YILDIRIM BEY

38.bölüm

Bölüm şarkısı
Velet - aşk sadece anlayana

Yazardan
__________________________________

İnsanın kalbi taşlaşır zamanla kırıla kırıla.

Bir insanın duyguları terk ederse kalbini o zaman taşlaşır.

Yıldırım kalbinin taşlaşmış olduğunu fark edeli uzun zaman oluyordu.

Zalim bir adamdı o acımasız bir adam.

Aladağ aşiretinin Yıldırım ağası İstanbul'un Yıldırım beyi.

Korkusuz acımasız kan kokan bir adamdı o.

Mavi gözleri gibi kalbi de koca bir buz dağıydı.

Sonra bir pencere pervazından gördü kalbini.

Bulunduğu yerde kirli paslı insanlardan başka bir şey yokken.

Karşısında bulunan kocaman gözlü kız bütün masumiyetiyle duruyordu.

Babası onunla evlenmesini istediği an Cana artık Yıldırım'ın kadınıydı.

İlerisi gerisi yoktu onun için Cana onundu.

Tıpkı elleri gibi, kalbi gibi ona ait bir parçaydı.

" Yıldırım." Cana yeni uykusundan uyanmıştı.

Gözlerini hafifçe açarak yatakta döndü.

Yatağın diğer yarısında olması gereken adam yoktu.

Cana kaşlarını çattı elini onun yastığına attı.

" Yıldırım." Diye bir kez daha seslendi.

" Banyodayım bebeğim traş oluyorum." Yıldırım hafifçe sesini yükselterek konuştu.

Elinde ki jileti suya batırıp yukarıya kaldırdı.

Başını yana eğerek köpük sürdüğü boynundan itibaren jileti sürttü.

Köpük olan jileti temizleyip tekrar kalan yüzünü traş etmeye devam etti.

Cana yataktan birazcık uğraşarak çıktı.

Yorgan ona dolanmıştı az daha yere düşecekti.

Nihayet ayağa kalktığında iyice gerindi.

Bu gün işe başlayalı beş gün oluyordu.

Ve o şimdiden çok sevmişti bütün gün kocasını görmeyi.

Saçlarını elleriyle düzelterek banyoya adımladı.

Üstünde kırmızı bir gecelik vardı ip askılı gecelik miniydi ve sırtı beline kadar açıktı.

Aynada kendini görünce şöyle bir baktı.

" Bir tane düzgün geceliğim.yok hep kıçım başım açık ya." Gözlerini devirip banyoya girdi.

Yıldırımın arkasına geçerek kollarını karnına sardı.