YILDIRIM BEY

7.bölüm

Bölüm şarkısı
Yola düş - mavi türkü

Yazardan

Cana'nın göğü hep zifir karası idi ne zaman mutlu olsa göğüne karanlık çökerdi.

Cana bu karanlığa da razıydı ama keşke birazda yıldız olsaydı.

Onun göğünün mavisi olmadı hiç kimse ona güzel mavilikler vaat etmedi.

Oysa istedi mavi bir göğün altında mavi bir denize bakmayı.

O uçsuz bucaksız mavilikte kendi kahveleri can bulsun diye.

Şimdi elinde ki bu alyans bile yıllar önce takılan herşeyden pahalı idi.

Bir de en ucuz onun hayatı idi Cana ilk harcanan olurdu hep ilk gözden çıkarılan.

Şimdi karşısındaki adama bakarken iliklerine kadar kırıldı ona layık görülen hayata kırıldı.

Yengesinin bu koca konakta ona bir oda bile layık görülmemesine kırıldı.

Tamam boşanmıştı öyle hayaller kurmayı bırakmıştı ama bu muydu yengesinin onun için bulduğu hayat arkadaşı.

Yıldırım ise kimi yaksam diye düşünüyordu.

karşısında biraz önce onun kadınını isteyen adamı mı yoksa canaya bu kart horozu layık gören sündüz Hanım'ı mı

Eğer birini bakışlar ile öldürebildeydi Yıldırım kuşkusuz bu sündüz hanım olurdu.

Zehra hanım ise bir kez daha tiksinti ile baktı sündüz hanıma gencecik kızı nasıl bir çukura atacaktı.

Berzan ağa ise oğlundan farksız idi eğer o bu güzel kızı oğluna sözlemese bu sündüz hanım bu adamla evlendirmek için elinden geleni yapardı.

Yıldırım ayağa kalktı yavaş adımlarla gelen adama doğru yürüdü.

Tam karşısında durdu bütün heybetiyle karşısında ki adam küçücük kalmıştı.

" Ne dedin bir daha tekrar et bakayım." Dedi kelimeleri bastıra bastıra.

" Ben Canayı almaya geldim karım olacak benim." Dedi altın dişlerini göstererek.

" Ulan senin evveliyatı sikerim kaç yaşında adamsın lan sen." Kazım dayanamayıp söylenmişti.

Normalde abisi ve berzan Ağa'nın yanında küfretmezdi ama onunda yarası derindi.

Yıldırım tek kaşını kaldırarak sordu tekrar.

" Sen söyle şimdi sen Canayı istiyorsun öyle mi." Aslında bunun bir tehtid olduğunu anlaması lazımdı ama anlamamıştı Recep.

" Evet istiyorum hem erkeğin olgunu makbuldür." Arkadan kazım tekrar homurdandı.

" Pezevenk azrailden izinli yaşıyor bir de konuşuyor amına koyayım." Yıldırım hala sakindi onun bu halini gören herkes onun umursamadıgını sanardı.

Zehra hanım ise oğlunun bu halini bilirdi hemen Canayı alıp mutfağa yol almıştı bile.

Yıldırım ellerini cebine koyup kafasını hafif yana eğdi.

" Sen benim kadınımı istiyorsun yani ben doğru anladım."

Berzan ağa araya girmeye karar verdi adam zaten yaşlı elinde kalır diye korktu.

" Oğlum belli ki bilmiyor bırak gitsin boş yere elini kana bulama." Yıldırım babasına baktı bir an kısacık bir an babasına hak verdi.

Taki Recep konuşana kadar
"Ben Canayı almadan hiç bir yere gitmiyorum." O dakikadan sonra kimse Yıldırım'ı tutamazdı.