Unicode💜
ချင်းလီနတ်သက်ကြွေသွားသောကြောင့်
ရင်ထဲမချိအောင်ခံစားနေရသော်လည်း..သူမဒီတိုင်းထိုင်ငိုနေ၍မဖြစ်...
အကိုတော်တိုက်ကိုက ခီယန့်အား မည်သည့်အရာမှမမြင်တော့လေဘဲ တိုက်ခိုက်နေသည်။
ဆက်သွားလျှင်အခြေအနေမကောင်းနိုင်။
ရှိသမျှအင်အင်းစုကာ ထလိုက်ရင်း
ချင်းလီပေးသောနားကပ်လေးအား သူမနားတွက်ဆင်မြန်းလိုက်ကာ ဆွဲကြိုးလေးအားတယုတယကိုင်လိုက်ကာ..ဟယ်ရီ့ကိုအချုပ်အနှောင်မှလွှတ်ပေးလိုက်တော့...
"ဟင်..အမဗီးနပ်စ်..!!"
ခွေကနဲ မြေပြင်ပေါ်ကျသွားတဲ့ ထိုနတ်ဘုရားမ..
"ဟယ်ရီ..ပြန်လည်ကြိုဆိုပါတယ်.."
ဟယ်ရီ သူမအားသေချာကြည့်တော့ တစ်ကိုယ်လုံးအမဲရောင်အစက်တွေအကွက်တွေနဲ့ ဘာများဖြစ်ထားသည်လဲ?
"အမ အကိုတိုက်ကိုရော..."
သူမက ခပ်လှမ်းလှမ်းတောင်ပေါ်မှ လျှပ်စီးများပြေးနေသောနေရအား လက်ညိုးထိုးပြလိုက်လေသည်။
ထိုတောင်ပေါ်တွင် တိုက်ကိုက ခီယန့်အား အမဲဖြတ်နေသလားမှတ်ရအောင်တိုက်ခိုက်နေသည်။
"အမ..ကျတော့်ကိုအဲ့ကိုပို့ပေးပါ..ကျတော်အကိုတိုက်ကို့ကိုတားချင်တယ်.."
"မဖြစ်နိုင်ဘူးဟယ်ရီ မင်းသွားလို့မဖြစ်ဘူး..မင်းဝိညာဥ်ပါလောင်သွားလိမ့်မယ်.."
"ရတယ်အမ ဖြစ်ပါစေ..ကျတော်လုပ်နိုင်တယ်.."
"ဒါပေမဲ့!!"
သူမရှေ့မှာရပ်နေတဲ့ ထိုကောင်လေးကယုံကြည်မှုအပြည့်...ထိုမျက်ဝန်းများကို ချင်းလီဆီတွင် ခဏခဏတွေ့ဖူးသည်။မရင့်ကျက်သေးတဲ့မျက်ဝန်းပေမဲ့ နောက်ဆုတ်ဖို့ရာမရှိ။သူမ တားလည်းအချည်းနှီး။
သူမစိတ်ဒုန်းဒုန်းချကာ ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။
"အင်း..မင်းကိုဘေးကင်းကင်းနဲ့ရောက်အောင်ပို့ပေးမယ်..."
ဗီးနပ်စ်တစ်ယောက်..ဟယ်ရီ့လက်ကိုဆွဲကာ.ထိုတောင်ပေါ်သို့တတ်သွားလေ၏။
တောင်ပေါ်တွင်တိုက်ပွဲပြင်းထန်နေသည်။
တိုက်ကိုကအသိစိတိမရှိတော့သလို မျက်လုံးအရောင်ပါပျောက်နေသည်။သူ့ကိုယ်တွင်လည်းဓားဒဏ်ရာတချို့...
ခီယန်လည်းအထိနာထား၍ အတောင်ပံတစ်ဖက်ပါ ကျိုး၍သွေးထွက်နေသည်။
YOU ARE READING
Stuck With You (မင်းနဲ့ငြိတွယ်မိပြီ)
ParanormalThis fiction is my first creation.. Script(except from true story) and dialogues are just my imagination..I have no idea to insult anyone
