I Wish I Never Woke Up (Sandro Marcos FF)

Ep. 25: Mark Is Back?!

September 17, 2021

3 DAYS MORE BEFORE SANDRO LEAVE..

This is the day after me and Sandro had our fishball date yesterday. I'm here at my condo now and watching netflix while my feet placed on the top of the console table. I was peacefully relaxing not until somebody called me. And as usual, i didn't even look into the name of the caller because i thought it was Sandro who's calling me that time.

"Hello? Baby?" Tanong ko. Of course lolokohin ko lang dapat si Sandro. But i was shocked nung narinig ko yung boses na sumagot.

"Hel-- So kayo na pala ni Sandro?" Sagot ng boses lalaking nasa kabilang linya.

Napa angat ako ng phone ko para tignan ang pangalan ng tumawag at dito ko nalamang hindi pala si Sandro ang kausap ko. "M-mark??"

"Yes, it's me. Jannaiah Lopez."

"Can you please shut your freaking mouth sa pag tawag sakin sa full name ko. We're not even close you ass!" I replied angrily.

Hindi pa man sya nakakapag salita ulit ay inunahan ko na sya. "Teka, bat ka nga pala napatawag? Ang kapal rin pala ng muka mo noh!"

"Janna, meet me in Burnham Park at 3PM later." Sagot ni Mark nang bigla nyang pinutol ang aming usapan.

"Ang kapal talaga ng hayop na 'to! Kung maka aya lumabas akala mong hindi ako minanyak dati." Sabi ko sa sarili ko nang hinampas ko ang cellphone ko sa sofa.

Nung mga oras na yon, napag isipan ko na makikipagkita ako kay Mark pero.. PERO! Isasama ko si Sandro ng patago lang. Wala parin kasi akong tiwala dun sa lalaking yon. Tinawagan ko si Sandro at sinabi kong pumunta sya ng burnham park kapag papunta na rin ako, dun nalang kami magkikita. Ang gagawin nya ay mag mamanman saamin ni Mark habang nag uusap.

-TIME SKIP-

📍BURNHAM PARK

"Janna!" Sigaw ni Mark nang makita nya kong nakaupo sa isang bench.

Kinawayan ko sya, "Uy, Mark!"

Maya maya ay lumapit na sya papunta sakin. Hindi ko alam pero nakakaramdam ako ng something kapag papalapit sya. And katulad ng plano, nagtatago lang si Sandro sa isang malaking puno malapit sa inuupuan namin ni Mark. Sumenyas ako kay Sandro ng "👍🏻👍🏻".

"So.. Kamusta ka naman?" Mark said as he slowly places his arm on my shoulder while we're in the bench.

Dahan dahan akong lumayo at umiwas sa braso nyang akmang aakbay saakin. "Umm Mark, yung kamay mo.."

"Ay, sorry sorry. Bawal ba?" Tanong nya sakin nang hindi tinuloy ang pag akbay sakin.

"Obviously, bawal." I rolled my eyes on him.

He frowned at me, "Don't tell me galit ka padin sakin dahil lang inakma kitang halikan dati?"

My patience can't take this jerk anymore, i gave him a hard slap on his cheeks that he deserves. "How dare you na sabihin yan? Dahil LANG inakma mo kong halikan dati? NiLALANG mo lang yun, Mark?" Sagot ko nang diniinan kong sabi ang word na "LANG".

"I'm sorr--"

"Sorry your face, hindi ko alam kung bat pa ko nagsasayang ng oras sayo, Mark." I answered as i walked out.