Ms. Sungit meets Mr. Yabang

CHAPTER 33

Chapter 33

Thej's POV

Matapos kong bumaba sa eroplano ay agad akong naghanap nang cab papuntang hospital. Kahit may Jet lag pa ako ay okay lang. Siya na ang magsisilbing gamot ko.

"Kuya sa Marcelo Hospital po!"

Agad namang nagmaneho si kuya. Habang nagbabyahe kami ay hindi ko maiwasan na hindi kabahan. Bakit pa kasi iniwan ko si Shan eh! Hindi sana siya magkakaganito.

Ni hindi ko manlang alam na may-iniinda na syang sakit. Bwesit! Na-iinis ako sa sarili ko.. Peste! Nasuntok ko tuloy yung maleta ko.

Nakita kong nakatingin saakin yung driver. "Sir, Okay lang po ba kayo?"

"Yeah. Just drive!"

---

Nakarating na ako sa Hospital. Nagmukha agad akong tanga. Siguro iniisip agad nila na baliw ako. Sino ba namang hindi mag-iisip non. Eh pumasok ako sa loob nang hila-hila ang maleta ko. Akala siguro nila napagkamalan kong condo 'to! Pero wala akong pake. Sadyang gwapo lang talaga ako. Sorry na!

Agad akong nagtanong sa Desk Info. "Where's Sanshian laurel?"

"Di-Diretsuhin nyo lang po yan sabay liko sa kanan at makakakita na po kayo ng ER." Sabi nung nurse na nag-aalangan pang sabihin saakin kasi akala baliw ako. Tanga nila! Ang gwapo ko namang BALIW. Tss!

Nagmadali akong pumunta doon kahit gabing gabi na. Nakita kong nakatayo sa labas si Mayco.
"Dude, Si shan?" Tanong ko.

Gulat na gulat syang nagsalita. "A-Asa loob. Pre akala ko ba nasa U.S ka?" Tanong nya.

Tinapik ko balikat nya. "Mamaya na tayo mag-usap!" Sabi ko.

Iniwan ko yung maleta ko sa labas. Agad akong pumasok sa loob. Nakita ko si Tita, Umiiyak.
Nagulat sila nung nakita nila ako.

"Oh? Th--Thej?!"

"Ti--Tita ano pong nangyari kay Shan?" Tanong ko at unti-unti akong lumapit sakanya.

[Now playing : Brown Eyed Girls - Leave Ms. Kim - Dazzlingly Good Day ]

Niyakap ko agad si Shan. Hindi ako makapaniwala sa nakikita ko. Isang babaeng halos wala nang buhay na namumutla at napakapayat. Ganito ba ang nangyare nung iniwan ko siya? Bakit naman siya nagkaganito!

Fvck! Naasar ako sa sarili ko. Anong ginawa ko! Ang gago gago ko!

"Shit! Ano bang nangyari sayo.. Kaya pala hindi ka na nagpaparamdam saakin. Ano bang nagawa ko!!"

Hindi ko namalayan na may mga butil na pala nang luha sa mata ko. Sabi nila bakla daw ang lalaking umiiyak. Put a edi bakla kung bakla. Pake ba nila!

"Cge, Maiwan na muna nmin kayo Thej!" Sabi ni tito sabay himas sa likod ko.

"Sige po!"

Nung nakalabas sila saka ko lang inilabas lahat ng luha ko. Hinawakan ko sya sa pisngi, bagay na ginagawa ko dati sakaniya. Nung iniwan ko siya isang malusog at maayos na Shan 'yon. Per--Pero bakit ganito?

"Diba? Matapang ka. Lumaban ka Shan.. Di ba kaka-Five Monthsary palang natin.. Lumaban ka naman please!"

Panandalian akong tumigil at pinunasan ang luha ko. For sure kapag nagising siya magugulat siya at susungitan na naman ako kasi umiiyak ako sa harap niya. Iisip niya na ang babaw ko. Hay nako Shan! Nakakamiss ka. Nakakabaliw ka..

"Akala ko talaga matapang ka---Please wake up! I'm here na. Diba sabi mo na-eexcite kang umuwi ako. Diba sabi mo ikaw mismo ang susundo saakin sa airport. Sige na! Magkamalay kana, tapos babalik ako sa NAIA. Tapos sunod ka, isipin mong kakababa ko palang. Dalii naaa!"

Pilit kong umisip nang mga kabaliwan para hindi ako masaktan nang sobra. Gusto ko lang naman ay gumising siya.. Bakit--Bakit hindi! Naramdaman ko nalang ang biglang pagbukas ng pinto.

Si Mayco, lang pla.

"Pre, Balik ka nalang.. Alam kong may jet lag ka pa.."

Tumango ako. Mukhang kailangan ko pang mag-ayos. Magagalit at susungitan ako ni Shan kapag gumising siya na mabaho ako. Hayyst! Kiniss ko sa pisngi si Shan. Kahit ngayon lang Shan, lumaban ka. Tsaka ako umalis.

---

Pagdating ko sa bahay. Laking gulat ni ate at mommy.

"Anak, bat ang--" gulat na tanong ni mommy pero biglang pinutol ni ate.

"Ma, I called him. Kailangan sya ni Shan shan." Matamlay na sabi ni ate.

Yumuko si mama. "Sabagay.. Sige go upstairs.. Magpahinga ka na at dadalawin mo pa sya.." Sabi ni mom. Umakyat naman ako sa taas.

Pag-akyat ko nakita ko yung mga pictures naming magkasama.
Nakakalungkot. I Badly missed her so much!

***
(A/N: Guys. I'm here again. Siguro yung iba sainyo ay nag-tataka why I always suggest BROWN EYED GIRL- DAZZLINGLY GOOD DAY? Bago ang lahat, Dazzlingly Good day is one of the best dramatic song na napakinggan ko. Kaya I badly want to share it with you guys. Kaya naman sana i-download niyo. Pero kung hindi niyo love ang Korean songs.. Well, its okay. I'm pure and 100% I LOVE KPOP eh! Hahaha! Leave Votes and comments, please!)

-hyduuush-