𝔐𝔞𝔩𝔩𝔢𝔲𝔰 𝔐𝔞𝔩𝔢𝔣𝔦𝔠𝔞𝔯𝔲𝔪 - 𝐁𝐮̈𝐲𝐮̈𝐜𝐞𝐝𝐮̈𝐧𝐲𝐚 𝐑𝐏𝐆

𓇬17.10.2021 Ödülleri - Bugün Benim Doğum Günüm Hem Sarhoşum Hem Yastayım

Yazar: Cwénhild Muirghéal

Tarih: 17 Haziran 1849

Kimselere söylemeden bir gece öncesinden izin almıştı Başseherbazdan. Bugün doğum günüydü ve kimsenin onun doğum gününü kutlamasını yada öyle bir şey yapmasını istemiyordu. Abigail'in gönderdiği pasta ve üzüm kokulu mektup ona ulaşmıştı. İçkiyi azaltmasını, sigarayı bırakmasını ve daha temiz giyinmesini tembihleyen bir mektuptu bu. Bu mektubu okurken elinde ucuz yarısı içilmiş bir şarap şişesi vardı. Abigail'in yaptığı pastayla çok güzel gidiyordu. Onun dışında bir hediye yada bir şey gönderen olmamıştı, olmasını da beklemiyordu zaten. Gwyndolin zaten iki gün önceden kutlamış, çiçeklerini bırakmış ve Edinburgh'a doğru yola çıkmıştı. Geriye bir tek Seth kalmıştı. Bir şeyler yapacağını adı gibi biliyordu. Muhtemelen ofise elinde pasta ve çiçeklerle gelmiş ancak Cwenhild'i orada göremeyince hayal kırıklığına uğramıştı. Mesai bitiminde evine uğrayacağından emin olduğu için kendini sokaklara attı kızıl saçlı kadın iş çıkışı saatine yakın. Kafası biraz güzeldi ama yarım şişe şarap onu sarhoş etmeye yeterli değildi. Her zaman gittiği hana gidip biraz daha içip biraz canlı müzik dinleyip evin yolunu bulmayı ümit ediyordu.

Sokaklar bir yaz akşamı için fazla boştu. Bu boşluk hoşuna gitmişti. O yüzden dışarıda biraz yürümeyi tercih etti hana girmeden önce. Sonuçta bugün doğum günüydü ve istediği her şeyi yapabilirdi. Geç saatte oyun oynayan çocukları izledi, kendisine sağlıksız yiyecekler aldı ve en sonunda hana düştü yolu. Girişteki korumalar, garsonlar, hancı ve tabiki kendisi gibi mekanın müdavimleri onu selamladı. Oda selamlarını havada bırakmadı ve karşılık verdi. Hızlı adımlarla mekandaki en sevdiği yere gitti. Işığın az geldiği, insan kalabalığından uzak ve müziğin kulakları tırmalamayacak, arkada hoş bir tını şeklinde geldiği güzel bir yerdi burası. O oturur oturmaz abartılı dekoltesi ve kirli önlüğüyle garson kızlardan biri yanına geldi. "Sek viski, biraz da kuru yemiş getir." dedi. Normalde günü birayla açardı. Önden içilen iki bira mideyi sonrasında gelecek alkol bombardımanına hazırlar böylelikle kusmaktır, aniden sarhoş olmaktır o tarz durumların önüne geçerdi. Lakin kendisi zaten içmeye yaklaşık bir saat önce başladığından cilaya ihtiyacı yoktu. Kadın şişeyle geldi, önce bardağı masaya koydu daha sonra çeşitli kuru yemişlerin olduğu tabağı. Bardağı viskiyle doldurduktan sonra gitmek için hareketlendi fakat Cwenhild onu durdurdu ve şişeyi masaya koymasını söyledi. Kadın saniyelik bir tereddütün ardından şişeyi masaya koydu ve uzaklaştı.

