Dürriye Banu Sultan. Pierworodna Sułtanka.

4

"Gdyby na wielkim świecie zabrakło uśmiechu dziecka, byłoby ciemno i mroczno. Ciemniej i mroczniej niż podczas nocy bezgwiezdnej i bezksiężycowej-mimo wszystkich słońc, gwiazd i reflektorów"
Julian Ejsmond

***(Rano, pałac Dürriye)

Czuję się jakbym rozpadała się od środka. Czy naprawdę nie możemy być szczęśliwi? W czym zawiniła im moja mała córeczka? Dlaczego Allah skazuje nas na taki ból?

Załamana siedzie z Osmanem na kolanach. Biedak. Bardzo źle znosi to, że nie ma jego siostrzyczki.

-Co oni chcą od Didem?

Zapytał z płaczem Osman. Wyrodna że mnie matka. Najpierw nie potrafię ochronić własnej córki, a następnie nie umiem pocieszyć własnego syna.  Na szczęście jest z nami Hurrem i Mihrimah. Nie wiem co bym bez niej zrobiła.

-Nie martw się, mój lwie. Nikt jej nie skrzywdzi.

- Zaraz ją znajdziemy!

Dopowiedziała Mihrimah, gdy nagle usłyszeliśmy głośne.

-Destur!

Szybko wstaliśmy i pokłoniliśmy się mojemu ojcu. Tak bardzo się cieszę, że przyszedł. Jak widać, Osman jeszcze bardziej.

-Dziadek!

Podbiegł do Sultana i gdy tylko ten wziął go na ręce, z całej siły go przytulił. Gdy tylko go odstawił, nie wytrzymałam. Podeszłam do Sułtana i go przytuliłam.

-Porwali mi córkę.

Widać było, że wprawiłam go tym w szok. No tak. Ostatni raz go przytuliłam z dwadzieścia lat temu. Po chwili przytulił mnie jednak z całych sił. Gdy się od niego oderwałam, zobaczyłam uśmiech na ustach Sułtanki Hurrem i wzrok Mihrimah skierowany na Bali Beya za drzwiami.

-Gdzie jest Rustem?

-Szuka porywaczy! Mam nadzieję, że uda mu się ich znaleźć.

-Ktoś ze środka musiał im pomagać.

Przysłuchiwałam się rozmowie Sułtana i Hurrem, kiedy do komnaty wszedł Bali Bey.

-Hunkarim. Kalfa Gulbahar znalazła to w pokoju Sułtanki Didem.

Podał Sultanowi kolczyk. Dziwne.

-Czyje to?

-Powiedziała, że należy do Nigar Hatun.

Co?!

-Znaleziono to pod kołyską.

-Jesteście pewni, że to własność Nigar?

Gdy Bali Bey usłyszał pytanie Hurrem, to kiwnął głową do Gulbahar, żeby weszła. Mam już dość. Hurrem i Mihrimah przytuliły mnie.

-Hunkarim.

-Jesteś pewna, że ten kolczyk jest Nigar?

-Tak, Panie. Kupiła je sobie w Diarbakir. Powiedziała mi, że pewnego dnia gdy odnajdzie swoją córkę. Podaruje jej te kolczyki.

-Jak to możliwe? Przecież Nigar tutaj nie ma. Ileż to lat minęło odkąd zaginęła? Nikt nie wie, gdzie się podziewa?

Nie wytrzymam. Przerwałam Hurrem.

-Ona to zrobiła. Jest wrogiem Rustema, bo się z nią rozwiódł. Znalazła okazję, by się zemścić. Boże miej w opiece me dziecko.

Sułtan chyba nie mógł już tego słuchać.