ရီနေတဲ့ ထိုကလေးမ..တကယ့်ကိုအေးချမ်းနေသလို...ဝိညာဉ်အဆင့်တောင်မဟုတ်တော့ဘဲ ပုံရိပ်သက်သက်သာဖြစ်နေတဲ့သူမ။
"ရာမီ...မင်းဘာလုပ်မှာလဲ?"
"ရှင်...ကျွန်တော်မျိုးမ အရှင့်ကိုလာနှုတ်ဆက်တာပါ။အရှင့်မြတ်ပြောသလို..နှလုံးသားကအရေးကြီးဆုံးပဲလေ.."
"ပျော်လား??"
ထိုကလေးမကို မြင်တော့ သူ့ရင်ထဲကအလုံးကြီးကျသွားသလို..,။
"ပျော်တယ်..ကျွန်တော်မျိုးမအရှင်မြတ်နဲ့ ဟယ်ရီတို့ကိုပံ့ပိုးပေးလိုက်ရတဲ့အတွက် ရင်ထဲကနေဝမ်းသာမိတယ်"
"မင်းရဲ့အသက်နဲ့ပံ့ပိုးလိုက်တာလေ..!!!"
ဘယ်လောက်ပဲ စိတ်ခိုင်ပါတယ်ဆိုပါစေ။ဘယ်လောက်ပဲအင်အားကြီးတဲ့ နတ်ဘုရားဖြစ်နေပါစေ..နှစ်သောင်းနဲ့ချီအောင်အတူရှိလာတဲ့ ထိုကလေးမအားလက်မလွှတ်ချင်..။
အနှီနတ်ဘုရားမျက်ရည်ကျမိလေသည်။
"မင်းရဲ့အသက်နဲ့ရင်းလိုက်ရတာလေ..!"
"ဟုတ်တယ်လေ..အရှင်မြတ်ရဲ့ ကိုယ့်သခင်ကိုအသက်ပေးပြီးကာကွယ်တဲ့သူလေ အဲ့တာဂုဏ်တောင်ရှိသေးတယ်.."
"တော်တော့ ရာမီ!!!"
"မ..မအော်ပါနဲ့ အရှင်မြတ်ရဲ့..ကျွန်တော်မျိုးမကို နောက်ဆုံးအနေနဲ့ပြုံးပြုံးလေးပဲစကားပြောပါ..အရှင်သာမသိတာ အရှင်ကဒီကောင်းကင်ဘုံမှာပြုံးရင်အချောဆုံးပဲ.."
"ရာမီ.."
"အရှင်မြတ်ရယ်..မျက်ရည်မကျပါနဲ့..အရှင်မြတ် မကောင်းဆိုးဝါးတွေကို သုတ်သင်ခဲ့ပြီးပြီ..အရှင်ဆောက်ထားတဲ့နန််းဆောင်ကြီးကိုလဲဖျက်လိုက်ပြီ..ရပါတယ်..ဒါပေမဲ့..အဲ့ရုပ်ထုကကျွန်တော်မျိုးမကိုယ်တိုင်ထုထားတာနော်..လုံးဝအရှင့်သဘောနဲ့ဖျက်လို့မရပါဘူး.."
ဤသည်မှာအမှန် ဒီနန်းဆောင်ကြီးကိုတိုက်ကိုဆောက်လုပ်ပြီးသည်နှင့် အမှတ်တရဖြစ်အောင် ထုပေးခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။
"ပြီးတော့...အဲ့ဓားကို ထပ်သုံးမပါနဲ့တော့အရှင်..ကျွန်တော်မျိုးမကိုလက်ဆောင်ပေးပါ..။"
"ဟမ်"
တိုက်ကို့အံ့အားသင့်သွားသည်။
သေလွန်ပြီးသည့်ထိုကလေးမ ဘာလို့တောင်းသည်လဲ??
YOU ARE READING
Stuck With You (မင်းနဲ့ငြိတွယ်မိပြီ)
ParanormalThis fiction is my first creation.. Script(except from true story) and dialogues are just my imagination..I have no idea to insult anyone
Episode( 28 ) Last Word💜
Start from the beginning
