ဟံသာဝတီ မျက်ပြေလွှာ (ဟံသာဝတီ မ်က္ေျပလႊာ ) [Completed]

Final (Z)

ႏွလုံးမူရာ သူ႕၌သာလွ်င္
ဝင္သက္စဆုံး ဖြဲ႕သီထုံးသည္ ...

သံသရာဆုံးသို႔ တိုင္ေစ...

×××××

"ကိုယ္ စံပယ္ပန္းႀကိဳက္လို႔ နည္းနည္းေလာက္မွ်ေပးနိုင္မလား"

မ်က္ဝန္းနက္ညို႔ညို႔တို႔ေအာက္ဝယ္ သတိုးက ႐ုပ္ေသးတစ္႐ုပ္သဖြယ္ သူေစလိုရာေစ ။ ယူေဆာင္လာေသာ စံပယ္ကုံးတို႔ကို သတိမမူလိုက္နိုင္ခင္မွာပင္ လက္ဝယ္အေရာက္ ဆက္သခဲ့ႏွင့္ၿပီးၿပီ ။

ဘာအတြက္ေၾကာင့္လည္း ေရေရရာရာမသိေသးသည့္တိုင္ အၾကင္သူဆႏၵရွိလွ်င္ တစ္ေလာကလုံးကိုလည္း စံပယ္ေတြေဝေစနိုင္သည္ ။ သတိုးသည္ အမွန္တကယ္ပင္ သူ႕ေရွ႕မွလူသားအတြက္ အရာရာကိုေဆာင္ၾကဥ္းေပးလိုပါသည္ ။

ႏွစ္လိုဖြယ္ေကာင္းစြာၿပဳံးျပ၍ စံပယ္ကုံးတို႔အားမ်က္လႊာတို႔စင္းလ်က္ ေထြးဆုပ္နမ္းရွိုက္လိုက္သည္ကပင္ မဟာဆန္လွေသာအႏုပညာျပကြက္တစ္သြယ္လို ။

စံပယ္ကုံးကိုဖြဖြရွိုက္ေတာ့ မ်က္ရည္ၾကည္တစ္စက္က မ်က္ဝန္းနယ္စြန္းကိုက်ဴးေက်ာ္လ်က္ ေျခဖမိုးဝင္းဝင္းတို႔ထံေပါက္ခနဲက်သည္ ။ ၿပဳံးရီရီႏႈတ္ခမ္းတို႔ႏွင့္ ေသြဖည္စြာပင္ မ်က္ဝန္းတို႔က ဝမ္းနည္းဝမ္းသာရိပ္တို႔လႊမ္းေန၏ ။ ဘာေၾကာင့္ရယ္မသိ မ်က္ဝန္းငိုေတြက သတိုးႏွလုံးသားကို နင့္နင့္သည္းသည္းနာက်င္ေစသည္ ။

"အစ္ကိုက ဘယ္သူမ်ားလဲ"

သိလိုစိတ္က တိက်ခိဳင္မာေသာအေျဖတစ္ခုကိုေတာင့္တသည္ ။ ထုတ္ေမးျဖစ္ေတာ့  လက္ေခ်ာင္းတို႔ႏွင့္ မ်က္ရည္ကိုဖြဖြသုတ္ပစ္လာပါ၏ ။

သက္လ်ာဟာ ခဏတာေမ့ေနျခင္းသာျဖစ္ပါလိမ့္မည္ ။ သူ႕အားမမွတ္မိခဲ့သည့္တိုင္ ကိုယ္တိုင္ကေျခလွမ္းစလာခဲ့ဖို႔ကတိေပးခဲ့ဖူးတာမို႔ ဤလူငယ္ေလး၏ ေသေသသပ္သပ္လွန္တင္ထားေသာဆံပင္နက္နက္တို႔တစ္ေခ်ာင္းခ်င္းစီမွစ၍ ၊ ထြက္သက္ဝင္သက္တို႔အဆုံးမွာ သူ႕ျမတ္နိုးရျခင္းေတြတည္သည္ ။

အနမ္းႏုႏုတို႔ႏွင့္ ေခ်ာ့ျမဴႏွစ္သိမ့္လိုေရာ့သည္ ။ ခပ္တင္းတင္းေထြးေပြ႕၍ ေတာင္းပန္ခ်င္ပါေရာ့သည္ ။ အရာရာကိုအတူတကြရင္ဆိုင္သြားဖို႔ေပးထားခဲ့ေသာကတိကို ခ်ိဳးေဖာက္၍ ခ်န္ရစ္ခဲ့ရျခင္းေတြမွာ တင့္တင့္တယ္တယ္ဆက္လက္ရွင္သန္ေစလိုေသာဆႏၵေတြပါဝင္သည္ကိုလည္း သိေစလိုပါသည္ ။