en sevdiği şeylerden biri belki de kaykay sürmekti. Onun gibi spora asla meyilli olmayan biri için bu garip olabilirdi belki ama ne zaman tahta zemine basıp kendini rüzgara karşı hissetse, o boğucu evinden ve kabusların kaçıyormuş gibi hissederdi. Birinin bir şeye bu kadar anlam yükleyebileceğinden emin değildi. Ailesine göre bunun sokak serserilerin yapacağı tarz bir şey olduğu ve yüksek tabakadan biri olarak daha elit etkinliklere katılması gerektiğiydi. Killua, bir Zoldyck olarak o aptal zenginlerin hiçbir anlamı olmayan saçma golf fantazilerine uymadığı için annesinin ayrıca dırdırını çekse de bunu gram siklemiyordu. Zamanında Alluka ve Nanika'ya bunu öğretmek istemişti ama Nanika hastalığı yüzünden hareket bile edemezken, diğer kız kardeşi Alluka ise deneme zahmetine bile girmemiş ve onu reddetmişti. Şimdi ise ilk arkadaşı Gon, ona doğru hızla gelirken kocaman gülümsüyordu. Gamzeleri ona kendini gösterir şekilde içe göçmüştü yine. Yanaklarına hoş bir kızarma vardı. Killua kaykayıyla kendisine gelen gence kitlenmiş sadece ona bakıyordu. Yüzünde nasıl bir ifade olduğundan emin değildi.