YILDIRIM BEY

4.bölüm

Bölüm şarkısı
Apolas lermi - yaban eller

Her şey vaktini bekler.
Ne gül vaktinden önce açar.
Ne güneş vaktinden önce doğar.
Bekle senin olan sana gelecektir.

Mevlana

Cana, anasının küçükken terkettigi babasını 5 yaşındayken vefat ettiği Cana.

Aslında adı Canan olacakmış, lakin memur yanlış yazınca bir harf o da Cana oluvermiş.

Babası ölünce amcası kemal sahip çıkmıştı.
Okutmuş büyütmüş tabi yengesi hiç sevmemişti Canayı, anası Cennete çok benziyor diye.

Mardin'in en güzel kızıydı Cennet, kıskanırmış Sündüz hanım oldum olası.

Her şeyden önce Cana'nın kalbi güzelmiş.

Biraz daha büyüyüp iyice güzelleşince Sündüz hanım oğlunun aklına girerde bir de bu eve gelin olur diye istememiş.

Kemal Ağa'nın İstanbul'a işe gittiği bir gün apar topar ilk isteyene vermiş.

Kemal bey gelene kadar evlenmiş Cana, daha 17sinde.

Kocası Serdar tuhaf bir adammış zaten, olur olmaz yerde bağırır durup dururken Canaya vururmuş.

Evlilik hayatları zaten yok denecek kadar azmış. Cana'nın sadece canı yanarmış.

Çok değil 20 yaşına gelince kocası Serdar dost tutmuş.

Cana kayınvalidesi bir yandan 3 çiyan görümcesi bir yandan uğraşırken bir de aldatılmış olmayı kaldıramadı.

Serdarın ona el kaldırdığı bir gün geçirmiş kafasına vazoyu.

Bunu gören kayınvalidesi tutup geri göndermiş amcasının evine.

Kemal bey karısının şerrinden Cana'ı korumak için alıp ablasının yanına Mardin'in köyüne göndermiş.

Halası Kerime kocası ölünce yalnız kalmış.

Cana ile can yoldaşı olmuşlar birbirlerine.

Cana, güzel Cana kimseden lafını sözünü esirgemez. Kimseden korkmazmış.

Öyle böyle iki yılı geçirmişler halasıyla yan yana.

Bir sabah Yıldırım beyin kız kardeşini Mehmet'in kaçırdığı haberi geldi.

Çok korktu Cana, bilirdi Yıldırım beyi acımasız bir adam olduğunu hata yapanı affetmez can almaktan korkmazdı.

Severdi Mehmet abisini ona bir şey olsun istemezdi.

Sonra berdele karar verildiği amcasının en büyük kızı baharın Yıldırım beyle evlenecegini öğrendi.

İçinden Allah adama sabır versin dedi.

Sevmezdi baharı kendini kaç dağında gören herkesi küçümseyen bir kızdı bahar.

Yengesi aramış yarın gel akşama kız isteme var yardım etde bir işe yara demişti.

Akşam oturduğu sedirde gökteki yıldızları izliyordu.