YILDIRIM BEY

40.bölüm

Bölüm şarkısı
Lukhan - Ay
Bengü - ağla kalbim

Yazardan
_________________________________

Hayat kendi ekseninde kendi kurallarıyla yaşatır insanı.

Bazen ne kadar uğraşsanda hayat kendi bildiğini okur.

Cana aynada ki aksine bakarak tararken saçlarını geçen üç ayı düşündü.

Hiç olmaz dediği anda mavi gözlü bir adam bütün hayatını değiştirmişti.

Yaşadığı hayata bazen inanamıyordu Cana.

Her yediği lokma sayılırken şimdi her şey önüne seriliyordu.

Ve işin en güzeli Yıldırım bunu o olduğu için yapıyordu.

Cana bunlar için uğraşması gerekmiyordu.

Sevilmek için uğraşması gerekmiyordu.

Çünkü birini severdin ve sadece o olduğu için severdin.

Üstünde ki t-shirtü düzeltti yavaşça.

Beyaz uzun bir t-shirt altına siyah bir tayt giymişti.

Saçlarını tepesinde topuz yaparak kahküllerini düzeltti.

Akşama Nazgül gelecek ve onunla kalacaktı.

" Arabaya taş koydum civanım arabaya taş koydum.

Ben bu yola baş koydum civanım ben bu yola baş koydum.

Seni gelecek diye civanım seni gelecek diye.

Sol yanımı boş koydum civanım sol yanımı boş koydum." Cana gülerek kalçasını sallıyordu.

Duyduğu ıslık sesiyle arkasını döndü.

Yıldırım kapıya yaslanmış onu izliyordu.

Uzun bir ıslık daha çaldı başını yana doğru eğerek baştan aşağıya süzdü.

" Bebeğim." Hafif boğuk çıkan sesiyle konuştu.

Cana koşarak boynuna sarıldı Yıldırım'ın.

Yıldırım ince bele sarılıp kendisine çekti.

" Hoş geldin sevgilim." Cana Yıldırım'ın boynuna üst üste öpücükler bıraktı.

Yıldırım belinden tutup kaldırdı Cana bacaklarını beline dolamıştı hemen.

İlerleyerek oda da bulunan koltuğun üzerine oturdu.

Yıldırım Cana'nın yüzünü avuçlarının arasına aldı.

Yüzünün her yerine dudaklarını bastırıp öptü.

Cana'nın gülüşleri odayı dolduruyordu.

Bir zamanlar sadece beton yığını olan bu oda şimdi rengarenk duvarlara sahipti.