Üç yahut dört bardak viskiden sonra başı iyiden iyiye dönmeye başlamıştı. Çenesi normalden daha gevşek hissettiriyor, vücudu ısındıkça ısınıyordu. Paltosunu çoktan çıkarmıştı. Bembeyaz kısa kollu bir atlet ile oturuyordu. Etraftaki adamlar kadının göğüs dekoltesini kaçamak gözle kesiyor, fakat kendisinin kötü ünü sebebiyle yakalanmamaya çalışıyordu. Zira bir keresinde adamın birinin kafasında bir viski şişesini kırmıştı. Şişedeki alkol miktarı azaldıkça Cwenhild'in anıları daha da canlı bir hal alıyordu. Hatırladığı ilk doğum günü pek yavan geçmişti. Babasının zoruyla kutlandığı çok barizdi. Annesi bir pasta yapma zahmetinde girişmediğinden adamcağız ateş pahasına bir pasta almıştı. Abisi de sağolsun annesinin ona bir pasta bile yapmadığını hatırlatmaktan geri kalmamıştı. O da zaten kutlanan son doğum günüydü aile evinde. Uzun bir süre üzülmüştü bu duruma. Abisinin her doğum günüsünde ortalık bayram yerine dönerken kendi doğum gününün sıradan bir gün olarak nitelendirilmesi ve kuru bir iyi ki doğdun ile geçiştirilmesi kalbini kırıyordu. Bir de annesinin dudaklarından çıkan iyi ki doğdun lafının büyük bir yalandan ibaret olduğunu bildiğinden daha da kahroluyordu bu duruma. Tabii zamanla bütün bunlar geldi geçti. Cwenhild annesinden bir mektup yada başka bir şey beklemeyi yıllar önce bırakmıştı. Yine de insanın kalbi kırılıyordu. Umut, her zaman oradaydı. Camdan içeriye süzülmüş ikinci bir mektubu aramıyordu belki ama ara sıra o mektubu göremeyince minik bir hayal kırıklığı hissediyordu. Bu hissiyat pek yabancı değildi zaten kendisine. Bütün hayatı böyle geçmişti, bir hayal kırıklığı olarak.

Gece ilerledikçe alkolün getirdiği yorgunluk hissi güçlenmeye başlamıştı. Artık gözlerini kapattığında karanlık dünya dönüyor, dudaklarındaki susuzluk kendini iyiden iyiye hissettiriyordu. Ayağa kalkamayacak haldeydi. Hatta sol elinden destek almadığı zaman kafasını yukarıda tutmak bile zor geliyordu. Yanına gelen garsona sataşıyor, masasına oturmak isteyen insanlara küfredip kaçırıyordu. Beğenmediği bir şarkı çalarsa burun kıvırıyor kendi kendine söyleniyor ve bugünün doğum günü olduğunu niçin başka bir şarkı çalmadıklarını garsona anlatmaya çalışıyordu. Kızcağız elindeki boşları düşürmeden kadına laf anlatmaya çalışıyor ve başarısız oluyordu. Cwenhild kızın önlüğüne yapışıp, "Ne demek daha fazla viski getiremezsin? Ben, ben param var. Parayı ver viskiyi ver. Şimdi ben sana viskiyi vercen sen bana parayı vercen, tamam mı fıstık?" önlüğü biraz fazla çekti ve kızın elindeki tepsi yere düştü. Bütün bardaklar tuzbuz oldu. Çıkan gürültü müziğin ve kalabalığın sesiyle bastırılmış olsa da kapıcılardan birinin görüşünden kaçmadı. Adam kimsenin eğlencesini bozmadan kalabalığın içinden süzülerek olay yerine geldi. "Seherbaz hanım, sizi çıkarma vaktimiz geldi. Eğer koluma girerseniz..." dedi ve kadının kolunu kavramaya çalıştı. Cwenhild zil zurna sarhoştu ama refleksleri biraz da olsa çalışıyordu. "Dokunma lan bana! Viski getir, şarap getir! Doğum günüm bugün benim!" diye cırladı ve asasını adamın yüzüne doğrulttu. Fitil ateşlenmiş ve patlamak üzereydi, Seth'in her zaman bahsettiği yangın yanmaya başlamıştı.